Προς τους Γαλάτες
2 Έπειτα, 14 χρόνια αργότερα, ανέβηκα πάλι στην Ιερουσαλήμ με τον Βαρνάβα,+ παίρνοντας μαζί μου και τον Τίτο.+ 2 Ανέβηκα κατόπιν αποκάλυψης και τους παρουσίασα τα καλά νέα τα οποία κηρύττω ανάμεσα στα έθνη. Ωστόσο, αυτό έγινε κατ’ ιδίαν ενώπιον των αντρών που έχαιραν μεγάλου σεβασμού, ώστε να διασφαλίσω ότι δεν έτρεχα ούτε είχα τρέξει μάταια. 3 Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και ο Τίτος,+ που ήταν μαζί μου, δεν αναγκάστηκε να περιτμηθεί,+ αν και είναι Έλληνας. 4 Αυτό το ζήτημα προέκυψε εξαιτίας των ψευδαδέλφων που εισχώρησαν αθόρυβα,+ οι οποίοι διείσδυσαν για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία+ την οποία έχουμε σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, ώστε να μας υποδουλώσουν πλήρως·+ 5 εμείς δεν υποχωρήσαμε υποτασσόμενοι σε αυτούς+ ούτε μια στιγμή,* ώστε η αλήθεια των καλών νέων να παραμείνει μαζί σας.
6 Αλλά όσον αφορά εκείνους που φαίνονταν σπουδαίοι+—ό,τι και αν ήταν δεν έχει διαφορά για εμένα, εφόσον ο Θεός δεν κρίνει από την εξωτερική εμφάνιση του ανθρώπου—αυτοί οι άντρες που έχαιραν μεγάλου σεβασμού δεν μου μετέδωσαν τίποτα καινούριο. 7 Απεναντίας, όταν είδαν ότι ήταν εμπιστευμένα σε εμένα τα καλά νέα για τους απερίτμητους,+ όπως ήταν στον Πέτρο για τους περιτμημένους 8 —διότι αυτός που έδωσε στον Πέτρο τη δύναμη να είναι απόστολος στους περιτμημένους έδωσε και σε εμένα τη δύναμη για τους εθνικούς+— 9 και όταν αναγνώρισαν την παρ’ αξίαν καλοσύνη που μου δόθηκε,+ ο Ιάκωβος,+ ο Κηφάς* και ο Ιωάννης, οι οποίοι θεωρούνται στυλοβάτες, έδωσαν στον Βαρνάβα και σε εμένα+ το δεξί χέρι σε ένδειξη συνεργασίας, ώστε να πάμε εμείς στα έθνη, ενώ αυτοί στους περιτμημένους. 10 Ζήτησαν μόνο να έχουμε κατά νου τους φτωχούς, και αυτό προσπάθησα ένθερμα να κάνω.+
11 Ωστόσο, όταν ο Κηφάς*+ ήρθε στην Αντιόχεια,+ του αντιστάθηκα* πρόσωπο με πρόσωπο, επειδή αυτό που έκανε ήταν ολοφάνερα λάθος.* 12 Διότι προτού έρθουν ορισμένοι άντρες από τον Ιάκωβο,+ έτρωγε μαζί με ανθρώπους από τα έθνη·+ αλλά όταν ήρθαν εκείνοι, έπαψε να το κάνει αυτό και δεν τους συναναστρεφόταν πλέον, επειδή φοβόταν αυτούς που ήταν από την τάξη των περιτμημένων.+ 13 Οι υπόλοιποι Ιουδαίοι τον ακολούθησαν και εκείνοι σε αυτή την προσποίηση,* ώστε ακόμη και ο Βαρνάβας παρασύρθηκε μαζί τους στην προσποίησή τους.* 14 Αλλά όταν εγώ είδα ότι δεν συμβάδιζαν με την αλήθεια των καλών νέων,+ είπα στον Κηφά* μπροστά σε όλους: «Αν εσύ, παρότι είσαι Ιουδαίος, ζεις όπως ζουν τα έθνη και όχι όπως οι Ιουδαίοι, πώς μπορείς να αναγκάζεις ανθρώπους από τα έθνη να ζουν σύμφωνα με τις ιουδαϊκές συνήθειες;»+
15 Εμείς που έχουμε γεννηθεί Ιουδαίοι, και όχι αμαρτωλοί από τα έθνη, 16 αναγνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος δεν ανακηρύσσεται δίκαιος μέσω έργων νόμου, αλλά μόνο μέσω πίστης+ στον Ιησού Χριστό.+ Έχουμε πιστέψει λοιπόν στον Χριστό Ιησού, ώστε να ανακηρυχτούμε δίκαιοι μέσω πίστης στον Χριστό και όχι μέσω έργων νόμου, επειδή κανείς* δεν θα ανακηρυχτεί δίκαιος μέσω έργων νόμου.+ 17 Αν λοιπόν έχουμε βρεθεί και εμείς αμαρτωλοί ενόσω επιζητούμε να ανακηρυχτούμε δίκαιοι μέσω του Χριστού, είναι ο Χριστός διάκονος της αμαρτίας; Ασφαλώς όχι! 18 Αν ξαναχτίζω αυτά ακριβώς που κάποτε γκρέμισα, αποδεικνύω ότι είμαι παραβάτης. 19 Διότι μέσω νόμου πέθανα ως προς τον νόμο,+ ώστε να γίνω ζωντανός ως προς τον Θεό. 20 Έχω καρφωθεί στο ξύλο μαζί με τον Χριστό.+ Δεν ζω πια εγώ,+ αλλά ο Χριστός ζει σε ενότητα με εμένα. Τη ζωή που ζω τώρα στη σάρκα, τη ζω μέσω πίστης στον Γιο του Θεού,+ ο οποίος με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα.+ 21 Δεν απορρίπτω* την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού,+ διότι αν η δικαιοσύνη είναι μέσω νόμου, ο Χριστός πέθανε χωρίς λόγο.+