Η Δεύτερη Προς τους Κορινθίους
12 Πρέπει να καυχηθώ. Δεν είναι ωφέλιμο, αλλά τώρα θα μιλήσω για υπερφυσικά οράματα+ και αποκαλύψεις του Κυρίου.+ 2 Γνωρίζω έναν άνθρωπο σε ενότητα με τον Χριστό ο οποίος, πριν από 14 χρόνια—είτε με το σώμα είτε έξω από το σώμα, δεν ξέρω· ο Θεός ξέρει—αρπάχθηκε στον τρίτο ουρανό. 3 Ναι, γνωρίζω έναν τέτοιον άνθρωπο—είτε με το σώμα είτε χωριστά από το σώμα, δεν ξέρω· ο Θεός ξέρει— 4 ο οποίος αρπάχθηκε στον παράδεισο και άκουσε λόγια που δεν μπορούν να ειπωθούν και τα οποία δεν είναι θεμιτό να πει άνθρωπος. 5 Θα καυχηθώ για έναν τέτοιον άνθρωπο, αλλά δεν θα καυχηθώ για τον εαυτό μου παρά μόνο για τις αδυναμίες μου. 6 Διότι ακόμη και αν θελήσω να καυχηθώ, δεν θα είμαι παράλογος, γιατί θα πω την αλήθεια. Δεν το κάνω όμως, ώστε κανείς να μη μου αναγνωρίσει κάτι παραπάνω από ό,τι βλέπει σε εμένα ή ακούει από εμένα 7 απλώς και μόνο επειδή έχω λάβει τέτοιες εξαιρετικές αποκαλύψεις.
Για να μην εξυψώνομαι υπερβολικά, μου δόθηκε ένα αγκάθι στη σάρκα,+ ένας άγγελος του Σατανά, για να με χαστουκίζει* συνεχώς, ώστε να μην εξυψώνομαι υπερβολικά. 8 Τρεις φορές ικέτευσα τον Κύριο να φύγει αυτό από εμένα. 9 Εκείνος όμως μου είπε: «Η παρ’ αξίαν καλοσύνη μου είναι επαρκής για εσένα, διότι η δύναμή μου τελειοποιείται στην αδυναμία».+ Με μεγάλη ευχαρίστηση λοιπόν θα καυχηθώ για τις αδυναμίες μου, ώστε η δύναμη του Χριστού να παραμείνει πάνω μου σαν σκηνή. 10 Επομένως, βρίσκω ευχαρίστηση σε αδυναμίες, σε προσβολές, σε καιρούς ανάγκης, σε διωγμούς και δυσκολίες, για τον Χριστό. Διότι όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός.+
11 Έχω γίνει παράλογος. Εσείς με αναγκάσατε, γιατί εσείς οφείλατε να με συστήνετε. Διότι δεν αποδείχτηκα κατώτερος από τους υπερέξοχους αποστόλους σας στο παραμικρό, ακόμη και αν είμαι ένα τίποτα.+ 12 Πράγματι, τα σημεία που αποδεικνύουν ότι είμαι απόστολος σας τα παρουσίασα με μεγάλη υπομονή,+ καθώς και με σημεία και θαυμαστά πράγματα* και δυναμικά έργα.+ 13 Σε τι ευνοηθήκατε λιγότερο από τις υπόλοιπες εκκλησίες, εκτός από το ότι εγώ δεν σας έγινα βάρος;+ Συγχωρήστε μου με καλοσύνη αυτή την αδικία.
14 Ορίστε! Είναι η τρίτη φορά που είμαι έτοιμος να έρθω σε εσάς, και δεν θα γίνω βάρος. Δεν ζητώ τα αποκτήματά σας,+ αλλά εσάς· διότι δεν αναμένεται να αποταμιεύουν τα παιδιά+ για τους γονείς τους, αλλά οι γονείς για τα παιδιά τους. 15 Εγώ με μεγάλη ευχαρίστηση θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ εντελώς για εσάς.*+ Αν σας αγαπώ τόσο πολύ, δεν μου αξίζει να με αγαπάτε και εσείς το ίδιο; 16 Όπως και να είναι όμως, δεν σας επιβάρυνα.+ Παρ’ όλα αυτά, εσείς λέτε ότι ήμουν «πανούργος» και ότι σας έπιασα «με δόλο». 17 Μήπως σας εκμεταλλεύτηκα μέσω οποιουδήποτε από εκείνους που σας έστειλα; 18 Παρακίνησα τον Τίτο να έρθει σε εσάς και έστειλα μαζί του τον αδελφό. Μήπως σας εκμεταλλεύτηκε καθόλου ο Τίτος;+ Δεν περπατήσαμε με το ίδιο πνεύμα; Δεν περπατήσαμε στα ίδια ίχνη;
19 Μήπως νομίζετε μέχρι τώρα ότι υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας σε εσάς; Ενώπιον του Θεού μιλάμε σε ενότητα με τον Χριστό. Αλλά, αγαπητοί, όλα όσα κάνουμε είναι για την εποικοδόμησή σας. 20 Διότι φοβάμαι μήπως, όταν έρθω, δεν σας βρω όπως θέλω και δεν είμαι για εσάς όπως θέλετε, αλλά αντίθετα, μήπως υπάρχει έριδα, ζήλια, ξεσπάσματα θυμού, διενέξεις, κακολογίες, ψίθυροι,* άτομα φουσκωμένα από υπερηφάνεια, καθώς και ακαταστασία. 21 Ίσως όταν ξαναέρθω, ο Θεός μου με ταπεινώσει μπροστά σας και αναγκαστώ να πενθήσω για πολλούς από εκείνους που αμάρτησαν στο παρελθόν αλλά δεν μετανόησαν για την ακαθαρσία και τη σεξουαλική ανηθικότητα* και την έκλυτη διαγωγή* στην οποία επιδόθηκαν.