Παροιμίες
8 Δεν φωνάζει η σοφία;
Δεν υψώνει τη φωνή της η διάκριση;+
6 Ακούστε, γιατί αυτό που λέω είναι σημαντικό,
τα χείλη μου λένε το σωστό·
7 διότι το στόμα μου λέει χαμηλόφωνα την αλήθεια,
και τα χείλη μου απεχθάνονται ό,τι είναι πονηρό.
8 Όλα τα λόγια του στόματός μου είναι δίκαια.
Δεν λέω τίποτα διεστραμμένο ή ανέντιμο.
9 Είναι όλα σαφή για αυτούς που έχουν διάκριση
και σωστά για όσους έχουν βρει γνώση.
10 Προτιμήστε τη διαπαιδαγώγησή μου από το ασήμι,
και τη γνώση από το εκλεκτότερο χρυσάφι,+
11 διότι η σοφία είναι καλύτερη από τα κοράλλια·*
όλα τα άλλα επιθυμητά πράγματα δεν συγκρίνονται με αυτήν.
13 Ο φόβος του Ιεχωβά σημαίνει να μισεί κανείς το κακό.+
Μισώ την αυτοεξύψωση, την υπερηφάνεια,+ τον κακό δρόμο και τη διεστραμμένη ομιλία.+
16 Χάρη σε εμένα κυβερνούν οι άρχοντες,
και κρίνουν με δικαιοσύνη οι ευγενείς.
19 Ο καρπός μου είναι καλύτερος από το χρυσάφι, ακόμη και από το καθαρό χρυσάφι,
και ό,τι παράγω είναι καλύτερο από το εκλεκτότερο ασήμι.+
20 Περπατώ στην οδό της δικαιοσύνης,
στο μέσο των δρόμων της κρίσης·
21 δίνω πλούσια κληρονομιά σε όσους με αγαπούν
και γεμίζω τις αποθήκες τους.
25 Προτού θεμελιωθούν τα βουνά,
πριν από τους λόφους, τότε ήρθα σε ύπαρξη,
26 όταν εκείνος δεν είχε κάνει ακόμη τη γη και τους αγρούς της
ούτε τους πρώτους σβόλους του χώματος της γης.
27 Όταν ετοίμαζε τους ουρανούς,+ ήμουν εκεί·
όταν χάραζε τον ορίζοντα* στην επιφάνεια των νερών,+
28 όταν στερέωνε* τα σύννεφα εκεί ψηλά,
όταν θεμελίωνε τις πηγές στα βάθη,
29 όταν έθετε διάταγμα για τη θάλασσα
ότι τα νερά της δεν πρέπει να υπερβούν την προσταγή του,+
όταν στερέωνε* τα θεμέλια της γης,
Σε εμένα έβρισκε ιδιαίτερη χαρά+ κάθε ημέρα,
και εγώ ευφραινόμουν πάντοτε ενώπιόν του·+
31 ευφραινόμουν για την κατοικήσιμη γη του
και έβρισκα ιδιαίτερη χαρά στους γιους των ανθρώπων.*
32 Τώρα, γιοι μου, ακούστε με·
ναι, ευτυχισμένοι είναι όσοι τηρούν τις οδούς μου.