Drugi List do Tesaloniczan
2 Jeśli chodzi, bracia, o obecność naszego Pana, Jezusa Chrystusa+, i o czas, gdy będziemy zebrani, by być razem z nim+, prosimy was, 2 żebyście nie utracili szybko trzeźwego osądu i nie dali się przestraszyć żadnej natchnionej wypowiedzi+, żadnym słowom czy listowi napisanemu rzekomo przez nas, że niby już nastał dzień Jehowy+.
3 Niech was nikt w żaden sposób nie zwiedzie*, bo ten dzień nie nastanie, dopóki nie nadejdzie odstępstwo+ i nie ujawni się człowiek bezprawia+, syn zagłady+. 4 Przeciwstawia się on każdemu, kto jest uważany za boga, lub każdemu obiektowi kultu i się nad niego wynosi. Zasiada też w świątyni Bożej, publicznie podając się za boga. 5 Czy nie pamiętacie, że mówiłem wam o tym, gdy jeszcze z wami byłem?
6 I jak wiecie, jest coś, co go powstrzymuje — tak by ujawnił się dopiero w stosownym czasie. 7 Wprawdzie bezprawie tego człowieka już oddziałuje+, ale pozostanie tajemnicą, dopóki ten, który teraz go powstrzymuje, nie zejdzie z drogi. 8 Wtedy to człowiek bezprawia się ujawni, a Pan Jezus — ujawniając swoją obecność+ — zgładzi go duchem swoich ust+, unicestwi go. 9 A obecności tego człowieka bezprawia, działającego za sprawą Szatana+, będą towarzyszyć wszelkie potężne dzieła, fałszywe znaki i cuda+, 10 wszelkie nieprawe metody zwodzenia+ tych, którzy idą drogą do zagłady — będącej zapłatą za to, że nie przyjęli i nie pokochali prawdy prowadzącej do wybawienia. 11 Właśnie dlatego Bóg pozwoli, żeby zostali wprowadzeni w błąd i uwierzyli kłamstwu+, 12 a w rezultacie żeby wszyscy oni zostali osądzeni, ponieważ nie uwierzyli prawdzie, lecz znajdowali przyjemność w nieprawości.
13 Ale za was, bracia, których Jehowa pokochał, zawsze powinniśmy dziękować Bogu, ponieważ On już na początku was wybrał+, żebyście zostali wybawieni. Uświęcił was+ swoim duchem, bo uwierzyliście w prawdę. 14 Właśnie do tego was powołał dzięki dobrej nowinie, którą głosimy — żebyście dostąpili chwały+ jak nasz Pan, Jezus Chrystus+. 15 Dlatego, bracia, trwajcie niezachwianie+ i dalej trzymajcie się tego, czego was uczono+ — zarówno tego, co przekazano wam ustnie, jak i przez list od nas. 16 A sam nasz Pan, Jezus Chrystus, oraz Bóg, nasz Ojciec, który nas pokochał+ i w swojej niezasłużonej życzliwości zapewnił nam nieprzemijające pocieszenie i niezawodną nadzieję+, 17 niech pocieszą wasze serca i was umocnią*+, żebyście zawsze robili i mówili to, co dobre.