Εκκλησιαστής

8 Ποιος είναι σαν τον σοφό; Ποιος ξέρει να λύνει προβλήματα;* Η σοφία του ανθρώπου φωτίζει το πρόσωπό του και απαλύνει τη βλοσυρή του όψη.

2 Εγώ λέω: «Υπάκουσε στις προσταγές του βασιλιά+ από σεβασμό για τον όρκο που έδωσες στον Θεό.+ 3 Μη βιάζεσαι να φύγεις από την παρουσία του.+ Μην υποστηρίζεις τίποτα κακό·+ διότι εκείνος είναι σε θέση να κάνει ό,τι τον ευχαριστεί, 4 επειδή ο λόγος του βασιλιά έχει απόλυτη ισχύ·+ ποιος μπορεί να του πει: “Τι είναι αυτό που κάνεις;”»

5 Αυτός που τηρεί την εντολή δεν θα πάθει τίποτα κακό,+ και η σοφή καρδιά θα ξέρει τον σωστό χρόνο και τρόπο.*+ 6 Για κάθε ζήτημα υπάρχει χρόνος και τρόπος,*+ επειδή τα βάσανα των ανθρώπων είναι πάμπολλα. 7 Αφού κανείς δεν γνωρίζει τι θα γίνει, ποιος μπορεί να πει πώς θα γίνει;

8 Όπως κανένας άνθρωπος δεν εξουσιάζει το πνεύμα* ούτε μπορεί να το εμποδίσει, έτσι και κανένας δεν εξουσιάζει την ημέρα του θανάτου.+ Όπως κανένας δεν αποστρατεύεται στη διάρκεια του πολέμου, έτσι και η πονηρία δεν θα επιτρέψει σε όσους την πράττουν να ξεφύγουν.*

9 Όλα αυτά τα είδα, και προσήλωσα την καρδιά μου σε κάθε έργο που γίνεται κάτω από τον ήλιο, ενόσω άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπο προξενώντας του βλάβη.*+ 10 Και είδα να θάβουν τους πονηρούς, εκείνους που έμπαιναν και έβγαιναν στον άγιο τόπο, αλλά σύντομα λησμονήθηκαν στην πόλη όπου ενεργούσαν έτσι.+ Και αυτό επίσης είναι ματαιότητα.

11 Επειδή η ποινή εναντίον μιας κακής πράξης δεν εκτελείται γρήγορα,+ η καρδιά των ανθρώπων αποθρασύνεται και κάνει το κακό.+ 12 Αν και ένας αμαρτωλός μπορεί να κάνει το κακό εκατό φορές και ωστόσο να ζήσει πολύ καιρό, εγώ ξέρω ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά για εκείνους που φοβούνται τον αληθινό Θεό, επειδή τον φοβούνται.+ 13 Αλλά για τον πονηρό τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καλά,+ ούτε θα παρατείνει τις ημέρες του που είναι σαν σκιά,+ επειδή δεν φοβάται τον Θεό.

14 Στη γη συμβαίνει κάτι μάταιο:* Υπάρχουν δίκαιοι τους οποίους μεταχειρίζονται σαν να είχαν ενεργήσει με πονηρία,+ ενώ υπάρχουν πονηροί τους οποίους μεταχειρίζονται σαν να είχαν ενεργήσει δίκαια.+ Λέω ότι και αυτό επίσης είναι ματαιότητα.

15 Εγώ λοιπόν συνέστησα τη χαρά,+ επειδή δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για τον άνθρωπο κάτω από τον ήλιο παρά να τρώει και να πίνει και να χαίρεται· αυτό πρέπει να τον συνοδεύει καθώς εργάζεται σκληρά τις ημέρες της ζωής του,+ τις οποίες του δίνει ο αληθινός Θεός κάτω από τον ήλιο.

16 Προσήλωσα την καρδιά μου στο να αποκτήσω σοφία και να δω όλες τις δραστηριότητες* που λαβαίνουν χώρα στη γη,+ μένοντας ακόμη και άυπνος ημέρα και νύχτα.* 17 Έπειτα σκέφτηκα όλο το έργο του αληθινού Θεού και αντιλήφθηκα ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να κατανοήσουν όσα συμβαίνουν κάτω από τον ήλιο.+ Όσο σκληρά και αν προσπαθούν, δεν μπορούν να τα κατανοήσουν. Ακόμη και αν ισχυρίζονται ότι είναι αρκετά σοφοί ώστε να τα μάθουν, δεν μπορούν πραγματικά να τα κατανοήσουν.+