Գործեր
17 Ամփիպոլիսի և Ապոլոնիայի միջով անցնելով՝ նրանք գնացին Թեսաղոնիկե,+ որտեղ հրեաների ժողովարան կար: 2 Իր սովորության համաձայն՝ Պողոսը մտավ ժողովարան:+ Նա երեք Շաբաթ օր սուրբ գրքերի օգնությամբ տրամաբանում էր ներկաների հետ:+ 3 Նա բացատրում էր և վկայակոչումներ անելով՝ ապացուցում, որ Քրիստոսը պետք է չարչարվեր+ ու հարություն առներ,+ և ասում էր. «Այս Հիսուսը, որի մասին քարոզում եմ, նա է Քրիստոսը»: 4 Արդյունքում նրանցից ոմանք հավատացյալներ դարձան և միացան Պողոսին ու Շիղային:+ Աստծուն երկրպագող հույների մի մեծ բազմություն և բազմաթիվ ազդեցիկ կանայք նույնպես սկսեցին հավատալ:
5 Բայց հրեաները, նախանձով լցված,+ հավաքեցին մի քանի անօրեն մարդկանց, որոնք անգործ թափառում էին հրապարակում, և խառնամբոխ կազմելով՝ քաղաքը իրարանցման մեջ գցեցին: Նրանք ներխուժեցին Հասոնի տուն և սկսեցին փնտրել Պողոսին ու Շիղային, որ ամբոխի առաջ բերեն: 6 Երբ նրանց չգտան, Հասոնին ու մի քանի եղբայրների քարշ տվեցին քաղաքի ղեկավարների մոտ ու բղավեցին. «Այդ մարդիկ, որ տակնուվրա են արել ողջ աշխարհը,* այստեղ էլ են հասել,+ 7 և Հասոնը հյուրընկալել է նրանց: Նրանք բոլորը կայսրի հրամաններին հակառակ են վարվում՝ ասելով, թե ուրիշ թագավոր կա՝ Հիսուսը»:+ 8 Երբ ամբոխն ու քաղաքի ղեկավարները լսեցին դա, տագնապեցին: 9 Վերջիններս Հասոնից ու մյուսներից գրավ վերցնելուց հետո բաց թողեցին նրանց:
10 Հենց այդ գիշեր եղբայրները Պողոսին ու Շիղային ուղարկեցին Բերիա: Տեղ հասնելուն պես նրանք մտան հրեաների ժողովարան: 11 Այնտեղի մարդիկ թեսաղոնիկեցիներից ավելի ազնվամիտ էին, որովհետև մեծ հոժարամտությամբ ընդունեցին խոսքը. նրանք ամեն օր խորությամբ քննում էին սուրբ գրքերը՝ տեսնելու համար, թե արդյոք իրենց լսած բաները ճիշտ են, 12 և նրանցից շատերը հավատացյալներ դարձան: Հավատացյալ դարձան նաև բազմաթիվ պատվարժան հույն կանայք, ինչպես նաև որոշ հույն տղամարդիկ: 13 Բայց երբ Թեսաղոնիկեի հրեաներն իմացան, որ Պողոսը Աստծու խոսքը քարոզել է նաև Բերիայում, այնտեղ էլ եկան ժողովրդին սադրելու և խռովություն գցելու համար:+ 14 Այդ ժամանակ եղբայրները Պողոսին իսկույն ուղարկեցին ծովի մոտ,+ իսկ Շիղան ու Տիմոթեոսը այնտեղ մնացին: 15 Պողոսին ուղեկցողները նրա հետ գնացին մինչև Աթենք և ապա վերադարձան, քանի որ Պողոսը նրանց պատվիրեց Շիղային ու Տիմոթեոսին+ ասել, որ հնարավորինս շուտ իր մոտ գան:
16 Պողոսը Աթենքում սպասում էր նրանց: Տեսնելով, որ քաղաքը կուռքերով է լցված՝ նա վրդովվեց:* 17 Ուստի սկսեց ժողովարանում տրամաբանել հրեաների և այլ աստվածապաշտ մարդկանց հետ: Նա նաև ամեն օր զրուցում էր նրանց հետ, ում հանդիպում էր հրապարակում: 18 Բայց որոշ փիլիսոփաներ, որոնք էպիկուրյաններ և ստոյիկյաններ էին, սկսեցին վիճել նրա հետ: Ոմանք ասում էին. «Այս դատարկախոսն* ի՞նչ է ուզում ասել»: Իսկ մյուսները, թե՝ «Երևում է՝ նա օտար աստվածների քարոզիչ է»: Նրանք այդպես էին ասում, քանի որ Պողոսը քարոզում էր Հիսուսի և հարության մասին բարի լուրը:+ 19 Ուստի նրան տարան Արեոպագոս* և ասացին. «Կարո՞ղ ենք իմանալ, թե այդ ինչ նոր ուսմունքի մասին ես խոսում, 20 քանի որ այնպիսի բաներ ես ասում, որոնք օտար են մեր ականջներին: Դրա համար ուզում ենք իմանալ, թե դրանք ինչ են նշանակում»: 21 (Բոլոր աթենացիները և նրանց քաղաքում մնացող* օտարազգիները իրենց ազատ ժամանակը ծախսում էին միայն որևէ նոր բան լսելու կամ պատմելու վրա): 22 Պողոսն էլ կանգնեց Արեոպագոսի+ մեջտեղում ու ասաց.
«Ո՛վ աթենացիներ, ամեն ինչից երևում է, որ մյուսներից ավելի շատ եք վախենում աստվածներից:*+ 23 Օրինակ, երբ քաղաքում շրջելիս ուշադիր զննում էի ձեր պաշտամունքի առարկաները, տեսա, որ նույնիսկ մի զոհասեղան կա՝ վրան գրված. «Անծանոթ Աստծուն»: Եվ ես քարոզում եմ հենց նրա մասին, ում դուք չճանաչելով պաշտում եք: 24 Աստված, ով ստեղծել է աշխարհը և դրանում եղող բոլոր բաները, լինելով երկնքի ու երկրի Տերը,+ ձեռակերտ տաճարներում չի բնակվում+ 25 և կարիք չունի, որ մարդիկ որևէ ծառայություն մատուցեն իրեն,+ որովհետև նա ինքն է բոլոր մարդկանց տալիս կյանք, շունչ+ և ամեն բան: 26 Նա մեկ մարդուց+ առաջ բերեց բոլոր ազգերը, որպեսզի բնակվեն ամբողջ երկրի վրա,+ ժամանակ սահմանեց որոշակի իրադարձությունների համար ու հաստատեց մարդկանց բնակության սահմանները:+ 27 Աստված այդպես արեց, որ փնտրեն իրեն, եթե անգամ պետք է խարխափելով անեն դա, ու գտնեն,+ քանի որ իրականում նա յուրաքանչյուրիցս հեռու չէ: 28 Նրա շնորհիվ է, որ մենք ապրում ենք, շարժվում և գոյություն ունենք, ինչպես որ ձեր բանաստեղծներից ոմանք են ասել. «Մենք բոլորս նրա զավակներն ենք»:
29 Ուրեմն քանի որ Աստծու զավակներն ենք,+ չպետք է մտածենք, թե Աստված նման է ոսկուց, արծաթից կամ քարից պատրաստված մի բանի, ինչը մարդիկ քանդակել են իրենց մտահղացմամբ:+ 30 Ճիշտ է, անցյալում Աստված հանդուրժել է նման անգիտությունը,+ բայց հիմա նա ամենուր բոլոր մարդկանց կոչ է անում զղջալ, 31 որովհետև նա մի օր է հաստատել, երբ արդարությամբ դատելու է աշխարհը+ մի մարդու միջոցով, ում նա նշանակել է: Նրան հարություն տալով՝ նա բոլոր մարդկանց հավաստիացրել է, որ այդ օրը գալու է»:+
32 Լսելով մահացածների հարության մասին՝ նրանցից ոմանք սկսեցին ծաղրել,+ մինչդեռ մյուսներն ասացին. «Մենք էլի կլսենք քեզ, երբ խոսես այս մասին»: 33 Դրանից հետո Պողոսը հեռացավ այնտեղից: 34 Մի քանի հոգի, սակայն, միացան նրան և հավատացյալներ դարձան: Նրանց թվում էին Դիոնիսիոսը՝ Արեոպագոսի մի դատավոր, Դամարիս անունով մի կին և ուրիշներ: