Sulat ni Santiago
1 Ako si Santiago,+ nga ulipon sa Diyos ug ni Ginoong Jesu-Kristo, nagsulat sa 12 ka tribo nga natibulaag:
Mga pangomosta!
2 Mga igsoon ko, ikalipay ninyo pag-ayo kon makaatubang mog lainlaing pagsulay,+ 3 kay nahibalo mo nga kining sinulayang kalidad sa inyong pagtuo moresultag pagkamalahutayon.+ 4 Apan ipatapos sa pagkamalahutayon ang katuyoan niini, aron nga mahimo mong bug-os ug maayo sa tanang bahin, nga dili makulangan sa bisan unsa.+
5 Busa kon duna kaninyoy nakulangan ug kaalam, padayon siyang mangayo sa Diyos,+ kay siya madagayaong nagahatag sa tanan ug dili mamuyboy,*+ ug kini ihatag kaniya.+ 6 Apan padayon siyang mangayo uban ang pagtuo,+ nga dili gayod magduhaduha,+ kay ang usa nga nagduhaduha nahisamag balod sa dagat nga gikusokuso ug gipadpad sa hangin. 7 Sa pagkatinuod, kanang tawhana dili angayng magdahom nga duna siyay madawat gikan kang Jehova;* 8 siya maoy tawong dili makadesisyon+ ug ang tanan niyang dalan kanunayng mag-usab-usab.
9 Apan pasadyaa* ang igsoon nga ubos ug kahimtang tungod sa pagbayaw kaniya,+ 10 ug ang dato tungod sa pagpaubos kaniya,+ kay sama sa bulak sa kapatagan siya mahanaw. 11 Kay sama nga ang adlaw mosubang uban ang makapagbang kainit niini ug makapalaya sa tanom, ug ang bulak niini malarag ug ang katahom niini molubad, ang tawong dato usab mahanaw samtang nangagpas sa bahandi.+
12 Malipayon ang tawo nga padayong milahutay ubos sa pagsulay,+ kay dihang mabatonan niya ang pag-uyon madawat niya ang korona sa kinabuhi,+ nga gisaad ni Jehova* niadtong padayong nahigugma Kaniya.+ 13 Dihang ang usa anaa sa pagsulay, dili siya angayng moingon: “Gisulayan ko sa Diyos.” Kay ang Diyos dili masulayan sa pagbuhat ug daotan, ni siya mosulay kang bisan kinsa pinaagi sa pagbuhat ug daotan. 14 Apan ang matag usa masulayan dihang siya ginadani ug ginahaylo* sa iyang kaugalingong tinguha.+ 15 Unya ang tinguha, dihang kini manamkon na, manganak ug sala; unya ang sala, dihang kini mabuhat na, manganak ug kamatayon.+
16 Ayaw mo pagpahisalaag, akong hinigugmang mga igsoon. 17 Ang matag maayong gasa ug matag hingpit nga regalo naggikan sa itaas,+ gikan sa Amahan sa langitnong mga kahayag,+ kinsa dili mausab sama sa landong nga magbalhinbalhin.+ 18 Kabubut-on niya nga ipahimugso kita pinaagi sa pulong sa kamatuoran,+ aron mahimo kitang usa ka matang sa mga unang bunga sa iyang mga linalang.+
19 Hibaloi kini, akong hinigugmang mga igsoon: Ang matag usa kinahanglang abtik sa pagpaminaw, hinay sa pagsulti,+ dili daling masuko,+ 20 kay ang kasuko sa tawo dili moresultag pagkamatarong nga iya sa Diyos.+ 21 Busa isalikway ang tanang kahugawan ug ang matag lama sa pagkadaotan,*+ ug mapainubsanong* dawata ang pagpatisok sa pulong nga makaluwas kaninyo.
22 Apan mahimong mga magtutuman sa pulong+ ug dili tigpaminaw lang, nga nagalimbong sa inyong kaugalingon pinaagig bakak nga pangatarongan. 23 Kay kon ang usa tigpaminaw lang sa pulong ug dili magtutuman,+ sama siya sa tawong nagtan-aw sa iyang nawong* sa salamin. 24 Kay siya motan-aw sa iyang kaugalingon, ug siya mohawa ug malimot dayon kon unsang matanga siya sa tawo. 25 Apan ang usa nga nagatutok pag-ayo sa hingpit nga balaod+ nga magdalag kagawasan ug magpadayon niana dili malimtanong tigpaminaw, kondili magtutuman sa buluhaton; ug siya magmalipayon sa iyang ginabuhat.+
26 Kon may tawo nga naghunahuna nga siya magsisimba sa Diyos* apan wala magkontrolar* sa iyang dila,+ gilimbongan niya ang iyang kaugalingong kasingkasing, ug ang iyang pagsimba walay pulos. 27 Ang matang sa pagsimba* nga hinlo ug wala mahugawi diha sa panglantaw sa atong Diyos ug Amahan mao kini: ang pag-atiman sa mga wala nay ginikanan+ ug sa mga babayeng balo+ sa ilang kasakitan,+ ug ang paglikay nga mahugawan sa kalibotan.+