Klaagliedere
א [Alef]
4 Die goud wat so geblink het, die suiwer goud,+ het dof geword!
Die heilige stene+ lê verstrooi op elke straathoek!+
ב [Bet]
2 Die kosbare kinders van Sion, wat so waardevol soos suiwer goud was,
word nou as kleipotte beskou,
die handewerk van ’n pottebakker!
ג [Gimel]
3 Selfs jakkalse laat hulle kleintjies aan hulle drink.
Maar die dogter van my volk het wreed geword,+ soos volstruise in die wildernis.+
ד [Dalet]
4 Babas se tonge sit aan hulle verhemeltes vas weens die dors.
Kinders soebat vir brood,+ maar niemand gee vir hulle iets nie.+
ה [He]
5 Dié wat altyd lekkernye geëet het, lê uitgehonger* in die strate.+
Dié wat van kleins af duur* klere gedra het,+ omhels ashope.
ו [Waw]
6 Die straf* van die dogter van my volk is groter as die straf vir die sonde van Sodom,+
wat in ’n oomblik verwoes is, sonder dat iemand haar gehelp het.+
ז [Zajin]
7 Haar Nasireʹërs+ was reiner as sneeu, witter as melk.
Hulle wange* was rooier as korale. Hulle was soos blink saffiere.
ח [Get]
8 Hulle het swarter as roet geword.
Niemand herken hulle op straat nie.
Hulle is net vel en been.+ Hulle vel het soos droë hout geword.
ט [Tet]
9 Dié wat weens die swaard gesterf het, is beter af as dié wat weens die hongersnood gesterf het.+
Hulle het weggeteer asof ’n gebrek aan kos hulle deurboor het.
י [Jod]
10 Vrouens wat voorheen liefdevol was, het hulle eie kinders gekook.+
Hulle het hulle kos* geword tydens die ineenstorting van die dogter van my volk.+
כ [Kaf]
11 Jehovah het aan sy woede uiting gegee.
Hy het sy brandende woede uitgestort.+
En hy steek ’n vuur in Sion aan, wat haar fondamente verteer.+
ל [Lamed]
12 Die konings van die aarde en al die bewoners van die vrugbare land het nie geglo
dat die teenstander en die vyand by Jerusalem se poorte sou inkom nie.+
מ [Mem]
13 Dit het gebeur weens die sondes van haar profete, die oortredings van haar priesters,+
wat regverdiges in haar doodgemaak het.+
נ [Noen]
14 Hulle het soos blindes+ in die strate rondgedwaal.
Hulle is met bloed besoedel,+
en niemand kan aan hulle klere raak nie.
ס [Samek]
15 “Gee pad! Julle is onrein!” is daar vir hulle geskree. “Gee pad! Gee pad! Moenie aan ons raak nie!”
Want hulle het geen blyplek nie en dwaal rond.
Mense van die nasies het gesê: “Hulle kan nie hier by ons bly nie.*+
פ [Pe]
16 Jehovah het hulle verstrooi.+
Hulle het nie meer sy goedkeuring nie.
Mense sal geen respek hê vir die priesters+ en geen eer gee aan die ouermanne nie.”+
ע [Ajin]
17 Ons oë is moeg omdat ons verniet op die uitkyk was na hulp.+
Ons het bly wag op hulp van ’n nasie wat ons nie kon red nie.+
צ [Tsade]
18 Ons vyande was op ons spoor soos jagters+ – ons kon nie op ons openbare pleine loop nie.
Ons einde het naby gekom. Ons tyd is om, want ons einde het gekom.
ק [Kof]
19 Ons agtervolgers was vinniger as die arende van die hemel.+
Hulle het ons op die berge gejaag. Hulle het ons in die wildernis ingewag.
ר [Resj]
20 Die asem van ons neusgate, die gesalfde van Jehovah,+ is deur hulle in ’n groot gat gevang.+
Ons het van hom gesê: “Onder sy beskerming sal ons onder die nasies lewe.”
ש [Sin]
21 Juig en wees bly, o dogter van Edom,+ jy wat in die land Us woon.
Maar die beker sal ook vir jou gegee word+ en jy sal dronk word en jou kaal uittrek.+
ת [Taw]
22 O dogter van Sion, die straf vir jou oortreding het tot ’n einde gekom.
Hy sal jou nie weer in ballingskap wegneem nie.+
Maar hy sal sy aandag op jou oortreding rig, o dogter van Edom.
Hy sal jou sondes openbaar maak.+