Jeremiasza
51 Tak rzekł Jehowa: „Oto wzbudzam przeciw Babilonowi+ i przeciw mieszkańcom Leb-Kamaj niszczycielski wiatr;+ 2 i poślę do Babilonu przewiewaczy, którzy go odwieją i ogołocą jego ziemię;+ bo w dniu nieszczęścia zewsząd będą przeciw niemu.+
3 „Niech napinający swój łuk go nie napina.+ I niech nikt nie powstaje w swym pancerzu.
„I nie okazujcie współczucia jego młodzieńcom.+ Wydajcie na zagładę całe jego wojsko.+ 4 I padną pozabijani w kraju Chaldejczyków,+ a poprzebijani — na jego ulicach.+
5 „Bo Izrael i Juda+ nie owdowieli po swym Bogu, po Jehowie Zastępów.+ Bo ziemia tamtych jest w oczach Świętego Izraela pełna winy.+
6 „Uciekajcie spośród Babilonu+ i niech każdy ocali swą duszę.+ Nie pozbawiajcie się życia z powodu jego przewinienia.+ Jest to bowiem czas pomsty należącej do Jehowy.+ Istnieje sposób traktowania, jakim on mu odpłaci.+ 7 Babilon był w ręku Jehowy złotym kielichem,+ upijającym całą ziemię.+ Z jego wina piły narody.+ Dlatego narody postępują jak szalone.+ 8 Babilon nagle upadł, tak iż się rozbił.+ Wyjcie nad nim.+ Weźcie balsam na jego boleść.+ Może zostanie uzdrowiony”.
9 „Bylibyśmy uzdrowili Babilon, lecz nie został uzdrowiony. Zostawcie go+ i chodźmy każdy do swej ziemi.+ Bo jego sąd dosięgnął aż do niebios i został wyniesiony do chmurnego nieba.+ 10 Jehowa ukazał nam prawe czyny.+ Chodźcie i opowiedzmy na Syjonie o dziele Jehowy, naszego Boga”.+
11 „Wypolerujcie strzały.+ Napełnijcie okrągłe tarcze. Jehowa pobudził ducha królów Medów,+ gdyż jego zamysł jest przeciw Babilonowi,+ by go obrócić w ruinę. Bo jest to pomsta Jehowy, pomsta za jego świątynię.+ 12 Podnieś sygnał przeciw murom Babilonu.+ Umocnij straż.+ Postaw strażników. Przygotuj czyhających w zasadzce.+ Bo Jehowa zarówno powziął zamysł, jak i uczyni to, co zapowiedział przeciw mieszkańcom Babilonu”.+
13 „Kobieto przebywająca na obfitych wodach,+ obfitująca w skarby,+ nadszedł twój koniec, miara+ twego ciągnięcia zysku.+ 14 Jehowa Zastępów przysiągł na własną duszę:+ ‚Napełnię cię ludźmi jak szarańczami+ i śpiewnie nad tobą wykrzykną’.+ 15 On jest Tym, który utworzył ziemię swą mocą,+ Tym, który żyzną krainę utwierdził+ swoją mądrością,+ oraz Tym, który swym zrozumieniem+ rozpostarł niebiosa.+ 16 Głosem swym wywołuje grzmot wód w niebiosach, sprawia też, że para wznosi się z krańca ziemi.+ Uczynił kanały dla deszczu+ i sprowadza wiatr ze swych składnic. 17 Każdy człowiek zachowywał się zbyt nierozumnie, by cokolwiek wiedzieć.+ Każdy, kto wykonuje przedmioty z metalu, zawstydzi się z powodu rzeźbionego wizerunku;+ bo jego lany posąg jest fałszem+ i w tych rzeczach nie ma ducha.+ 18 Są marnością,+ dziełem wartym śmiechu.+ Znikną, gdy zostanie na nie zwrócona uwaga.+
19 „Nie taki jest Dział Jakuba,+ on bowiem jest Twórcą wszystkiego,+ nawet laską swego dziedzictwa.+ Imię jego — Jehowa Zastępów”.+
20 „Tyś dla mnie maczugą, orężem wojennym;+ i tobą roztrzaskam narody, tobą też obrócę w ruinę królestwa. 21 I tobą roztrzaskam konia i jego jeźdźca, i tobą roztrzaskam rydwan wojenny i tego, kto na nim jeździ.+ 22 I tobą roztrzaskam mężczyznę oraz kobietę, i tobą roztrzaskam starca oraz chłopca, i tobą roztrzaskam młodzieńca oraz dziewicę. 23 I tobą roztrzaskam pasterza oraz jego stado, i tobą roztrzaskam rolnika oraz jego zaprzęg, i tobą roztrzaskam namiestników oraz pełnomocnych zwierzchników. 24 I odpłacę Babilonowi oraz wszystkim mieszkańcom Chaldei za wszelką ich niegodziwość, której dopuścili się na Syjonie, i to na waszych oczach”+ — brzmi wypowiedź Jehowy.
25 „Oto jestem przeciw tobie,+ niszczycielska góro+ — brzmi wypowiedź Jehowy — ty, która doprowadzasz do ruiny całą ziemię;+ i wyciągnę rękę przeciw tobie, i odtoczę cię od urwistych skał, i uczynię z ciebie wypaloną górę”.+
26 „I nie będą brać z ciebie kamienia na narożnik ani kamienia na fundamenty,+ gdyż staniesz się bezludnymi pustkowiami po czas niezmierzony”+ — brzmi wypowiedź Jehowy.
27 „Podnieście w kraju sygnał.+ Zadmijcie w róg pośród narodów. Uświęćcie+ przeciw niemu narody. Wezwijcie przeciw niemu królestwa Ararat,+ Minni i Aszkenaz.+ Ustanówcie przeciw niemu tego, kto werbuje. Sprawcie, żeby konie+ wyruszyły jak szczeciniaste szarańcze. 28 Uświęćcie przeciw niemu narody, królów Medii,+ jej namiestników i wszystkich jej pełnomocnych zwierzchników oraz całą krainę pod panowaniem każdego z nich. 29 I niech ziemia się zakołysze i dozna dotkliwego bólu,+ bo przeciw Babilonowi powstały myśli Jehowy, by z ziemi babilońskiej uczynić dziwowisko, bez żadnego mieszkańca.+
30 „Mocarze Babilonu przestali walczyć. Siedzieli w umocnionych miejscach. Ich potęga wyschła.+ Zniewieścieli.+ Jego siedziby zostały podpalone. Jego zasuwy zostały połamane.+
31 „Jeden biegacz biegnie na spotkanie drugiemu biegaczowi i jeden zwiastun na spotkanie drugiemu zwiastunowi,+ by powiadomić króla Babilonu, że jego miasto zostało zdobyte z każdego końca+ 32 i że brody zostały zajęte,+ a papirusowe łodzie spalono ogniem, wojownicy zaś zatrwożyli się”.+
33 Oto bowiem, co rzekł Jehowa Zastępów, Bóg Izraela: „Córa babilońska jest podobna do klepiska.+ Nastał czas, by ją udeptać. Jeszcze krótka chwila, a nadejdzie dla niej czas żniwa”.+
34 „Nebukadreccar, król Babilonu, pożarł mnie;+ wprawił mnie w zamieszanie. Postawił mnie jak puste naczynie. Połknął mnie jak wielki wąż;+ napełnił swój brzuch moimi smakołykami. Spłukał mnie. 35 ‚Gwałt zadany mnie i mojemu ciału niech spadnie na Babilon!’ — powie mieszkanka Syjonu.+ ‚A moja krew niech spadnie na mieszkańców Chaldei!’ — powie Jerozolima”.+
36 Dlatego tak rzekł Jehowa: „Oto ja prowadzę twoją sprawę sądową+ i wywrę pomstę za ciebie.+ I wysuszę jego morze, i sprawię, że jego studnie wyschną.+ 37 I Babilon stanie się kupą kamieni,+ legowiskiem szakali,+ dziwowiskiem i czymś, nad czym się gwiżdże, bez żadnego mieszkańca.+ 38 Wszyscy razem będą ryczeć jak młode grzywiaste lwy. Pomrukiwać będą jak lwie szczenięta”.
39 „Gdy się rozgrzeją, przygotuję ich uczty i upiję ich, żeby się wielce radowali;+ i zasną snem po czas niezmierzony, z którego się nie zbudzą”+ — brzmi wypowiedź Jehowy. 40 „Sprowadzę ich w dół jak barany na rzeź, jak barany wraz z kozłami”.+
41 „Jakże Szeszak został zdobyty+ i jakże Chwała całej ziemi jest pojmana!+ Jakże Babilon stał się dziwowiskiem pośród narodów!+ 42 Morze podniosło się nad Babilon. Mnóstwem jego fal został zakryty.+ 43 Jego miasta stały się dziwowiskiem, ziemią bezwodną i pustynną równiną.+ Nikt nie będzie w nich mieszkał jak w kraju i nie będzie przez nie przechodził żaden syn ludzki.+ 44 I zwrócę uwagę na Bela+ w Babilonie, i wyciągnę mu z paszczy to, co połknął.+ I narody już nie będą do niego napływać.+ Również mur Babilonu upadnie.+
45 „Wyjdźcie spośród niego, mój ludu,+ i niech każdy ocali swą duszę+ od płonącego gniewu Jehowy.+ 46 W przeciwnym razie bowiem wasze serce będzie bojaźliwe+ i zlękniecie się z powodu wieści, którą będzie się słyszeć w tej ziemi. I w jednym roku nadejdzie ta wieść, a potem w następnym roku będzie ta wieść i gwałt na ziemi, i władca przeciw władcy. 47 Oto więc nadchodzą dni, a zwrócę uwagę na ryte wizerunki Babilonu;+ i cała jego kraina się zawstydzi, a wszyscy jego pobici padną pośród niego.+
48 „Wtedy niebiosa i ziemia oraz wszystko, co w nich jest, wydadzą radosne okrzyki nad Babilonem,+ bo z północy nadciągną ku niemu łupieżcy”+ — brzmi wypowiedź Jehowy. 49 „Babilon sprawił nie tylko to, że padli pobici Izraela,+ lecz także w Babilonie padali pobici z całej ziemi.+
50 „Wy, którzyście ocaleli od miecza, idźcie. Nie zatrzymujcie się.+ Z daleka pamiętajcie o Jehowie+ i niech Jerozolima przyjdzie wam do serca”.+
51 „Zostaliśmy zawstydzeni,+ bo usłyszeliśmy zniewagę.+ Upokorzenie okryło nasze oblicza,+ gdyż obcy nadciągnęli przeciw świętym miejscom domu Jehowy”.+
52 „Oto więc nadchodzą dni — brzmi wypowiedź Jehowy — a zwrócę uwagę na jego ryte wizerunki+ i po całej jego krainie jęczeć będzie przebity”.+
53 „Choćby nawet Babilon wstąpił do niebios+ i choćby nawet wyżynę swej siły uczynił niedostępną,+ łupieżcy ode mnie dosięgną go”+ — brzmi wypowiedź Jehowy.
54 „Słuchajcie! Oto krzyk z Babilonu+ i wielka klęska z ziemi Chaldejczyków,+ 55 bo Jehowa łupi Babilon i zgładzi z niego potężny głos,+ a ich fale będą huczeć jak wiele wód.+ Rozlegnie się zgiełk ich głosu. 56 Bo wyruszy na niego, na Babilon, łupieżca+ i zdobyci zostaną jego mocarze.+ Ich łuki zostaną roztrzaskane,+ bo Jehowa jest Bogiem odpłat.+ Niewątpliwie odpłaci.+ 57 I upiję+ jego książąt i jego mędrców, jego namiestników i jego pełnomocnych zwierzchników, jak również jego mocarzy, i zasną snem po czas niezmierzony, z którego się nie zbudzą”+ — brzmi wypowiedź Króla,+ którego imię Jehowa Zastępów.+
58 Oto, co rzekł Jehowa Zastępów: „Mur Babilonu, chociaż szeroki, niechybnie zostanie zburzony;+ a jego bramy, chociaż wysokie, zostaną podpalone ogniem.+ Ludy będą się mozolić po prostu na darmo,+ a grupy narodowościowe po prostu dla tego ognia;+ i wręcz się zamęczą”.
59 Słowo, które prorok Jeremiasz nakazał Serajaszowi, synowi Neriasza,+ syna Machsejasza,+ gdy poszedł z Sedekiaszem, królem Judy, do Babilonu w czwartym roku jego królowania; a Serajasz był kwatermistrzem. 60 I Jeremiasz zaczął w jednej księdze+ zapisywać wszelkie nieszczęście, które miało przyjść na Babilon, wszystkie te słowa napisane przeciw Babilonowi. 61 Ponadto Jeremiasz powiedział do Serajasza: „Gdy tylko przybędziesz do Babilonu i go ujrzysz, przeczytaj na głos wszystkie te słowa.+ 62 I powiedz: ‚Jehowo, sam się wypowiadałeś przeciw temu miejscu, by je zgładzić, tak żeby nie było w nim żadnego mieszkańca+ ani człowieka, ani nawet zwierzęcia domowego, lecz żeby się stał bezludnym pustkowiem po czas niezmierzony’. 63 A gdy dokończysz czytania tej księgi, przywiążesz do niej kamień i rzucisz ją w środek Eufratu.+ 64 I powiesz: ‚Oto, jak Babilon utonie i nigdy się nie podniesie z powodu nieszczęścia, które na niego sprowadzam;+ a oni się zamęczą’”.+
Dotąd słowa Jeremiasza.