Księga Izajasza
14 Jehowa okaże miłosierdzie Jakubowi+, znowu wybierze Izraela+ i osiedli go* w jego ziemi+. Przyłączą się do niego cudzoziemcy, zwiążą się z potomkami Jakuba+. 2 Ludzie z innych narodów zaprowadzą lud Izraela z powrotem do jego ziemi. Izraelici zrobią z nich służących i służące+ w ziemi Jehowy. Zniewolą tych, którzy ich trzymali w niewoli, i podporządkują sobie tych, którzy zmuszali ich do pracy.
3 W dniu, gdy Jehowa da ci wytchnienie od bólu, niepokoju i ciężkiej niewoli, w której się znalazłeś+, 4 wygłosisz przeciwko królowi Babilonu następującą szyderczą przypowieść:
„Nie ma już tego, który poganiał innych do pracy!
Skończyło się gnębienie!+
6 Zniszczył tego, kto z furią ciągle zadawał narodom ciosy+,
tego, kto w gniewie je podbijał i bezlitośnie prześladował+.
7 Cała ziemia odetchnęła, jest wolna od niepokoju.
Ludzie wykrzykują z radości+.
8 Nawet drzewa jałowcowe i cedry Libanu
cieszą się z tego, co cię spotkało.
Mówią: ‚Odkąd upadłeś,
żaden drwal się nie zbliża, żeby nas ścinać’.
Z twojego powodu budzi bezsilnych w śmierci,
wszystkich despotycznych przywódców* ziemi.
Sprawia, że wszyscy królowie narodów wstają ze swoich tronów.
10 Wszyscy oni mówią do ciebie:
‚Czy i ty osłabłeś
i stałeś się taki jak my?
Larwy stały się twoim łóżkiem,
a robaki przykryciem’.
12 Runąłeś aż z nieba,
jaśniejący, synu jutrzenki!
Ty, który podbijałeś narody+,
zostałeś powalony na ziemię!
13 Powiedziałeś sobie w sercu: ‚Wstąpię do nieba+.
14 Wzniosę się ponad szczyty chmur
i stanę się taki jak Najwyższy’.
16 Ci, którzy cię zobaczą, będą się w ciebie wpatrywać,
uważnie ci się przyglądać i mówić:
‚Czy to ten, który potrząsał ziemią,
sprawiał, że królestwa drżały?+
17 Czy to ten, który zamieszkaną ziemię obracał w pustkowie,
burzył miasta+
i nie pozwalał więźniom wrócić do domu?’+.
Jesteś pokryty zabitymi, których przeszyto mieczem
i wrzucono do dołu pełnego kamieni.
Jesteś jak stratowany trup.
Nigdy już nie będzie się wspominać potomków złoczyńców.
21 Zgotujcie rzeź jego synom
za winy ich przodków,
żeby nie zapanowali nad ziemią
i nie napełnili jej miastami”.
22 „Wystąpię przeciw nim”+ — oświadcza Jehowa, Bóg Zastępów.
„Usunę imię Babilonu, jego ostatek, potomków, przyszłe pokolenia”+ — oświadcza Jehowa.
23 „Zamienię go w siedlisko jeżozwierzy i w mokradła i wymiotę go miotłą unicestwienia”+. Takie jest oświadczenie Jehowy, Boga Zastępów.
24 Jehowa, Bóg Zastępów, przysiągł:
„Jak zamierzyłem, tak się stanie,
i co postanowiłem, to się spełni.
Jego jarzmo zostanie zdjęte z mojego narodu,
ciężar spadnie z karku mojego ludu”+.
26 Taką decyzję podjęto przeciwko całej ziemi.
Oto ręka wyciągnięta* przeciwko wszystkim narodom.
Skoro Jego ręka jest wyciągnięta,
kto może ją cofnąć?+
28 W roku, w którym umarł król Achaz+, ogłoszono:
29 „Filisteo, niech żaden twój mieszkaniec się nie cieszy,
że laska tego, kto cię bił, została złamana.
30 Gdy pierworodni tych, którzy niewiele znaczą, będą jeść do syta,
a biedni będą leżeć bezpiecznie,
sprawię, że twój lud umrze z głodu,
a ci, którzy ocaleją, zostaną zabici+.
31 Wyj, bramo! Krzycz, miasto!
Wszyscy twoi mieszkańcy stracą odwagę, Filisteo!
Bo z północy nadciąga wojsko niczym kłęby dymu
i nikt się nie odłącza od jego szeregów”.
32 Co mają odpowiedzieć posłańcom narodów?
To, że Jehowa położył fundament Syjonu+
i że schronią się tam niewiele znaczący z Jego ludu.