Η Δεύτερη Προς τους Κορινθίους
10 Εγώ ο ίδιος, ο Παύλος, κάνω έκκληση σε εσάς μέσω της πραότητας και της καλοσύνης του Χριστού,+ μολονότι φαίνομαι ασήμαντος όταν βρίσκομαι ανάμεσά σας πρόσωπο με πρόσωπο,+ αλλά έχω τόλμη απέναντί σας όταν είμαι απών.+ 2 Παρακαλώ, όταν θα είμαι παρών, να μη χρειαστεί να εκδηλώσω τόλμη και να πάρω τα σκληρά μέτρα που υπολογίζω εναντίον μερικών που θεωρούν ότι περπατάμε με σαρκικό τρόπο. 3 Διότι αν και περπατάμε με σάρκα, δεν διεξάγουμε πόλεμο σύμφωνα με αυτό που είμαστε στη σάρκα. 4 Τα όπλα του πολέμου μας δεν είναι σαρκικά,+ αλλά δυνατά από τον Θεό+ για ανατροπή ισχυρά οχυρωμένων πραγμάτων. 5 Διότι ανατρέπουμε συλλογισμούς και κάθε υψηλό πράγμα που υψώνεται εναντίον της γνώσης του Θεού,+ και αιχμαλωτίζουμε κάθε σκέψη για να την κάνουμε υπάκουη στον Χριστό· 6 και είμαστε έτοιμοι να επιβάλουμε τιμωρία για κάθε ανυπακοή,+ αφού γίνει πλήρης η δική σας υπακοή.
7 Εσείς βλέπετε τα πράγματα σύμφωνα με τη φαινομενική τους αξία. Αν κάποιος είναι βέβαιος ότι ανήκει στον Χριστό, ας αναλογιστεί πάλι το εξής: Όπως ανήκει αυτός στον Χριστό, έτσι ανήκουμε και εμείς. 8 Διότι ακόμη και αν καυχηθώ κάπως υπερβολικά για την εξουσία που μας έδωσε ο Κύριος να σας εποικοδομούμε και όχι να σας κατεδαφίζουμε,+ δεν θα ντροπιαστώ. 9 Δεν θέλω να θεωρηθεί ότι προσπαθώ να σας τρομοκρατήσω με τις επιστολές μου. 10 Διότι αυτοί λένε: «Οι επιστολές του είναι βαρυσήμαντες και δυνατές, αλλά η προσωπική του παρουσία είναι αδύναμη και ο λόγος του αξιοκαταφρόνητος». 11 Ένας τέτοιος άνθρωπος ας σκεφτεί ότι αυτά που λέμε* στις επιστολές όταν είμαστε απόντες, αυτά θα κάνουμε* και όταν θα είμαστε παρόντες.+ 12 Εμείς δεν τολμάμε να κατατάξουμε ούτε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με μερικούς που συνιστούν τον εαυτό τους.+ Αλλά όταν αυτοί μετρούν τον εαυτό τους με βάση τον εαυτό τους και συγκρίνουν τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, δείχνουν ότι δεν έχουν κατανόηση.+
13 Εμείς όμως δεν θα καυχηθούμε έξω από τα διορισμένα μας όρια, αλλά μέσα στο όριο του τομέα που μας ανέθεσε* ο Θεός, κάνοντάς το να φτάσει μέχρι και σε εσάς.+ 14 Δεν εκτείνουμε τον εαυτό μας υπερβολικά σαν να μη σας φτάναμε, γιατί εμείς ήμασταν οι πρώτοι που φτάσαμε μέχρι εσάς με τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό.+ 15 Όχι, δεν καυχιόμαστε έξω από τα διορισμένα μας όρια για τους κόπους κάποιου άλλου, αλλά ελπίζουμε ότι, καθώς η πίστη σας θα συνεχίσει να αυξάνεται, θα αυξηθούν και όσα έχουμε κάνει, μέσα στον τομέα μας. Τότε θα αφθονήσουμε ακόμη περισσότερο, 16 ώστε να μπορέσουμε να διακηρύξουμε τα καλά νέα στις χώρες πέρα από εσάς, προκειμένου να μην καυχηθούμε για όσα έχουν γίνει ήδη στον τομέα κάποιου άλλου. 17 «Αυτός όμως που καυχιέται ας καυχιέται για τον Ιεχωβά».*+ 18 Διότι δεν είναι επιδοκιμασμένος αυτός που συνιστά τον εαυτό του,+ αλλά αυτός τον οποίο συνιστά ο Ιεχωβά.*+