Ewangelia według Łukasza

3 W 15 roku panowania Tyberiusza Cezara*, gdy Poncjusz Piłat+ był namiestnikiem Judei, Herod+ — władcą okręgu Galilei, jego brat Filip — władcą okręgu Iturei i Trachonu, a Lizaniasz — władcą okręgu Abileny, 2 za dni naczelnego kapłana Annasza i za dni Kajfasza+ zdarzyło się, że do Jana+, syna Zachariasza+, dotarło na pustkowiu+ słowo od Boga.

3 Przeszedł więc całą krainę nad Jordanem i nawoływał do chrztu na znak skruchy prowadzącej do przebaczenia grzechów+, 4 jak jest napisane w księdze proroka Izajasza: „Oto głos tego, który woła na pustkowiu: ‚Przygotujcie drogę Jehowie! Prostujcie dla Niego szlaki+. 5 Każda dolina musi być wypełniona, a każda góra i wzgórze — zniwelowane. Drogi kręte muszą się stać proste, a drogi wyboiste — gładkie. 6 I wszyscy* zobaczą wybawienie zapewnione przez Boga*’”+.

7 Gdy więc do Jana tłumnie przychodzili ludzie, żeby ich chrzcił, on im mówił: „Pomiocie żmijowy, kto was ostrzegł, żebyście uciekali przed nadchodzącym gniewem?+ 8 Wydawajcie owoce świadczące o skrusze. I nie mówcie sobie: ‚Naszym ojcem jest Abraham’. Bo zapewniam was, że Bóg potrafi wzbudzić Abrahamowi dzieci z tych kamieni. 9 Siekiera już jest przyłożona do korzeni drzew, dlatego każde drzewo, które nie wydaje wybornych owoców, zostanie ścięte i wrzucone w ogień”+.

10 A tłumy go pytały: „Co więc mamy robić?”. 11 Na to on im odpowiadał: „Kto ma dwie szaty*, niech się podzieli z tym, kto nie ma żadnej. Kto ma coś do jedzenia, niech zrobi podobnie”+. 12 Przyszli nawet poborcy podatkowi, żeby dać się ochrzcić+, i go zapytali: „Nauczycielu, co mamy robić?”. 13 Odrzekł im: „Nie żądajcie* więcej, niż wynosi stawka podatkowa”+. 14 Również pełniący służbę wojskową go pytali: „Co mamy robić?”. Odpowiadał im: „Od nikogo nic nie wymuszajcie nękaniem* czy fałszywymi oskarżeniami+, ale poprzestawajcie na swoim żołdzie”.

15 Gdy lud trwał w oczekiwaniu na Chrystusa i wszyscy się zastanawiali, czy czasem nie jest nim Jan+, 16 on im odpowiedział: „Ja chrzczę was wodą, ale idzie ktoś silniejszy niż ja. Nie jestem godny rozwiązać mu rzemyków u sandałów+. On będzie was chrzcił duchem świętym i ogniem+. 17 Ma w ręce szuflę do odwiewania, żeby całkowicie oczyścić swoje klepisko i zebrać pszenicę do swojego spichlerza, ale plewy spali w ogniu nie do ugaszenia”.

18 Jan udzielił też wielu innych zachęt i dalej głosił ludziom dobrą nowinę. 19 Ale Herod, władca okręgu, upominany przez niego z powodu Herodiady, żony swojego brata, i z powodu wszystkich niegodziwych czynów, których się dopuścił, 20 zrobił jeszcze jedną niegodziwą rzecz: zamknął Jana w więzieniu+.

21 Gdy wszyscy byli chrzczeni, został też ochrzczony Jezus+. Kiedy się modlił, otworzyło się niebo+ 22 i pod postacią gołębia zstąpił na niego duch święty, a z nieba rozległ się głos: „Ty jesteś moim ukochanym Synem. Darzę cię uznaniem”+.