Μιχαίας
7 Αλίμονο σε εμένα,+ γιατί έχω γίνει σαν τη συγκομιδή καλοκαιρινών καρπών, σαν απομεινάρι του τρύγου!+ Δεν υπάρχει ένα τσαμπί σταφύλι για να φάει κανείς, ένα πρώιμο σύκο που θα επιθυμούσε η ψυχή μου!+ 2 Ο όσιος αφανίστηκε από τη γη, και ανάμεσα στους ανθρώπους δεν υπάρχει ευθύς.+ Όλοι τους παραμονεύουν για αιματοχυσία.+ Ο καθένας κυνηγάει τον αδελφό του με συρόμενο δίχτυ.+ 3 Τα χέρια τους είναι στο κακό για να το εκτελούν καλά·+ ο άρχοντας ζητάει να πάρει, και αυτός που κρίνει κρίνει για την αμοιβή,+ και ο μεγάλος λέει τον πόθο της ψυχής του·+ και αυτοί το εξυφαίνουν. 4 Ο καλύτερος από αυτούς είναι σαν βάτος, ο πιο ευθύς από αυτούς είναι χειρότερος από αγκάθινο φράχτη.+ Η ημέρα των φρουρών σου, κατά την οποία η προσοχή θα στραφεί πάνω σου, θα έρθει.+ Τώρα θα σαστίσουν.+
5 Μη θέτετε την πίστη σας στον πλησίον σας. Μη θέτετε την εμπιστοσύνη σας σε έμπιστο φίλο.+ Από αυτήν που πλαγιάζει στην αγκαλιά σου φύλαγε τις πύλες του στόματός σου.+ 6 Διότι ο γιος καταφρονεί τον πατέρα· η κόρη εγείρεται εναντίον της μητέρας της·+ η νύφη εναντίον της πεθεράς της·+ εχθροί του ανθρώπου είναι οι άνθρωποι του σπιτικού του.+
7 Εγώ, όμως, στον Ιεχωβά θα συνεχίσω να αποβλέπω.+ Θα εκδηλώνω στάση προσμονής για τον Θεό της σωτηρίας μου.+ Ο Θεός μου θα με ακούσει.+
8 Μη χαίρεσαι σε βάρος μου, εχθρά μου.+ Αν και έπεσα, θα σηκωθώ·+ αν και κατοικώ στο σκοτάδι,+ ο Ιεχωβά θα είναι φως για εμένα.+ 9 Την οργή του Ιεχωβά θα υποστώ—διότι αμάρτησα εναντίον του+—μέχρι να χειριστεί τη δικαστική μου υπόθεση και να εκτελέσει δικαιοσύνη για εμένα.+ Θα με φέρει στο φως· θα δω τη δικαιοσύνη του.+ 10 Και η εχθρά μου θα δει και θα την καλύψει ντροπή,+ αυτήν που μου έλεγε: «Πού είναι αυτός, ο Ιεχωβά ο Θεός σου;»+ Τα μάτια μου θα τη δουν.+ Τώρα θα γίνει μέρος που ποδοπατιέται, σαν τη λάσπη των δρόμων.+
11 Την ημέρα που θα χτιστούν τα πέτρινα τείχη σου, εκείνη την ημέρα το διάταγμα θα είναι πολύ μακριά.+ 12 Εκείνη την ημέρα θα έρθουν ως εσένα από την Ασσυρία και τις πόλεις της Αιγύπτου, και από την Αίγυπτο ως τον Ποταμό·+ και από θάλασσα ως θάλασσα και από βουνό ως το βουνό.+ 13 Και η χώρα θα γίνει ερημότοπος εξαιτίας των κατοίκων της, λόγω του καρπού των ενεργειών τους.+
14 Ποίμανε το λαό σου με τη ράβδο σου,+ το ποίμνιο της κληρονομιάς σου, αυτό που κατοικούσε μόνο του μέσα σε δάσος—στη μέση ενός δεντρόκηπου.+ Ας βοσκήσουν στη Βασάν και στη Γαλαάδ+ όπως στις αρχαίες ημέρες.+
15 «Όπως στις ημέρες που βγήκες από τη γη της Αιγύπτου, θα του δείξω θαυμαστά πράγματα.+ 16 Τα έθνη θα δουν και θα ντροπιαστούν για όλη τους την κραταιότητα.+ Θα βάλουν το χέρι τους πάνω στο στόμα τους·+ τα αφτιά τους θα κουφαθούν. 17 Θα γλείψουν χώμα σαν τα φίδια·+ σαν ερπετά της γης θα βγουν με ταραχή από τους προμαχώνες τους.+ Στον Ιεχωβά τον Θεό μας θα έρθουν τρέμοντας και θα σε φοβηθούν».+
18 Ποιος Θεός είναι όμοιός σου,+ που να συγχωρεί το σφάλμα και να παραβλέπει την παράβαση+ του υπολοίπου της κληρονομιάς του;+ Ασφαλώς δεν θα κρατήσει το θυμό του για πάντα, γιατί βρίσκει ευχαρίστηση στη στοργική καλοσύνη.+ 19 Πάλι θα μας δείξει έλεος·+ θα υποτάξει τα σφάλματά μας.+ Και θα ρίξεις στα βάθη της θάλασσας όλες τις αμαρτίες τους.+ 20 Θα δείξεις τη φιλαλήθεια που δείχτηκε στον Ιακώβ, τη στοργική καλοσύνη που δείχτηκε στον Αβραάμ, πράγμα που ορκίστηκες στους προπάτορές μας από τις αρχαίες ημέρες.+