Volgens Lukas

24 Op die eerste dag van die week het hulle baie vroeg na die graf* gekom en die speserye gebring wat hulle voorberei het.+ 2 Maar hulle het gesien dat die klip voor die graf* weggerol is,+ 3 en toe hulle ingaan, het hulle nie die liggaam van die Here Jesus daar gevind nie.+ 4 Terwyl hulle hieroor verstom was, kyk! toe het twee mans in skitterende klere by hulle gestaan. 5 Die vrouens het bang geword en wou nie opkyk nie, en die mans het vir hulle gevra: “Hoekom soek julle onder die dooies na die een wat lewe?+ 6 Hy is nie hier nie, maar is opgewek. Onthou wat hy vir julle gesê het toe hy nog in Galileʹa was. 7 Hy het gesê dat die Seun van die mens aan sondaars oorgelewer moet word en aan ’n paal gehang moet word en op die derde dag sal opstaan.”+ 8 Toe het hulle sy woorde onthou,+ 9 en hulle het van die graf* af weggegaan en al hierdie dinge vir die Elf en vir al die ander gaan vertel.+ 10 Hulle was Maria Magdalena, Johanna en Maria, die ma van Jakobus. En die res van die vrouens wat saam met hulle was, het ook hierdie dinge vir die apostels vertel. 11 Maar hulle het gedink dat die vrouens hierdie dinge opmaak, en hulle wou hulle nie glo nie.

12 Maar Petrus het opgestaan en na die graf* gehardloop, en toe hy vooroor buk, het hy net die linnedoeke gesien. Toe het hy weggegaan en gewonder wat gebeur het.

13 Maar op daardie selfde dag het twee van hulle gereis na ’n dorpie met die naam Emʹmaus, wat omtrent 11 kilometer* van Jerusalem af was, 14 en hulle het met mekaar gepraat oor alles wat gebeur het.

15 Terwyl hulle gepraat en hierdie dinge bespreek het, het Jesus self na hulle toe gekom en saam met hulle begin loop, 16 maar hulle kon hom nie herken nie.+ 17 Hy het vir hulle gevra: “Waaroor loop julle so en praat?” Hulle het gaan stilstaan en hartseer gelyk. 18 Die een met die naam Kleʹopas het geantwoord: “Is u ’n vreemdeling wat alleen in Jerusalem woon, en weet u nie van* die dinge wat in hierdie dae daar gebeur het nie?” 19 Hy het vir hulle gevra: “Watter dinge?” Hulle het vir hom gesê: “Die dinge oor Jesus die Nasarener,+ ’n profeet wat kragtig was in woord en daad voor God en die hele volk.+ 20 Ons hoofpriesters en heersers het hom oorgelewer om die doodstraf te ontvang,+ en hulle het hom aan ’n paal gehang. 21 Maar ons het gehoop dat hierdie man die een was wat Israel sou verlos.+ Ja, en buiten al hierdie dinge is dit nou al die derde dag sedert dit alles gebeur het. 22 En party vrouens wat saam met ons was, het ons iets vertel wat ons ook verbaas het. Hulle het vroeg na die graf* toe gegaan,+ 23 en toe hulle nie sy liggaam daar vind nie, het hulle kom sê dat engele aan hulle verskyn het en vir hulle gesê het dat hy lewe. 24 Toe het party van dié wat by ons was, na die graf* gegaan,+ en hulle het dit gevind net soos die vrouens gesê het, maar hulle het hom nie gesien nie.”

25 Toe sê hy vir hulle: “O onverstandiges, wat stadig is* om alles te glo wat die profete gesê het! 26 Moes die Christus nie hierdie dinge deurmaak+ om verheerlik te word nie?”+ 27 En hy het by Moses en al die Profete+ begin en aan hulle verduidelik wat in die hele Skrif oor hom gesê is.

28 Uiteindelik het hulle naby die dorpie gekom waarheen hulle op pad was, en hy het gemaak asof hy verder wou reis. 29 Maar hulle het aangedring: “Bly by ons, want dit is amper aand en die dag is amper verby.” Toe het hy by die huis ingegaan en by hulle gebly. 30 Terwyl hy saam met hulle geëet het,* het hy die brood geneem, gebid, dit gebreek en vir hulle begin gee.+ 31 Toe is hulle oë ten volle geopen en het hulle hom herken, maar hy het voor hulle verdwyn.+ 32 Hulle het vir mekaar gesê: “Het ons harte nie in ons gebrand toe hy op die pad met ons gepraat het, toe hy die Skrif ten volle aan ons verduidelik* het nie?” 33 En in daardie selfde uur het hulle opgestaan en teruggegaan na Jerusalem toe. Hulle het die Elf en dié wat saam met hulle was, bymekaar gevind, 34 wat gesê het: “Die Here is werklik opgewek en het aan Simon verskyn!”+ 35 Toe het die twee dissipels vertel wat op die pad gebeur het en hoe hulle hom herken het toe hy die brood gebreek het.+

36 Terwyl hulle oor hierdie dinge gepraat het, het Jesus self tussen hulle gestaan en vir hulle gesê: “Mag julle vrede hê.”+ 37 Maar omdat hulle gedink het dat hulle ’n gees sien, het hulle geskrik en bang geword. 38 Toe het hy vir hulle gevra: “Hoekom is julle ontsteld, en hoekom twyfel julle in julle harte? 39 Kyk na my hande en my voete. Dit is regtig ek. Raak aan my en kyk, want ’n gees het nie vlees en bene soos julle sien dat ek het nie.” 40 En terwyl hy dit gesê het, het hy sy hande en sy voete vir hulle gewys. 41 Maar toe hulle van blydskap en verbasing nog nie glo nie, het hy vir hulle gesê: “Het julle iets daar om te eet?” 42 Toe het hulle vir hom ’n stuk geroosterde vis gegee, 43 en hy het dit gevat en dit voor hulle geëet.

44 Daarna het hy vir hulle gesê: “Toe ek nog by julle was, het ek vir julle gesê+ dat alles wat in die Wet van Moses en in die boeke van die profete en die Psalms oor my geskryf is, vervul moet word.”+ 45 Toe het hy hulle verstande ten volle geopen sodat hulle kon verstaan wat die Skrif beteken,+ 46 en hy het vir hulle gesê: “Daar is geskryf dat die Christus sou ly en op die derde dag uit die dood sou opstaan.+ 47 En op grond van sy naam sal daar verkondig word dat mense berou moet toon sodat hulle sondes vergewe kan word.+ Dit sal in Jerusalem begin+ en aan al die nasies verkondig word.+ 48 Julle moet getuies van hierdie dinge wees.+ 49 En ek stuur aan julle wat my Vader belowe het. Julle moet egter in die stad bly totdat julle krag van bo ontvang.”+

50 Toe het hy hulle uit die stad uitgelei tot by Betaʹnië, en hy het sy hande opgelig en hulle geseën. 51 Terwyl hy hulle geseën het, is hy van hulle geskei en na die hemel opgeneem.+ 52 Hulle het aan hom eer bewys* en met groot vreugde na Jerusalem teruggekeer.+ 53 En hulle was elke dag in die tempel en het God geloof.+