Veprat e Apostujve
2 Tani, gjatë Festës së Ditës së Pesëdhjetë,+ ishin të gjithë së bashku në të njëjtin vend. 2 Befas nga qielli u dëgjua një zhurmë, si ajo e një ere të furishme, që mbushi gjithë shtëpinë ku po rrinin.+ 3 Atyre iu shfaqën ca si gjuhë zjarri, të cilat u shpërndanë e qëndruan mbi secilin, 4 dhe të gjithë u mbushën me frymë të shenjtë+ e nisën të flitnin gjuhë të ndryshme, ashtu si fryma i bënte të flitnin.+
5 Në atë kohë, në Jerusalem kishin ardhur judenj të devotshëm nga të gjitha kombet e tokës.*+ 6 Kështu, kur u dëgjua kjo zhurmë, u mblodh një turmë njerëzish, të cilët ishin të hutuar, sepse gjithsecili i dëgjonte të flitnin në gjuhën e vet. 7 Vërtet, u mahnitën shumë dhe thanë: «A nuk janë galileas+ të gjithë këta që po flasin? 8 Si ka mundësi atëherë që secili prej nesh po i dëgjon të flasin në gjuhën e nënës?* 9 Jemi partë, medë,+ elamitë+ dhe banorë të Mesopotamisë, të Judesë, të Kapadokisë, të Pontit, të provincës së Azisë,+ 10 të Frigjisë, të Pamfilisë, të Egjiptit e të rajoneve të Libisë, që janë afër Kirenës, si dhe banorë të përkohshëm nga Roma, judenj e prozelitë bashkë,+ 11 kretas e arabë, e i dëgjojmë të flasin në gjuhët tona për gjërat madhështore të Perëndisë.» 12 Po, të gjithë ishin të befasuar e të hutuar dhe i thoshin njëri-tjetrit: «Çfarë po ndodh kështu?» 13 Mirëpo të tjerë i vinin në lojë e thoshin: «Janë dehur me verë të ëmbël!»*
14 Por Pjetri u çua bashkë me të Njëmbëdhjetët+ dhe tha me zë të lartë: «Burra të Judesë dhe të gjithë ju banorë të Jerusalemit, dëgjojini me kujdes fjalët e mia. 15 Në fakt, këta nuk janë të dehur, siç mendoni ju, sepse është ora e tretë e ditës.* 16 Përkundrazi, po ndodh ajo që ishte thënë nëpërmjet profetit Joel: 17 ‘Në ditët e fundit—thotë Perëndia,—do të derdh frymën time* mbi çdo njeri,* dhe djemtë e vajzat tuaja do të profetizojnë. Të rinjtë do të shohin vegime* dhe të moshuarit do të shohin ëndrra.+ 18 Ato ditë do të derdh frymën time madje edhe mbi skllevërit e mi dhe skllavet e mia, dhe ata do të profetizojnë.+ 19 Do të bëj mrekulli* lart në qiell e shenja poshtë në tokë. Do të ketë gjak, zjarr dhe re tymi. 20 Dielli do të errësohet dhe hëna do të kthehet në gjak para se të vijë dita e madhe dhe e lavdishme e Jehovait.* 21 E kushdo që thërret emrin e Jehovait,* do të shpëtojë.’+
22 Burra të Izraelit, dëgjojini këto fjalë: Perëndia ju tregoi hapur se Jezuin, nazareasin, e dërgoi ai, e kjo u duk nga veprat e fuqishme, mrekullitë* dhe shenjat që Perëndia bëri mes jush nëpërmjet tij,+ siç e dini edhe vetë. 23 Pikërisht këtë njeri, që e dorëzuan sipas vullnetit* të përcaktuar dhe paranjohjes* së Perëndisë,+ ju e mbërthyet në një shtyllë me duart e të paligjshmëve* dhe e vratë.+ 24 Por Perëndia e ringjalli,+ duke e çliruar nga vargonjtë* e vdekjes, pasi ajo nuk mund ta mbante të lidhur.+ 25 Në fakt, për të Davidi thotë: ‘E mbaj Jehovain* gjithnjë para syve.* Ai është në të djathtën time, që të mos lëkundem kurrë. 26 Prandaj zemra m’u mbush me hare dhe fola gjithë gëzim. Do të jetoj* me shpresë, 27 sepse ti nuk do të më lësh* në Varr,* nuk do të lejosh që besniku yt të kalbet.*+ 28 Ti më ke treguar udhët e jetës, dhe kur jam pranë teje,* mbushem me gëzim.’+
29 Burra, vëllezër, juve mund t’ju flasim hapur për patriarkun David, i cili vdiq e u varros,+ dhe varri i tij gjendet mes nesh deri më sot. 30 Meqë ishte profet dhe e dinte se Perëndia i ishte betuar që në fronin e tij do të vendoste një nga pasardhësit e vet,*+ 31 e dinte që më përpara se Krishti do të ringjallej dhe tha për të se nuk u braktis në Varr* dhe se trupi i tij nuk u kalb.*+ 32 Perëndia e ringjalli këtë Jezu, dhe për këtë jemi të gjithë dëshmitarë.+ 33 Prandaj, meqë ai u lartësua në të djathtën e Perëndisë+ dhe mori frymën e shenjtë të premtuar nga Ati,+ e derdhi mbi ne, siç po shihni e dëgjoni. 34 Në fakt Davidi nuk u ngjit në qiej, por ai vetë thotë: “Jehovai* i tha Zotërisë tim: ‘Ulu në të djathtën time 35 derisa t’i vë armiqtë e tu si stol për këmbët e tua.’”+ 36 Prandaj, e gjithë shtëpia e Izraelit ta dijë me siguri se këtë Jezu, të cilin ju e ekzekutuat në shtyllë,+ Perëndia e bëri edhe Zotëri,+ edhe Krisht.»
37 Kur i dëgjuan këto, atyre u theri në zemër dhe i thanë Pjetrit e apostujve të tjerë: «Burra, vëllezër, çfarë të bëjmë?» 38 Pjetri u tha: «Pendohuni,+ e secili nga ju të pagëzohet+ në emër të Jezu Krishtit, që t’ju falen mëkatet.+ Atëherë do të merrni dhuratën* e frymës së shenjtë, 39 sepse premtimi+ është për ju, për fëmijët tuaj dhe për të gjithë ata që janë larg, pra për të gjithë ata që Jehovai,* Perëndia ynë, do të thërrasë pranë vetes.»+ 40 Dhe, me shumë fjalë të tjera, ai dha dëshmi të plotë dhe i nxiste: «Shpëtoni nga ky brez dredharak!»+ 41 Kështu, ata që i pranuan me gëzim fjalët e tij, u pagëzuan,+ dhe atë ditë u shtuan rreth 3.000 veta.+ 42 Ata i kushtonin vazhdimisht vëmendje mësimit që jepnin apostujt, shoqëroheshin me njëri-tjetrin,* hanin+ dhe luteshin.+
43 Në fakt, të gjithë u mbushën me frikë* e nderim, dhe apostujt filluan të bënin shumë shenja dhe mrekulli.*+ 44 Të gjithë ata që u bënë besimtarë, mblidheshin së bashku, dhe gjithçka e kishin të përbashkët. 45 Shitnin pronat e zotërimet,+ dhe të ardhurat ia shpërndanin gjithkujt sipas nevojës.+ 46 Ditë për ditë, ata ishin vazhdimisht në tempull së bashku, shkonin për të ngrënë në shtëpi të ndryshme dhe e ndanin ushqimin plot gëzim e me zemër të çiltër. 47 Lëvdonin Perëndinë dhe gëzonin pëlqimin e të gjithë njerëzve. Ndërkohë, çdo ditë, Jehovai* bashkonte me besimtarët ata që hynin në rrugën e shpëtimit.+