Πράξεις των Αποστόλων
4 Ενώ αυτοί οι δύο μιλούσαν στον λαό, εμφανίστηκαν ξαφνικά οι ιερείς, ο διοικητής του ναού και οι Σαδδουκαίοι.+ 2 Ήταν ενοχλημένοι επειδή οι απόστολοι δίδασκαν τον λαό και διακήρυτταν ανοιχτά την ανάσταση του Ιησού από τους νεκρούς.*+ 3 Γι’ αυτό, τους έπιασαν* και τους έθεσαν υπό κράτηση+ μέχρι την επόμενη ημέρα, γιατί ήταν ήδη βράδυ. 4 Ωστόσο, πολλοί που είχαν ακούσει την ομιλία πίστεψαν, και ο αριθμός των αντρών έφτασε τους 5.000 περίπου.+
5 Την επόμενη ημέρα συγκεντρώθηκαν στην Ιερουσαλήμ οι άρχοντες, οι πρεσβύτεροι και οι γραμματείς τους, 6 καθώς και ο Άννας+ ο πρωθιερέας, ο Καϊάφας,+ ο Ιωάννης, ο Αλέξανδρος και όλοι οι συγγενείς του πρωθιερέα. 7 Έβαλαν τον Πέτρο και τον Ιωάννη να σταθούν στη μέση και άρχισαν να τους ρωτούν: «Με ποια δύναμη ή σε τίνος το όνομα το κάνατε αυτό;» 8 Τότε ο Πέτρος, έχοντας γεμίσει άγιο πνεύμα,+ τους είπε:
«Άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι, 9 αν ανακρινόμαστε σήμερα για μια καλή πράξη προς έναν ανάπηρο άνθρωπο,+ και μας ρωτάτε ποιος τον έκανε καλά, 10 μάθετε όλοι σας και όλος ο λαός του Ισραήλ ότι στο όνομα του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου,+ τον οποίο εσείς κρεμάσατε στο ξύλο+ αλλά ο Θεός ανέστησε από τους νεκρούς,+ μέσω εκείνου στέκεται εδώ αυτός ο άνθρωπος υγιής μπροστά σας. 11 Εκείνος είναι “η πέτρα που εσείς οι οικοδόμοι μεταχειριστήκατε ως μηδαμινή, η οποία έχει γίνει η κορυφαία ακρογωνιαία πέτρα”.*+ 12 Και δεν υπάρχει σωτηρία μέσω κανενός άλλου, γιατί δεν υπάρχει άλλο όνομα+ κάτω από τον ουρανό, δοσμένο μεταξύ των ανθρώπων, μέσω του οποίου πρέπει να σωθούμε».+
13 Όταν είδαν την παρρησία* του Πέτρου και του Ιωάννη και αντιλήφθηκαν ότι ήταν αμόρφωτοι* και συνηθισμένοι άνθρωποι,+ έμειναν έκπληκτοι. Και άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι αυτοί ήταν με τον Ιησού.+ 14 Καθώς όμως έβλεπαν και τον θεραπευμένο άνθρωπο να στέκεται μαζί τους,+ δεν είχαν τι να απαντήσουν.+ 15 Τους διέταξαν λοιπόν να βγουν από την αίθουσα του Σάνχεδριν και άρχισαν να συσκέπτονται, 16 λέγοντας: «Τι να κάνουμε με αυτούς τους ανθρώπους;+ Επειδή όντως έγινε μέσω αυτών ένα σπουδαίο θαύμα, το οποίο είναι φανερό σε όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ,+ και δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. 17 Αλλά για να μη διαδοθεί αυτό περισσότερο μεταξύ του λαού, ας τους απειλήσουμε και ας τους πούμε να μη μιλούν πια σε κανέναν με βάση αυτό το όνομα».+
18 Τότε τους κάλεσαν και τους πρόσταξαν να μη λένε απολύτως τίποτα ούτε να διδάσκουν με βάση το όνομα του Ιησού. 19 Αλλά ο Πέτρος και ο Ιωάννης τούς απάντησαν: «Αν είναι δίκαιο στα μάτια του Θεού να ακούμε εσάς και όχι τον Θεό, κρίνετέ το μόνοι σας. 20 Εμείς, όμως, δεν μπορούμε να μη μιλάμε για αυτά που είδαμε και ακούσαμε».+ 21 Αφού λοιπόν τους απείλησαν πάλι, τους άφησαν ελεύθερους, εφόσον δεν έβρισκαν καμιά βάση για να τους τιμωρήσουν, καθώς και εξαιτίας του λαού,+ επειδή όλοι δόξαζαν τον Θεό για αυτό που είχε συμβεί. 22 Διότι ο άνθρωπος στον οποίο είχε γίνει αυτό το θαύμα* της θεραπείας ήταν πάνω από 40 χρονών.
23 Αυτοί, αφού αφέθηκαν ελεύθεροι, πήγαν στους δικούς τους και ανέφεραν όσα τους είχαν πει οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι. 24 Όταν εκείνοι το άκουσαν αυτό, ύψωσαν σύσσωμοι τη φωνή τους στον Θεό και είπαν:
«Υπέρτατε Κύριε, εσύ είσαι Αυτός ο οποίος έκανε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα και όλα όσα υπάρχουν σε αυτά,+ 25 και ο οποίος είπε μέσω αγίου πνεύματος με το στόμα του προπάτορά μας, του Δαβίδ+ του υπηρέτη σου: “Γιατί αναστατώθηκαν τα έθνη, και οι λαοί στοχάστηκαν μάταια πράγματα; 26 Οι βασιλιάδες της γης παρατάχθηκαν και οι άρχοντες συγκεντρώθηκαν σαν ένας άνθρωπος εναντίον του Ιεχωβά* και εναντίον του χρισμένου* του”.+ 27 Διότι, πράγματι, ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος+ μαζί με εθνικούς και με λαούς του Ισραήλ συγκεντρώθηκαν σε αυτή την πόλη εναντίον του αγίου υπηρέτη σου του Ιησού, τον οποίο έχρισες,+ 28 για να κάνουν όσα το χέρι και η θέλησή σου* είχαν ορίσει εκ των προτέρων να γίνουν.+ 29 Και τώρα, Ιεχωβά,* δώσε προσοχή στις απειλές τους και αξίωσε τους δούλους σου να αναγγέλλουν τον λόγο σου με κάθε τόλμη, 30 ενώ απλώνεις το χέρι σου για να γίνονται θεραπείες και ενώ εκτελούνται σημεία και θαυμαστά πράγματα*+ μέσω του ονόματος του αγίου υπηρέτη σου του Ιησού».+
31 Και αφού έκαναν δέηση,* ο τόπος όπου ήταν συγκεντρωμένοι σείστηκε, και όλοι γέμισαν με το άγιο πνεύμα+ και ανάγγελλαν τον λόγο του Θεού με τόλμη.+
32 Επιπλέον, όλοι όσοι πίστεψαν είχαν μία καρδιά και μία ψυχή,* και ούτε ένας τους δεν έλεγε ότι κάποιο από τα υπάρχοντά του ήταν δικό του, αλλά είχαν τα πάντα κοινά.+ 33 Και οι απόστολοι συνέχισαν να δίνουν με μεγάλη επιτυχία μαρτυρία σχετικά με την ανάσταση του Κυρίου Ιησού,+ και όλοι τους λάβαιναν άφθονη παρ’ αξίαν καλοσύνη. 34 Στην πραγματικότητα, κανείς ανάμεσά τους δεν βρισκόταν σε ανάγκη,+ διότι όλοι όσοι είχαν αγρούς ή σπίτια τα πουλούσαν και έφερναν το αντίτιμο 35 και το άφηναν στα πόδια των αποστόλων.+ Κατόπιν γινόταν διανομή στον καθέναν, ανάλογα με το τι είχε ανάγκη.+ 36 Ο δε Ιωσήφ, τον οποίο οι απόστολοι ονόμασαν και Βαρνάβα+ (που μεταφράζεται «γιος παρηγοριάς»), Λευίτης με καταγωγή από την Κύπρο, 37 πούλησε ένα κομμάτι γης που είχε και έφερε τα χρήματα και τα άφησε στα πόδια των αποστόλων.+