Die eerste boek van Konings

13 Op Jehovah se bevel het ’n man van God+ van Juda af na Bet-El gegaan, en hy het daar aangekom terwyl Jeroʹbeam by die altaar+ gestaan het om offerrook te laat opgaan. 2 Toe het hy op Jehovah se bevel teen die altaar uitgeroep: “O altaar, altaar! Dít is wat Jehovah sê: ‘’n Seun met die naam Josiʹa+ sal vir die huis van Dawid gebore word! Hy sal die priesters van die offerhoogtes, wat offerrook op jou laat opgaan, op jou offer, en hy sal die beendere van mense op jou verbrand.’”+ 3 Hy het op daardie dag ’n teken* gegee en gesê: “Dít is die teken* wat Jehovah aangekondig het: Die altaar sal uitmekaargeskeur word, en die as* wat daarop is, sal daarvan afval.”

4 Toe koning Jeroʹbeam hoor wat die man van die ware God oor die altaar in Bet-El sê, het hy sy hand van die altaar af uitgesteek en gesê: “Gryp hom!”+ Die hand wat hy uitgesteek het, het onmiddellik styf geword,* en hy kon dit nie terugtrek nie.+ 5 Toe is die altaar uitmekaargeskeur, en die as het van die altaar afgeval, in ooreenstemming met die teken* wat die man van die ware God op Jehovah se bevel aangekondig het.

6 Die koning het toe vir die man van die ware God gesê: “Smeek Jehovah jou God asseblief om genade te betoon* en bid vir my sodat my hand herstel kan word.”+ Die man van die ware God het Jehovah toe om genade gesmeek, en die koning se hand is herstel. 7 Die koning het toe vir die man van die ware God gesê: “Kom saam met my huis toe en eet iets, en laat ek vir jou ’n geskenk gee.” 8 Maar die man van die ware God het vir die koning gesê: “Al sou u my die helfte van u huis gee, sou ek nie saam met u kom en kos* eet of water drink in hierdie plek nie. 9 Want ek het hierdie bevel van Jehovah ontvang: ‘Jy mag nie kos* eet of water drink nie, en jy mag nie terugkeer met die pad waarmee jy gekom het nie.’” 10 Hy het dus met ’n ander pad teruggegaan. Hy het nie teruggegaan met die pad waarmee hy na Bet-El gekom het nie.

11 En daar was ’n ou profeet wat in Bet-El gewoon het. Sy seuns het huis toe gekom en hom alles vertel wat die man van die ware God daardie dag in Bet-El gedoen het en wat hy vir die koning gesê het. Nadat hulle hulle pa daarvan vertel het, 12 het hy vir hulle gevra: “Met watter pad het hy gegaan?” Toe het sy seuns vir hom die pad gewys waarmee die man van die ware God wat van Juda gekom het, teruggegaan het. 13 Hy het toe vir sy seuns gesê: “Saal die donkie vir my op.” Hulle het die donkie vir hom opgesaal, en hy het daarop geklim.

14 Hy het agter die man van die ware God aangery en hom gevind waar hy onder ’n groot boom sit. Toe het hy vir hom gevra: “Is jy die man van die ware God wat van Juda gekom het?”+ Hy het geantwoord: “Ja, ek is.” 15 Hy het vir hom gesê: “Kom saam met my huis toe en eet iets.”* 16 Maar hy het gesê: “Ek kan nie saam met jou teruggaan of jou uitnodiging aanvaar nie, en ek mag ook nie in hierdie plek saam met jou kos* eet of water drink nie. 17 Want Jehovah het vir my gesê: ‘Jy mag nie daar kos* eet of water drink nie. Jy mag nie teruggaan met die pad waarmee jy gekom het nie.’” 18 Toe het hy vir hom gesê: “Ek is ook ’n profeet soos jy, en Jehovah het vir my deur ’n engel gesê: ‘Laat hom saam met jou huis toe gaan sodat hy kos* kan eet en water kan drink.’” (Hy het hom bedrieg.) 19 Hy het toe saam met hom huis toe gegaan om kos* te eet en water te drink.

20 Terwyl hulle aan tafel gesit het, het die profeet wat hom teruggebring het, ’n boodskap van Jehovah ontvang, 21 en hy het met ’n harde stem vir die man van die ware God wat van Juda gekom het, gesê: “Dít is wat Jehovah sê: ‘Omdat jy teen die bevel van Jehovah in opstand gekom het en nie die gebod gehoorsaam het wat Jehovah jou God vir jou gegee het nie, 22 maar teruggegaan het om kos* te eet en water te drink in die plek waarvan hy vir jou gesê het om nie kos* te eet of water te drink nie, sal jou lyk nie in die graf van jou voorvaders begrawe word nie.’”+

23 Nadat die man van die ware God geëet en gedrink het, het die ou profeet die donkie opgesaal vir die profeet wat hy teruggebring het. 24 Toe het hy vertrek, maar ’n leeu het hom op die pad teëgekom en hom doodgemaak.+ Sy lyk het in die pad gelê, en die donkie het langs die lyk gestaan. Die leeu het ook langs die lyk gestaan. 25 Manne het verbygekom, en hulle het die lyk in die pad gesien, en die leeu wat langs die lyk staan. Hulle het in die stad ingekom waar die ou profeet gewoon het en die mense daarvan vertel.

26 Toe die profeet wat hom teruggebring het, daarvan hoor, het hy onmiddellik gesê: “Dit is die man van die ware God wat teen die bevel van Jehovah in opstand gekom het.+ Daarom het Jehovah hom aan die leeu oorgegee om hom te verskeur en dood te maak, net soos Jehovah vir hom gesê het.”+ 27 Hy het toe vir sy seuns gesê: “Saal die donkie vir my op.” En hulle het dit opgesaal. 28 Toe het hy vertrek en die lyk gevind wat in die pad gelê het, met die donkie en die leeu wat langs die lyk staan. Die leeu het nie die lyk geëet nie en ook nie die donkie verskeur nie. 29 Die profeet het die lyk van die man van die ware God opgetel en op die donkie gesit en hom na die stad teruggebring om oor hom te rou en om hom te begrawe. 30 Toe het hy die lyk in sy eie graf neergelê, en hulle het oor hom bly uitroep: “Hoe verskriklik, my broer!” 31 Nadat hy hom begrawe het, het hy vir sy seuns gesê: “Wanneer ek sterf, moet julle my begrawe waar die man van die ware God begrawe is. Lê my beendere langs sy beendere neer.+ 32 Wat hy op Jehovah se bevel gesê het oor die altaar in Bet-El en oor al die huise van aanbidding op die offerhoogtes+ in die stede van Samariʹa, sal vir seker vervul word.”+

33 Selfs nadat hierdie dinge gebeur het, het Jeroʹbeam nie sy slegte weë gelos nie, maar hy het aangehou om uit die volk priesters vir die offerhoogtes aan te stel. Hy het sommer enigiemand as priester aangestel+ wat ’n priester wou wees, en gesê: “Laat hom een van die priesters vir die offerhoogtes+ word.” 34 Hierdie sonde van die huis van Jeroʹbeam+ het tot hulle vernietiging gelei, en hulle is van die oppervlak van die aarde af uitgeroei.+