Πράξεις των Αποστόλων
13 Στην εκκλησία της Αντιόχειας υπήρχαν προφήτες και δάσκαλοι:+ ο Βαρνάβας, ο Συμεών που αποκαλούνταν Νίγερ, ο Λούκιος από την Κυρήνη, ο Μαναήν που είχε λάβει εκπαίδευση μαζί με τον Ηρώδη, τον περιφερειακό διοικητή, και ο Σαύλος. 2 Καθώς αυτοί πρόσφεραν υπηρεσία* στον Ιεχωβά* και νήστευαν, το άγιο πνεύμα είπε: «Ξεχωρίστε μου τον Βαρνάβα και τον Σαύλο+ για το έργο για το οποίο τους έχω καλέσει».+ 3 Τότε, αφού νήστεψαν και προσευχήθηκαν, έθεσαν τα χέρια τους πάνω τους και τους άφησαν να φύγουν.
4 Αυτοί λοιπόν, σταλμένοι από το άγιο πνεύμα, κατέβηκαν στη Σελεύκεια και από εκεί απέπλευσαν για την Κύπρο. 5 Όταν έφτασαν στη Σαλαμίνα, άρχισαν να διαγγέλλουν τον λόγο του Θεού στις συναγωγές των Ιουδαίων. Είχαν και τον Ιωάννη ως βοηθό.*+
6 Αφού διέσχισαν όλο το νησί ως την Πάφο, συνάντησαν έναν Ιουδαίο που λεγόταν Βαρ-Ιησούς και ήταν μάγος και ψευδοπροφήτης. 7 Αυτός ήταν μαζί με τον ανθύπατο* Σέργιο Παύλο, έναν ευφυή άνθρωπο. Εκείνος κάλεσε τον Βαρνάβα και τον Σαύλο και ήθελε πολύ να ακούσει τον λόγο του Θεού. 8 Αλλά ο Ελύμας ο μάγος (επειδή έτσι μεταφράζεται το όνομά του) άρχισε να τους εναντιώνεται, προσπαθώντας να απομακρύνει τον ανθύπατο από την πίστη. 9 Τότε ο Σαύλος, που λέγεται και Παύλος, γέμισε άγιο πνεύμα, κάρφωσε το βλέμμα πάνω του 10 και είπε: «Απατεώνα και ραδιούργε του χειρίστου είδους, γιε του Διαβόλου,+ εχθρέ κάθε δίκαιου πράγματος, δεν θα πάψεις να διαστρέφεις τις ορθές οδούς του Ιεχωβά;* 11 Ορίστε! Το χέρι του Ιεχωβά* είναι πάνω σου, και θα είσαι τυφλός και για κάποιο διάστημα δεν θα βλέπεις το φως του ήλιου». Αμέσως έπεσε πάνω του πυκνή ομίχλη και σκοτάδι, και τριγύριζε αναζητώντας κάποιον να τον οδηγήσει από το χέρι. 12 Τότε ο ανθύπατος, όταν είδε τι είχε συμβεί, πίστεψε, επειδή έμεινε έκπληκτος από τη διδασκαλία του Ιεχωβά.*
13 Στη συνέχεια, ο Παύλος και οι σύντροφοί του απέπλευσαν από την Πάφο και έφτασαν στην Πέργη της Παμφυλίας. Ο Ιωάννης+ όμως τους άφησε και επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ.+ 14 Αλλά αυτοί έφυγαν από την Πέργη και έφτασαν στην Αντιόχεια της Πισιδίας. Και την ημέρα του Σαββάτου, μπήκαν στη συναγωγή+ και κάθισαν. 15 Έπειτα από τη δημόσια ανάγνωση του Νόμου+ και των Προφητών, οι αρχισυνάγωγοι έστειλαν και τους είπαν: «Άντρες αδελφοί, αν έχετε να πείτε κάτι ενθαρρυντικό για τον λαό, πείτε το». 16 Ο Παύλος λοιπόν σηκώθηκε και, κάνοντας νόημα με το χέρι του, είπε:
«Άντρες Ισραηλίτες και εσείς οι άλλοι που φοβάστε τον Θεό, ακούστε. 17 Ο Θεός αυτού του λαού, του Ισραήλ, επέλεξε τους προπάτορές μας και εξύψωσε τον λαό ενόσω ζούσαν ως ξένοι στη γη της Αιγύπτου και τους έβγαλε από αυτήν με υψωμένο βραχίονα.*+ 18 Και επί 40 περίπου χρόνια, τους ανέχτηκε στην έρημο.+ 19 Αφού κατέστρεψε εφτά έθνη στη γη Χαναάν, τους έδωσε τη γη τους ως κληρονομιά.+ 20 Όλα αυτά συνέβησαν μέσα σε 450 περίπου χρόνια.
»Έπειτα τους έδωσε κριτές μέχρι τον Σαμουήλ τον προφήτη.+ 21 Αλλά μετά απαίτησαν βασιλιά,+ και ο Θεός τούς έδωσε τον Σαούλ, τον γιο του Κεις, από τη φυλή του Βενιαμίν,+ επί 40 χρόνια. 22 Αφού τον απομάκρυνε, ανέδειξε βασιλιά τους τον Δαβίδ,+ σχετικά με τον οποίο δήλωσε: “Βρήκα τον Δαβίδ, τον γιο του Ιεσσαί,+ άντρα σε αρμονία με την καρδιά μου·+ αυτός θα κάνει όλα όσα επιθυμώ”. 23 Σύμφωνα με την υπόσχεσή του, από τους απογόνους* αυτού του ανθρώπου, ο Θεός έφερε στον Ισραήλ έναν σωτήρα, τον Ιησού.+ 24 Πριν από τον ερχομό εκείνου, ο Ιωάννης είχε κηρύξει δημόσια σε όλο τον λαό του Ισραήλ βάφτισμα που συμβόλιζε μετάνοια.+ 25 Αλλά καθώς ο Ιωάννης τελείωνε την πορεία του, έλεγε: “Τι νομίζετε ότι είμαι; Δεν είμαι εγώ εκείνος. Αλλά δείτε! Πίσω από εμένα έρχεται κάποιος, του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος ούτε να λύσω τα σανδάλια των ποδιών του”.+
26 »Άντρες αδελφοί, εσείς οι απόγονοι της οικογένειας του Αβραάμ και οι άλλοι μεταξύ σας που φοβούνται τον Θεό, ο λόγος αυτής της σωτηρίας στάλθηκε σε εμάς.+ 27 Διότι οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ και οι άρχοντές τους δεν τον αναγνώρισαν αυτόν αλλά, όταν τον δίκασαν, εκπλήρωσαν όσα είπαν οι Προφήτες,+ τα οποία διαβάζονται μεγαλόφωνα κάθε σάββατο. 28 Μολονότι δεν βρήκαν καμιά αιτία θανάτου,+ απαίτησαν από τον Πιλάτο να διατάξει την εκτέλεσή του.+ 29 Και αφού επιτέλεσαν όλα όσα ήταν γραμμένα σχετικά με αυτόν, τον κατέβασαν από το ξύλο* και τον έβαλαν σε ένα μνήμα.+ 30 Αλλά ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς,+ 31 και επί πολλές ημέρες αυτός εμφανιζόταν σε εκείνους που είχαν ανεβεί μαζί του από τη Γαλιλαία στην Ιερουσαλήμ. Αυτοί είναι τώρα μάρτυρές του στον λαό.+
32 »Σας διακηρύττουμε λοιπόν τα καλά νέα σχετικά με την υπόσχεση που δόθηκε στους προπάτορες. 33 Ο Θεός την έχει εκπληρώσει στο ακέραιο σε εμάς, τα παιδιά τους, ανασταίνοντας τον Ιησού·+ όπως είναι γραμμένο στον δεύτερο ψαλμό: “Γιος μου είσαι εσύ· σήμερα εγώ έγινα πατέρας σου”.+ 34 Και το γεγονός ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς ώστε να μην επιστρέψει ποτέ σε φθορά το έχει δηλώσει ως εξής: “Θα σας δώσω τις εκδηλώσεις της όσιας αγάπης που υποσχέθηκα στον Δαβίδ, οι οποίες είναι πιστές”.*+ 35 Γι’ αυτό λέει και σε έναν άλλον ψαλμό: “Δεν θα επιτρέψεις να υποστεί ο όσιός σου φθορά”.+ 36 Ο Δαβίδ μεν απέδωσε υπηρεσία στον Θεό* στη δική του γενιά, κοιμήθηκε τον ύπνο του θανάτου, θάφτηκε μαζί με τους προπάτορές του και όντως υπέστη φθορά.+ 37 Αυτός, όμως, τον οποίο ανέστησε ο Θεός δεν υπέστη φθορά.+
38 »Να ξέρετε λοιπόν, αδελφοί, ότι μέσω αυτού σας διαγγέλλεται συγχώρηση αμαρτιών,+ 39 και ότι όποιος πιστεύει ανακηρύσσεται μέσω αυτού δίκαιος* για όλα αυτά για τα οποία δεν μπορέσατε να ανακηρυχτείτε δίκαιοι* μέσω του Νόμου του Μωυσή.+ 40 Γι’ αυτό, προσέξτε να μην έρθει πάνω σας αυτό που λέγεται στους Προφήτες: 41 “Κοιτάξτε το, καταφρονητές, και μείνετε έκπληκτοι και αφανιστείτε, επειδή εγώ κάνω ένα έργο στις ημέρες σας, έργο που δεν θα πιστέψετε ποτέ, ακόμη και αν κάποιος σας το αφηγηθεί λεπτομερώς”».+
42 Και καθώς αυτοί έβγαιναν έξω, οι άνθρωποι τους παρακαλούσαν να μιλήσουν για αυτά τα ζητήματα το επόμενο Σάββατο. 43 Γι’ αυτό, αφού διαλύθηκε η σύναξη, πολλοί Ιουδαίοι και προσήλυτοι που λάτρευαν τον Θεό ακολούθησαν τον Παύλο και τον Βαρνάβα οι οποίοι, καθώς τους μιλούσαν, τους παρότρυναν να παραμείνουν στην παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού.+
44 Το επόμενο Σάββατο, όλη σχεδόν η πόλη συγκεντρώθηκε για να ακούσει τον λόγο του Ιεχωβά.* 45 Όταν οι Ιουδαίοι είδαν τα πλήθη, γέμισαν ζήλια, και βλασφημώντας έφερναν αντιρρήσεις σε όσα έλεγε ο Παύλος.+ 46 Τότε ο Παύλος και ο Βαρνάβας τούς είπαν με τόλμη: «Ήταν αναγκαίο να αναγγελθεί πρώτα σε εσάς ο λόγος του Θεού.+ Αφού εσείς τον απορρίπτετε και δεν κρίνετε τον εαυτό σας άξιο αιώνιας ζωής, στρεφόμαστε στα έθνη.+ 47 Διότι ο Ιεχωβά* μάς έχει προστάξει: “Σε διόρισα φως των εθνών για να είσαι σωτηρία μέχρι τα πέρατα της γης”».+
48 Όταν οι εθνικοί το άκουσαν αυτό, άρχισαν να χαίρονται και να δοξάζουν τον λόγο του Ιεχωβά,* και όλοι όσοι είχαν τη σωστή διάθεση για αιώνια ζωή πίστεψαν. 49 Και ο λόγος του Ιεχωβά* συνέχισε να διαδίδεται σε ολόκληρο τον τόπο. 50 Αλλά οι Ιουδαίοι ξεσήκωσαν τις επιφανείς γυναίκες που ήταν θεοφοβούμενες και τους προύχοντες της πόλης, και υποκίνησαν διωγμό+ εναντίον του Παύλου και του Βαρνάβα και τους πέταξαν έξω από τα όριά τους. 51 Αυτοί λοιπόν τίναξαν τη σκόνη από τα πόδια τους εναντίον τους και πήγαν στο Ικόνιο.+ 52 Και οι μαθητές γέμιζαν χαρά+ και άγιο πνεύμα.