1 Κορινθίους
1 Παῦλος, προσκεκλημένος ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ Σωσθένης ὁ ἀδελφός, 2 πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ τὴν ούσαν ἐν Κορίνθῳ, τοὺς ἡγιασμένους ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τοὺς προσκεκλημένους ἁγίους, μετὰ πάντων τῶν ἐπικαλουμένων ἐν παντὶ τόπῳ τὸ ὄνομα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, αὐτῶν τε καὶ ἡμῶν· 3 χάρις εἴη ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
4 Εὐχαριστῶ πάντοτε εἰς τὸν Θεὸν μου διὰ σᾶς, διὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσαν εἰς ἐσᾶς διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ 5 ὅτι κατὰ πάντα ἐπλουτίσθητε δι᾿ αὐτοῦ, κατὰ πάντα λόγον καὶ πᾶσαν γνῶσιν, 6 καθὼς ἡ μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ ἐστηρίχθη μεταξὺ σας, 7 ὥστε δὲν μένετε ὀπίσω εἰς οὐδὲν χάρισμα, προσμένοντες τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ 8 ὅστις καὶ θέλει σᾶς στηρίξει ἕως τέλους ἀμέμπτους ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 9 Πιστὸς ὁ Θεός, διὰ τοῦ ὁποίου προσεκλήθητε εἰς τὸ νὰ ἦσθε συγκοινωνοὶ τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
10 Σᾶς παρακαλῶ δέ, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ λέγητε πάντες τὸ αὐτό, καὶ νὰ μή ἦναι σχίσματα μεταξὺ σας, ἀλλὰ νὰ ἦσθε ἐντελῶς ἡνωμένοι ἔχοντες τὸ αὐτὸ πνεῦμα καὶ τὴν αὐτήν γνώμην. 11 Διότι ἐφανερώθη εἰς ἐμὲ παρὰ τῶν ἐκ τῆς οἰκογενείας τῆς Χλόης, περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ μου, ὅτι εἶναι ἔριδες μεταξὺ σας 12 λέγω δὲ τοῦτο, διότι ἕκαστος ἀπὸ σᾶς λέγει ᾿Εγὼ μὲν εἶμαι τοῦ Παύλου, ἐγὼ δὲ τοῦ ᾿Απολλώ, ἐγὼ δὲ τοῦ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ τοῦ Χριστοῦ. 13 Διεμερίσθη ὁ Χριστός; μήπως ὁ Παῦλος ἐσταυρώθη διὰ σᾶς; ἤ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Παύλου ἐβαπτίσθητε; 14 Εὐχαριστῶ εἰς τὸν Θεὸν ὅτι οὐδένα ἀπὸ σᾶς ἐβάπτισα, εἰμή Κρίσπον καὶ Γάϊον, 15 διὰ νὰ μή εἴπῃ τις ὅτι εἰς τὸ ὄνομά μου ἐβάπτισα. 16 ᾿Εβάπτισα δὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ Στεφανᾶ ἐκτὸς τούτων δὲν ἐξεύρω ἐὰν ἐβάπτισα ἄλλον τινά. 17 Διότι δὲν μὲ ἀπέστειλεν ὁ Χριστὸς διὰ νὰ βαπτίζω, ἀλλὰ διὰ νὰ κηρύττω τὸ εὐαγγέλιον, οὐχὶ ἐν σοφίᾳ λόγου, διὰ νὰ μή ματαιωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.
18 Διότι ὁ λόγος τοῦ σταυροῦ εἰς μὲν τοὺς ἀπολλυμένους εἶναι μωρία, εἰς ἡμᾶς δὲ τοὺς σωζομένους εἶναι δύναμις Θεοῦ. 19 ᾿Επειδή εἶναι γεγραμμένον
Θέλω ἀπολέσει τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν,
καὶ θέλω ἀθετήσει τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν.
20 Ποῦ ὁ σοφός; ποῦ ὁ γραμματεύς; ποῦ ὁ συζητητής τοῦ αἰῶνος τούτου; δὲν ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; 21 Διότι ἐπειδή ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ ὁ κόσμος δὲν ἐγνώρισε τὸν Θεὸν διὰ τῆς σοφίας, ηὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος νὰ σώσῃ τοὺς πιστεύοντας. 22 ᾿Επειδή καὶ οἱ Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ οἱ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν, 23 ἡμεῖς δὲ κηρύττομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, εἰς μὲν τοὺς Ἰουδαίους σκάνδαλον, εἰς δὲ τοὺς Ἕλληνας μωρίαν, 24 εἰς αὐτοὺς ὅμως τοὺς προσκεκλημένους, Ἰουδαίους τε καὶ Ἕλληνας, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν 25 διότι τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων.
26 ᾿Επειδή βλέπετε τὴν πρόσκλησίν σας, ἀδελφοί, ὅτι εἶσθε οὐ πολλοὶ σοφοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοί, οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς. 27 ᾿Αλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς διὰ νὰ καταισχύνῃ τοὺς σοφούς, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς διὰ νὰ καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά, 28 καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξέλεξεν ὁ Θεός, καὶ τὰ μή ὄντα, διὰ νὰ καταργήσῃ τὰ ὄντα, 29 διὰ νὰ μή καυχηθῇ οὐδεμία σὰρξ ἐνώπιον αὐτοῦ. 30 ᾿Αλλὰ σεῖς εἶσθε ἐξ αὐτοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὅστις ἐγενήθη εἰς ἡμᾶς σοφία ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς καὶ ἀπολύτρωσις 31 ὥστε, καθὼς εἶναι γεγραμμένον, Ὁ καυχώμενος ἐν Κυρίῳ ἄς καυχᾶται.