Veprat e Apostujve
15 Nga Judea zbritën ca burra e nisën t’i mësonin vëllezërit: «Po të mos rrethpriteni sipas zakonit të Moisiut,+ nuk shpëtoni dot.» 2 Mirëpo Pavli dhe Barnaba patën një mosmarrëveshje jo të vogël me ta dhe debatuan. Kështu, Pavli, Barnaba dhe disa të tjerë u caktuan të ngjiteshin në Jerusalem tek apostujt dhe pleqtë+ për këtë çështje.*
3 Kongregacioni i përcolli një copë rrugë, dhe ata burra vazhduan udhën përmes Fenikisë dhe Samarisë. Ata u tregonin me hollësi vëllezërve se si njerëz nga kombet* ktheheshin në besim, dhe kështu u sollën gëzim të madh të gjithëve. 4 Si mbërritën në Jerusalem, kongregacioni, apostujt dhe pleqtë i pritën përzemërsisht e ata u treguan sa shumë gjëra kishte bërë Perëndia nëpërmjet tyre. 5 Mirëpo, disa nga sekti i farisenjve, të cilët ishin bërë besimtarë, u çuan e thanë: «Ata duhen rrethprerë dhe duhen urdhëruar që të zbatojnë Ligjin e Moisiut.»+
6 Kështu apostujt dhe pleqtë u mblodhën së bashku për ta parë këtë çështje. 7 Pas një diskutimi të gjatë e të zjarrtë, Pjetri u ngrit e tha: «Burra, vëllezër, ju e dini mirë se kohë më parë Perëndia më zgjodhi mua nga mesi juaj, që njerëzit e kombeve të dëgjonin lajmin e mirë nga goja ime dhe të besonin.+ 8 Perëndia që njeh zemrat,+ dha dëshmi se i pranoi duke u dhënë atyre frymën e shenjtë,+ siç bëri edhe me ne. 9 Ai nuk bëri asnjë lloj dallimi mes nesh dhe atyre,+ por ua pastroi zemrat me anë të besimit.+ 10 Prandaj, pse po e vini tani në provë Perëndinë, duke u vënë në qafë dishepujve një zgjedhë+ që as paraardhësit tanë, as ne nuk ishim në gjendje ta mbanim?+ 11 Përkundrazi, ne kemi besim se shpëtojmë nëpërmjet mirësisë së pamerituar të Zotërisë Jezu,+ ashtu si edhe ata.»+
12 Atëherë i gjithë grupi heshti dhe filloi të dëgjonte Barnabën e Pavlin, tek tregonin sa shumë shenja e mrekulli* bëri Perëndia me anë të tyre mes kombeve. 13 Pasi mbaruan, Jakovi tha: «Burra, vëllezër, më dëgjoni! 14 Simioni+ na tregoi nga fillimi në fund se si, për herë të parë, Perëndia e drejtoi vëmendjen nga kombet, që të nxirrte prej tyre një popull për emrin e tij.+ 15 Me këtë pajtohen edhe fjalët e Profetëve, siç është shkruar: 16 ‘Pas këtyre gjërave do të kthehem e do të ngre përsëri tendën* e Davidit që ka rënë. Do të rindërtoj rrënojat e saj dhe do ta kthej në gjendjen e mëparshme, 17 me qëllim që njerëzit që mbeten, të kërkojnë me zjarr Jehovain,* bashkë me njerëz nga të gjitha kombet që thirren me emrin tim,—thotë Jehovai* që po i bën këto gjëra+ 18 të njohura që nga lashtësia.’+ 19 Prandaj, unë mendoj* të mos i trazojmë njerëzit e kombeve që po kthehen te Perëndia.+ 20 Për më tepër t’u shkruajmë që të rrinë larg nga gjërat e ndotura nga idhujt,+ nga imoraliteti seksual,*+ nga kafshët e mbytura* dhe nga gjaku.+ 21 Faktikisht që nga kohët e lashta ka pasur njerëz që predikojnë shkrimet e Moisiut qytet më qytet, sepse ato lexohen me zë çdo sabat nëpër sinagoga.»+
22 Atëherë, apostujt, pleqtë dhe gjithë kongregacioni vendosën që, bashkë me Pavlin dhe Barnabën, të dërgonin në Antioki edhe burra të tjerë që i zgjodhën mes tyre. Dërguan Judën, që quhej Barsaba, dhe Silën,+ të cilët merrnin drejtimin mes vëllezërve. 23 Nëpërmjet tyre dërguan këtë letër:
«Apostujt dhe pleqtë, vëllezërit tuaj, vëllezërve nga kombet, që janë në Antioki,+ Siri dhe Kiliki: Përshëndetje! 24 Meqë dëgjuam se disa prej nesh erdhën dhe ju trazuan me fjalë+ për t’ju minuar besimin,* ndonëse nuk kishin marrë asnjë udhëzim nga ne, 25 vendosëm njëzëri të zgjidhnim disa burra e t’jua dërgonim bashkë me vëllezërit tanë të dashur, Barnabën dhe Pavlin, 26 të cilët e kanë vënë jetën* në rrezik për emrin e Zotërisë tonë Jezu Krisht.+ 27 Prandaj po ju dërgojmë Judën dhe Silën, që këto gjëra t’jua thonë edhe me gojë,+ 28 sepse frymës së shenjtë+ dhe neve na u duk mirë të mos ju shtonim asnjë barrë tjetër, përveç këtyre gjërave të nevojshme: 29 të vazhdoni të rrini larg nga gjërat e flijuara idhujve,+ nga gjaku,+ nga kafshët e mbytura*+ dhe nga imoraliteti seksual.*+ Nëse ruheni me kujdes nga këto, do t’ju shkojë mbarë. Ju urojmë shëndet!»*
30 Kështu, burrat u nisën, zbritën në Antioki, mblodhën gjithë grupin e vëllezërve dhe u dhanë letrën. 31 Pasi e lexuan, ata gëzuan për inkurajimin. 32 Juda dhe Sila, meqë ishin edhe vetë profetë, u dhanë zemër* e forcë vëllezërve me shumë fjalime.+ 33 Pasi qëndruan ca kohë atje, vëllezërit i përcollën në paqe tek ata që i kishin dërguar. 34 *——35 Kurse Pavli dhe Barnaba ndenjën në Antioki dhe, bashkë me shumë të tjerë, mësonin e shpallnin lajmin e mirë të fjalës së Jehovait.*
36 Pas disa ditësh Pavli i tha Barnabës: «Le të kthehemi tani* e të vizitojmë vëllezërit në të gjitha qytetet ku shpallëm fjalën e Jehovait* e të shohim si janë.»+ 37 Barnaba ishte i vendosur të merrte me vete Gjonin, që quhej Mark.+ 38 Por Pavli nuk ishte dakord që ta merrnin me vete, meqë në Pamfili ai kishte ikur dhe nuk e kishte vazhduar veprën me ta.+ 39 Atëherë mes tyre pati një shpërthim të madh zemërimi, kështu që u ndanë nga njëri-tjetri. Barnaba+ mori me vete Markun dhe lundroi për në Qipro. 40 Pavli zgjodhi Silën dhe, pasi vëllezërit e lanë nën kujdesin e mirësisë së pamerituar të Jehovait,*+ u nis për rrugë. 41 Ai përshkoi Sirinë e Kilikinë dhe forcoi kongregacionet.