Genesis

24 Teen hierdie tyd was Abraham baie oud, en Jehovah het Abraham in alles geseën.+ 2 Abraham het vir sy kneg, die oudste van sy huishouding, wat toesig gehou het oor alles wat hy gehad het,+ gesê: “Sit asseblief jou hand onder my bobeen, 3 en sweer by Jehovah, die God van die hemel en die God van die aarde, dat jy nie vir my seun ’n vrou sal neem uit die dogters van die Kanaäniete, wat om my woon nie.+ 4 Jy moet eerder na my land en na my familielede+ gaan en daar ’n vrou vir my seun Isak neem.”

5 Maar die kneg het vir hom gevra: “Sê nou die vrou wil nie saam met my na hierdie land kom nie? Moet ek u seun dan terugneem na die land waar u vandaan gekom het?”+ 6 Toe het Abraham vir hom gesê: “Maak seker dat jy my seun nie daarheen terugneem nie.+ 7 Jehovah, die God van die hemel, het my uit my pa se huis en uit die land van my familielede+ weggeneem. Hy het met my gepraat en vir my gesweer:+ ‘Aan jou nageslag*+ gaan ek hierdie land gee.’+ Hy sal sy engel voor jou uit stuur,+ en jy sal beslis ’n vrou van daar vir my seun neem.+ 8 Maar as die vrou nie saam met jou wil kom nie, sal jy vry wees van hierdie eed. Maar jy moenie my seun daarheen terugneem nie.” 9 Toe het die kneg sy hand onder die bobeen van sy meester Abraham gesit en vir hom gesweer.+

10 Die kneg het dus tien van sy meester se kamele sowel as allerhande goeie dinge van sy meester geneem en vertrek. Toe het hy na Mesopotaʹmië, na die stad van Nahor, gegaan. 11 Hy het die kamele by ’n waterput buite die stad laat kniel. Dit was al amper aand, die tyd wanneer die vrouens gewoonlik uitgegaan het om water te skep. 12 Toe het hy gesê: “Jehovah, die God van my meester Abraham, laat my asseblief vandag suksesvol wees en betoon u lojale liefde aan my meester Abraham. 13 Kyk, ek staan by ’n waterfontein, en die dogters van die manne van die stad kom uit om water te skep. 14 Laat die volgende gebeur: Ek sal vir ’n jong vrou sê: ‘Laat asseblief jou waterkruik sak sodat ek kan drink.’ As sy antwoord: ‘Drink, en ek sal ook vir u kamele water gee,’ laat sy dan die een wees wat u vir u kneg Isak kies. Laat my op hierdie manier weet dat u lojale liefde aan my meester betoon het.”

15 Nog voordat hy klaar gepraat het, het Rebekka uitgekom met haar waterkruik op haar skouer. Sy was die dogter van Beʹtuel,+ die seun van Milka,+ die vrou van Nahor,+ Abraham se broer. 16 Die jong vrou was baie mooi, ’n maagd. Sy het nog nooit seksuele omgang met ’n man gehad nie. Sy het na die fontein afgegaan, haar waterkruik vol gemaak en toe teruggekom. 17 Die kneg het dadelik na haar toe gehardloop en gesê: “Gee my asseblief ’n slukkie water uit jou kruik.” 18 En sy het gesê: “Drink, my heer.” Toe het sy gou haar kruik op haar hand laat sak en hom laat drink. 19 Nadat sy hom laat drink het, het sy gesê: “Ek sal ook vir u kamele water skep totdat hulle genoeg gedrink het.” 20 Sy het haar kruik gou in die drinkbak leeggemaak en weer en weer na die put gehardloop om water te skep, en sy het vir al sy kamele bly water skep. 21 Die hele tyd het die man verbaas na haar gestaar sonder om ’n woord te sê terwyl hy gewonder het of Jehovah sy reis suksesvol gemaak het of nie.

22 Toe die kamele genoeg gedrink het, het die man vir haar ’n goue neusring uitgehaal wat ’n halfsikkel* geweeg het, sowel as twee goue armbande wat tien sikkels* geweeg het, 23 en hy het gesê: “Sê asseblief vir my, wie se dogter is jy? Is daar in jou pa se huis plek vir ons om te oornag?” 24 Sy het hom geantwoord: “Ek is die dogter van Beʹtuel,+ die seun van Milka en Nahor.”+ 25 En sy het bygevoeg: “Ons het strooi sowel as baie voer en ook plek om te oornag.” 26 Toe het die man op sy knieë gegaan en voor Jehovah neergebuig 27 en gesê: “Mag Jehovah geloof word, die God van my meester Abraham, want hy het nie opgehou om sy lojale liefde en sy getrouheid aan my meester te betoon nie. Jehovah het my na die huis van die broers van my meester gelei.”

28 Die jong vrou het na haar ma se huis gehardloop om hulle te vertel wat gebeur het. 29 Rebekka het ’n broer gehad wie se naam Laban+ was. Toe het Laban na die man toe gehardloop wat buite by die fontein was. 30 Toe hy die neusring sien, sowel as die armbande aan sy suster se arms, en toe hy Rebekka hoor vertel wat die man vir haar gesê het, het hy na die man toe gegaan, wat nog by die kamele by die fontein gestaan het. 31 Hy het dadelik gesê: “Kom, o geseënde van Jehovah. Hoekom bly jy hier buite staan? Ek het die huis gereedgemaak, sowel as ’n plek vir die kamele.” 32 Toe het die man in die huis ingekom, en hy* het die kamele afgesaal en vir die kamele strooi en voer gegee. Hy het ook vir hom water gegee om sy voete en die voete van die manne by hom te was. 33 Maar toe daar vir hom iets gegee is om te eet, het hy gesê: “Ek sal nie eet voordat ek gesê het wat ek moet sê nie.” Toe het Laban gesê: “Praat maar.”

34 Toe het hy gesê: “Ek is Abraham se kneg.+ 35 Jehovah het my meester baie geseën, en hy het hom baie ryk gemaak deur vir hom skape en beeste, silwer en goud, diensknegte en diensmeisies en kamele en donkies te gee.+ 36 Verder het Sara, die vrou van my meester, vir my meester ’n seun gegee nadat sy oud geword het,+ en my meester sal vir hom alles gee wat hy het.+ 37 En my meester het my laat sweer en gesê: ‘Jy moenie vir my seun ’n vrou neem uit die dogters van die Kanaäniete, in wie se land ek woon nie.+ 38 Nee, jy moet na die huis van my pa en na my familie+ gaan, en jy moet daar ’n vrou vir my seun neem.’+ 39 Maar ek het vir my meester gesê: ‘Sê nou die vrou wil nie saam met my kom nie?’+ 40 Hy het vir my gesê: ‘Ek het Jehovah getrou gedien,+ en hy sal sy engel saam met jou stuur+ en jou reis beslis suksesvol maak, en jy moet vir my seun ’n vrou neem uit my familie en uit die huis van my pa.+ 41 Jy sal vry wees van jou eed teenoor my as jy by my familie kom en hulle haar nie vir jou wil gee nie. Dit sal jou vrystel van jou eed.’+

42 “Toe ek vandag by die fontein kom, het ek gesê: ‘Jehovah, die God van my meester Abraham, as u my reis suksesvol wil maak, 43 moet die volgende gebeur: As ’n jong vrou+ uitkom om water te skep terwyl ek hier by die fontein staan, sal ek vir haar sê: “Laat my asseblief ’n bietjie water uit jou kruik drink.” 44 As sy vir my sê: “Drink, en ek sal ook water vir u kamele skep,” laat sy dan die vrou wees wat Jehovah vir die seun van my meester gekies het.’+

45 “Terwyl ek nog in my hart gebid het, het Rebekka daar aangekom met haar kruik op haar skouer, en sy het na die fontein afgegaan en water begin skep. Toe het ek vir haar gesê: ‘Gee vir my asseblief water om te drink.’+ 46 Sy het dadelik haar kruik van haar skouer afgehaal en gesê: ‘Drink,+ en ek sal ook vir u kamele water gee.’ Toe het ek gedrink, en sy het ook vir die kamele water gegee. 47 Daarna het ek haar gevra: ‘Wie se dogter is jy?’ en toe het sy geantwoord: ‘Die dogter van Beʹtuel, die seun van Nahor en Milka.’ Toe het ek die neusring aan haar neus en die armbande aan haar arms gesit.+ 48 En ek het voor Jehovah op my knieë gegaan en neergebuig en Jehovah, die God van my meester Abraham, geloof,+ wat my op die regte pad gelei het om die kleindogter van die broer van my meester vir sy seun te neem. 49 Sê nou vir my of julle lojale liefde en getrouheid aan my meester wil betoon of nie, sodat ek kan besluit wat ek moet doen.”*+

50 Toe het Laban en Beʹtuel geantwoord: “Hierdie saak kom van Jehovah. Ons het nie die reg om vir jou ja of nee te sê nie.* 51 Hier is Rebekka. Neem haar en gaan, en laat haar ’n vrou word vir die seun van jou meester, net soos Jehovah gesê het.” 52 Toe Abraham se kneg hulle woorde gehoor het, het hy dadelik na die grond toe neergebuig voor Jehovah. 53 En die kneg het begin om voorwerpe van silwer en van goud sowel as klere uit te haal en dit vir Rebekka te gee, en hy het waardevolle dinge vir haar broer en vir haar ma gegee. 54 Daarna het hy en die manne wat by hom was, geëet en gedrink, en hulle het daar oornag.

Toe hy in die oggend opgestaan het, het hy gesê: “Stuur my weg na my meester toe.” 55 Haar broer en haar ma het toe gesê: “Laat die jong vrou ten minste tien dae by ons bly. Daarna kan sy gaan.” 56 Maar hy het vir hulle gesê: “Moet my nie ophou nie, aangesien Jehovah my reis suksesvol gemaak het. Stuur my weg, sodat ek na my meester toe kan gaan.” 57 Toe het hulle gesê: “Laat ons die jong vrou roep en haar vra.” 58 Hulle het vir Rebekka geroep en haar gevra: “Wil jy saam met hierdie man gaan?” Sy het geantwoord: “Ek is bereid om te gaan.”

59 Toe het hulle hulle suster Rebekka+ en haar oppasser*+ en Abraham se kneg en sy manne weggestuur. 60 En hulle het Rebekka geseën en vir haar gesê: “Ons suster, mag jy duisende maal tienduisend word, en mag jou nageslag* die stede* van hulle vyande in besit neem.”+ 61 Toe het Rebekka en haar diensmeisies opgestaan, op die kamele geklim en die man gevolg. Die kneg het Rebekka dus geneem en vertrek.

62 En Isak het van die rigting van Beër-Lahai-Roï+ gekom, want hy het in die land van die Negeb gewoon.+ 63 Terwyl dit aand geword het, het Isak buite in die veld geloop om te peins.+ Toe hy opkyk, het hy kamele sien aankom! 64 Toe Rebekka opkyk, het sy Isak gesien, en sy het vinnig van die kameel afgeklim. 65 Toe het sy die kneg gevra: “Wie is daardie man in die veld wat na ons toe loop?” Die kneg het gesê: “Dit is my meester.” Sy het dus haar sluier geneem om haarself te bedek. 66 Die kneg het vir Isak vertel wat hy alles gedoen het. 67 Daarna het Isak haar in die tent van sy ma, Sara,+ ingebring. So het hy Rebekka geneem as sy vrou, en hy het haar liefgekry,+ en Isak het vertroosting gevind ná die verlies van sy ma.+