สดุดี
ถึงผู้ควบคุมดนตรี เพลงของดาวิด
139 พระยะโฮวา พระองค์ตรวจดูผมอย่างละเอียดแล้ว และพระองค์รู้จักผมดี+
2 พระองค์รู้ว่าเมื่อไรผมนั่งลงหรือลุกขึ้น+
พระองค์รู้ว่าผมคิดอะไรทั้ง ๆ ที่อยู่ห่างไกล+
5 พระองค์โอบล้อมผมทุกด้าน
และวางมือบนตัวผม
6 เรื่องนี้ยากเกินที่ผมจะเข้าใจ
และสูงส่งเกินที่ผมจะรู้ได้+
7 ผมจะหนีไปที่ไหนถึงจะพ้นจากพลังของพระองค์?
ผมจะหนีไปที่ไหนถึงจะพ้นสายตาของพระองค์?+
8 ถึงผมขึ้นไปบนสวรรค์ พระองค์ก็อยู่ที่นั่น
9 ถึงผมบินหนีไปด้วยปีกของแสงยามเช้า
ไปอยู่ริมทะเลที่ไกลที่สุด
10 แม้แต่ที่นั่น มือของพระองค์จะนำผมไป
และมือขวาของพระองค์จะช่วยผมไว้+
11 ถึงผมพูดว่า “ความมืดจะบังตัวผมไว้”
แต่ความมืดรอบตัวผมก็จะกลายเป็นความสว่าง
12 สำหรับพระองค์แล้ว แม้แต่ความมืดก็ไม่มืดเกินไป
กลางคืนก็สว่างเหมือนกลางวัน+
และความมืดก็เหมือนความสว่าง+
13 เพราะพระองค์สร้างไตของผม
พระองค์กั้นผมไว้*ในท้องแม่+
14 ผมสรรเสริญพระองค์ เพราะผมถูกสร้างอย่างน่าอัศจรรย์และน่าเกรงขาม+
ผลงานของพระองค์ยอดเยี่ยม+
ผมรู้เรื่องนี้ดี
15 กระดูกของผมไม่ได้ถูกซ่อนไว้จากพระองค์
เมื่อพระองค์สร้างผมในที่ที่ไม่มีใครเห็น
เมื่อพระองค์ถักทอผมขึ้นในที่ที่ลึกที่สุดของโลก+
16 พระองค์เห็นผมตอนที่ยังเป็นตัวอ่อน
พระองค์จดร่างกายทุกส่วนของผมไว้ในสมุดของพระองค์
ว่าอวัยวะเหล่านั้นเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเมื่อไร
พระองค์เขียนไว้ก่อนจะมีอวัยวะเหล่านั้นด้วยซ้ำ
17 ความคิดของพระองค์มีค่ามากสำหรับผม+
พระเจ้าของผม ความคิดเหล่านั้นเมื่อรวมกันแล้วก็มากมายจริง ๆ+
18 ถ้าผมพยายามจะนับ ก็มีมากยิ่งกว่าเม็ดทราย+
เมื่อผมตื่นขึ้น ผมก็ยังอยู่กับพระองค์*+
19 พระเจ้า ถ้าพระองค์สังหารคนชั่วก็คงดี+
คนที่โหดเหี้ยม*จะได้ไปจากผม
20 คือคนที่ต่อว่าพระองค์ด้วยเจตนาร้าย*
พวกเขาเป็นศัตรูของพระองค์ที่เอาชื่อของพระองค์ไปใช้ผิด ๆ+
23 พระเจ้า ขอตรวจดูผมอย่างละเอียดและรู้จักหัวใจผม+
ขอตรวจดูผมและรู้ว่าผมกังวลเรื่องอะไร+