เขียนโดยมัทธิว
25 “ในเวลานั้น รัฐบาล*สวรรค์เปรียบได้กับหญิงสาวบริสุทธิ์ 10 คนที่ถือตะเกียง+ออกไปรับเจ้าบ่าว+ 2 ในจำนวนนั้น มีหญิงสาว 5 คนเป็นคนโง่และอีก 5 คนเป็นคนฉลาด*+ 3 พวกหญิงสาวที่โง่ถือตะเกียงออกไปแต่ไม่เอาน้ำมันสำรองไปด้วย 4 ส่วนพวกหญิงสาวที่ฉลาดเอาน้ำมันสำรองไปพร้อมกับตะเกียง 5 เมื่อเจ้าบ่าวมาช้า พวกเธอทั้ง 10 คนก็ง่วงแล้วเผลอหลับไป 6 ตอนกลางดึก มีเสียงคนตะโกนว่า ‘เจ้าบ่าวมาแล้ว รีบมาต้อนรับเร็ว!’ 7 หญิงสาวบริสุทธิ์ทุกคนก็ลุกขึ้นเพื่อเตรียมตะเกียงให้พร้อม+ 8 หญิงสาวที่โง่พูดกับหญิงสาวที่ฉลาดว่า ‘แบ่งน้ำมันให้พวกเราหน่อยสิ เพราะตะเกียงของพวกเราจวนจะดับอยู่แล้ว’ 9 พวกที่ฉลาดตอบว่า ‘พวกเรามีน้ำมันไม่พอสำหรับทุกคนหรอก ไปหาซื้อจากคนขายน้ำมันเถอะ’ 10 แต่ตอนที่หญิงสาวที่โง่ไปซื้อน้ำมันอยู่ เจ้าบ่าวก็มาถึง หญิงสาวที่เตรียมพร้อมก็ได้เข้าไปในงานแต่งงาน+กับเจ้าบ่าว แล้วประตูก็ปิด 11 พอหญิงสาวที่โง่ 5 คนนั้นกลับมาก็ร้องเรียกว่า ‘ท่านคะ ท่านคะ เปิดประตูให้พวกเราหน่อยค่ะ’+ 12 เจ้าบ่าวตอบว่า ‘ผมจะบอกให้รู้ว่า ผมไม่รู้จักพวกคุณเลย’
13 “ดังนั้น ให้เฝ้าระวังอยู่เสมอ+ เพราะคุณไม่รู้ว่าวันเวลานั้นจะมาถึงเมื่อไหร่+
14 “รัฐบาลสวรรค์ยังเปรียบเหมือนผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังจะเดินทางไปต่างประเทศ ก่อนจะไป เขาเรียกทาสของเขามาหาแล้วฝากทรัพย์สินให้พวกเขาดูแล+ 15 เขาให้เงินกับทาสคนหนึ่ง 5 ตะลันต์* อีกคนหนึ่ง 2 ตะลันต์ และคนสุดท้าย 1 ตะลันต์ เขาแบ่งให้ตามความสามารถของทาสแต่ละคน แล้วเขาก็ออกเดินทาง 16 ทาสที่ได้รับ 5 ตะลันต์เอาเงินนั้นไปค้าขายทันทีแล้วได้กำไร 5 ตะลันต์ 17 ทาสที่ได้รับ 2 ตะลันต์ก็เอาเงินไปค้าขายเหมือนกันและได้กำไร 2 ตะลันต์ 18 แต่ทาสที่ได้รับตะลันต์เดียวกลับเอาเงินของนายไปฝังดินไว้
19 “หลังจากเวลาผ่านไปนาน นายก็กลับมาและเรียกพวกทาสมาถามว่าเอาเงินไปทำอะไรกันบ้าง+ 20 ทาสที่ได้รับ 5 ตะลันต์ก็เอาเงินทุนและกำไรอีก 5 ตะลันต์มาให้นายและพูดว่า ‘นายท่าน ท่านฝากเงินไว้กับผม 5 ตะลันต์ ดูสิครับ ผมได้กำไรมาอีก 5 ตะลันต์’+ 21 นายจึงพูดกับเขาว่า ‘ดีมาก คุณเป็นทาสที่ดีและซื่อสัตย์ คุณดูแลของเล็กน้อยที่ผมฝากไว้อย่างซื่อสัตย์ ผมจะตั้งคุณให้ดูแลของมากขึ้นอีก+ มาร่วมยินดีด้วยกันกับผมเถอะ’+ 22 แล้วทาสที่ได้รับ 2 ตะลันต์ก็เข้ามาหานายและพูดว่า ‘นายท่าน ท่านฝากเงินไว้กับผม 2 ตะลันต์ ดูสิครับ ผมได้กำไรมาอีก 2 ตะลันต์’+ 23 นายจึงพูดกับเขาว่า ‘ดีมาก คุณเป็นทาสที่ดีและซื่อสัตย์ คุณดูแลของเล็กน้อยที่ผมฝากไว้อย่างซื่อสัตย์ ผมจะตั้งคุณให้ดูแลของมากขึ้นอีก มาร่วมยินดีด้วยกันกับผมเถอะ’
24 “สุดท้าย ทาสที่ได้รับตะลันต์เดียวก็เข้ามาหานายและพูดว่า ‘นายท่าน ผมรู้ว่าท่านเป็นคนชอบเรียกร้องจากคนอื่น ท่านเก็บเกี่ยวสิ่งที่ท่านไม่ได้หว่านและเก็บรวบรวมสิ่งที่ท่านไม่ได้ลงทุนลงแรง+ 25 ผมก็เลยกลัว และเอาเงินของท่านไปฝังดินไว้ นี่ไงครับเงินของท่าน’ 26 นายจึงพูดกับเขาว่า ‘เจ้าทาสชั่วและขี้เกียจ ในเมื่อคุณรู้ว่าผมเก็บเกี่ยวสิ่งที่ผมไม่ได้หว่านและเก็บรวบรวมสิ่งที่ผมไม่ได้ลงทุนลงแรง 27 ถ้าอย่างนั้น คุณก็น่าจะเอาเงินไปฝากธนาคารไว้ แล้วเมื่อผมกลับมา ผมจะได้รับเงินคืนพร้อมกับดอกเบี้ยด้วย’
28 “แล้วนายก็สั่งพวกคนรับใช้ว่า ‘เอาเงิน 1 ตะลันต์จากเขาไปให้คนที่มี 10 ตะลันต์+ 29 เพราะทุกคนที่มีอยู่แล้วจะได้รับมากขึ้นและเขาจะมีอย่างเหลือเฟือ แต่คนที่ไม่มี แม้แต่สิ่งที่เขามีอยู่ไม่มากก็จะถูกเอาไป+ 30 ส่วนทาสที่ไม่เอาไหนคนนี้ โยนเขาออกไปที่มืดข้างนอก ที่นั่นเขาจะร้องห่มร้องไห้ด้วยความทุกข์ใจ’
31 “เมื่อ ‘ลูกมนุษย์’+ มาในฐานะผู้มีอำนาจพร้อมกับทูตสวรรค์ทั้งหมด+ ท่านจะนั่งบนบัลลังก์อันยิ่งใหญ่ของท่าน 32 คนทุกชาติจะถูกรวบรวมมาอยู่ต่อหน้าท่าน และท่านจะแยกผู้คนออกจากกัน เหมือนผู้เลี้ยงแกะแยกแกะออกจากแพะ 33 แล้วท่านจะให้แกะ+อยู่ข้างขวาของท่าน แต่ให้แพะอยู่ข้างซ้าย+
34 “แล้วกษัตริย์จะพูดกับคนที่อยู่ข้างขวาว่า ‘มาสิ พวกคุณที่ได้รับพรจากพ่อของผม มารับประโยชน์จากรัฐบาลของพระเจ้า*ที่เตรียมไว้ให้พวกคุณตั้งแต่เริ่มมีโลกนี้* 35 เพราะเมื่อผมหิว คุณก็ให้ผมกิน เมื่อผมกระหายน้ำ คุณก็ให้ผมดื่ม ตอนที่ผมเป็นแขกแปลกหน้า คุณก็มีน้ำใจต้อนรับผมเข้าบ้าน+ 36 ผมไม่มีเสื้อผ้าใส่ คุณก็หาเสื้อผ้ามาให้+ ตอนผมป่วย คุณก็ดูแล เมื่อผมติดคุก คุณก็มาเยี่ยม’+ 37 แล้วคนที่เชื่อฟังพระเจ้า*จะบอกกษัตริย์ว่า ‘นายท่าน พวกเราเห็นท่านหิวแล้วเอาอาหารให้ท่านตั้งแต่เมื่อไหร่? พวกเราเห็นท่านกระหายน้ำแล้วให้ท่านดื่มน้ำตอนไหน?+ 38 เมื่อไหร่ที่พวกเราเห็นท่านเป็นแขกแปลกหน้าแล้วมีน้ำใจต้อนรับท่านเข้าบ้าน หรือเห็นท่านไม่มีเสื้อผ้าใส่แล้วหาเสื้อผ้ามาให้? 39 และพวกเราเห็นท่านป่วยหรือติดคุกแล้วไปเยี่ยมท่านตอนไหน?’ 40 และกษัตริย์จะตอบพวกเขาว่า ‘ผมจะบอกให้รู้ว่า ที่พวกคุณได้ทำอย่างนั้นกับพี่น้องของผมแม้แต่คนที่ดูต่ำต้อยที่สุด ก็เหมือนพวกคุณได้ทำกับผมด้วย’+
41 “แล้วกษัตริย์จะพูดกับพวกที่อยู่ข้างซ้ายว่า ‘พวกคนที่ถูกสาปแช่ง+ ไปให้พ้น เข้าไปในไฟที่ไม่มีวันดับ*+ซึ่งเตรียมไว้สำหรับมารและทูตสวรรค์ที่อยู่ฝ่ายมัน+ 42 เพราะเมื่อผมหิว คุณก็ไม่ให้อะไรผมกิน และเมื่อผมกระหายน้ำ คุณก็ไม่ให้อะไรผมดื่ม 43 เมื่อผมเป็นแขกแปลกหน้า คุณก็ไม่มีน้ำใจต้อนรับ ตอนผมไม่มีเสื้อผ้าใส่ คุณก็ไม่หาเสื้อผ้ามาให้ ตอนที่ผมป่วยและติดคุก คุณก็ไม่ได้ดูแล’ 44 แล้วพวกเขาจะพูดแบบเดียวกันว่า ‘นายท่าน ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่พวกผมเห็นท่านหิว หรือกระหายน้ำ หรือเป็นแขกแปลกหน้า หรือไม่มีเสื้อผ้าใส่ หรือป่วย หรือติดคุกแล้วไม่ได้ดูแลท่าน?’ 45 แล้วท่านจะตอบพวกเขาว่า ‘ผมจะบอกให้รู้ว่า ที่พวกคุณไม่ได้ทำอย่างนั้นกับพี่น้องของผมแม้แต่คนที่ดูต่ำต้อยที่สุด ก็เหมือนพวกคุณไม่ได้ทำกับผมด้วย’+ 46 และคนพวกนี้จะถูกทำลายตลอดไป+ แต่คนที่เชื่อฟังพระเจ้า*จะได้ชีวิตตลอดไป”+