მარკოზის სახარება

14 ორ დღეში პასექი+ და უფუარობის დღესასწაული+ უნდა დაწყებულიყო.+ უფროსი მღვდლები და მწიგნობრები ხელსაყრელ შემთხვევას ეძებდნენ, რომ მზაკვრულად შეეპყროთ იგი და მოეკლათ,+ 2 მაგრამ ამბობდნენ, ოღონდ დღესასწაულზე ნუ ვიზამთ ამას, ხალხში აურზაური რომ არ ატყდესო.

3 როცა იესო ბეთანიაში, კეთროვანი სიმონის სახლში სუფრასთან იჯდა*, მივიდა მასთან ერთი ქალი და მიიტანა სუფთა ნარდის ძალიან ძვირფასი ნელსაცხებელი ალაბასტრონით. გატეხა ალაბასტრონი და ნელსაცხებელი თავზე დაასხა.+ 4 ამის გამო ზოგიერთი აღშფოთდა: „ასე უაზროდ რატომ დახარჯა ნელსაცხებელი? 5 ხომ შეიძლებოდა 300 დინარზე მეტად გაყიდულიყო და ფული ღარიბებისთვის მიგვეცა?!“ გაბრაზებულები საყვედურობდნენ ქალს. 6 იესომ უთხრა მათ: „თავი დაანებეთ! რას ერჩით? მან ხომ სიკეთე გამიკეთა.+ 7 ღარიბები ყოველთვის თქვენ გვერდით იქნებიან+ და ნებისმიერ დროს შეგიძლიათ გაუკეთოთ სიკეთე, მე კი ყოველთვის არ გეყოლებით.+ 8 მან ის გააკეთა, რაც შეეძლო. დამარხვის წინ ნელსაცხებელი მცხო სხეულზე.+ 9 ჭეშმარიტებას გეუბნებით: მთელ მსოფლიოში,+ სადაც კი სასიხარულო ცნობას იქადაგებენ, იმასაც გაიხსენებენ, რაც ამ ქალმა გააკეთა“.+

10 იუდა ისკარიოტელი, თორმეტი მოციქულიდან ერთ-ერთი, უფროს მღვდლებთან მივიდა, რომ გაეცა იგი.+ 11 ეს რომ გაიგეს, გაუხარდათ და ვერცხლის ფულს დაჰპირდნენ.+ მას შემდეგ ის ხელსაყრელ შემთხვევას ეძებდა, რომ გაეცა იგი.

12 უფუარობის დღესასწაულის პირველ დღეს,+ როცა, წესისამებრ, საპასექო მსხვერპლს სწირავდნენ,+ მივიდნენ მასთან მოწაფეები და ჰკითხეს: „სად გინდა, რომ წავიდეთ და მოგიმზადოთ საპასექო ვახშამი?“+ 13 მაშინ გაგზავნა მან ორი მოწაფე და უთხრა: „წადით ქალაქში. იქ შეგხვდებათ ერთი კაცი თიხის ჭურჭლით. მას გაჰყევით.+ 14 სადაც შევა, იმ სახლის პატრონს უთხარით, მოძღვარმა შემოგითვალა, რომელ ოთახში შეიძლება ჩემს მოწაფეებთან ერთად ვჭამო პასექიო. 15 ის გაჩვენებთ დიდ ზედა ოთახს, გაწყობილსა და გამზადებულს, და იქ მოგვიმზადეთ“. 16 წავიდნენ მოწაფეები და ქალაქში შევიდნენ; ყველაფერი ისე მოხდა, როგორც იესომ უთხრა მათ, და საპასექო სამზადისს შეუდგნენ.

17 როცა მოსაღამოვდა, ის თორმეტ მოციქულთან ერთად მივიდა იქ.+ 18 სუფრასთან რომ ისხდნენ* და ჭამდნენ, იესომ უთხრა მათ: „ჭეშმარიტებას გეუბნებით: ერთი თქვენგანი, რომელიც ჩემთან ერთად ჭამს, გამცემს“.+ 19 ისინი შეწუხდნენ და სათითაოდ ეკითხებოდნენ: „მე ხომ არა?“ 20 მან მიუგო: „ის თორმეტიდან ერთ-ერთია; ის ჩემთან ერთად აწებს ლუკმას ჯამში.+ 21 კაცის ძე კი მიდის, როგორც დაწერილია მასზე, მაგრამ ვაი მას, ვინც კაცის ძეს გასცემს!+ მისთვის აჯობებდა, არ დაბადებულიყო“.+

22 ისინი ჯერ კიდევ ჭამდნენ, როცა იესომ აიღო პური, ილოცა*, დაამტვრია, გადააწოდა მათ და უთხრა: „აიღეთ; ეს ჩემს სხეულს განასახიერებს*“.+ 23 შემდეგ აიღო სასმისი, ღმერთს მადლობა შესწირა, მისცა მათ და ყველამ შესვა.+ 24 უთხრა მათ: «ეს ჩემს სისხლს განასახიერებს*,+ რომელიც მრავალთათვის უნდა დაიღვაროს+ და რომლითაც ძალაში შევა შეთანხმება.+ 25 ჭეშმარიტებას გეუბნებით: აღარ დავლევ ვაზის ნაჟურს იმ დღემდე, სანამ თქვენთან არ დავლევ ახალს ღვთის სამეფოში». 26 ბოლოს ღმერთს უგალობეს და ზეთისხილის მთისკენ გაემართნენ.+

27 იესომ უთხრა მათ: «ყველანი მიმატოვებთ*, რადგან დაწერილია: „დავკრავ მწყემსს+ და გაიფანტება ცხვარი“.+ 28 მაგრამ, როცა მკვდრეთით აღვდგები, თქვენზე ადრე წავალ გალილეაში».+ 29 პეტრემ უთხრა მას: „ყველამ რომ მიგატოვოს, მე მაინც არ მიგატოვებ!“+ 30 იესომ მიუგო: „ჭეშმარიტებას გეუბნები: დღესვე, ამაღამ, სანამ მამალი ორჯერ იყივლებს, სამჯერ უარმყოფ“.+ 31 პეტრე კი დაჟინებით ეუბნებოდა: „რომც მომკლან შენთან ერთად, არ უარგყოფ!“ დანარჩენებიც იმავეს ამბობდნენ.+

32 მივიდნენ იმ ადგილას, რომელსაც გეთსემანე ერქვა. მან მოწაფეებს უთხრა: „აქ დასხედით, მე კი ვილოცებ“.+ 33 ამის შემდეგ თან წაიყვანა პეტრე, იაკობი და იოანე.+ მაშინ დიდად დამწუხრდა და დანაღვლიანდა იგი. 34 უთხრა მათ: „ძლიერ ვარ დამწუხრებული,+ დარჩით აქ და იფხიზლეთ“.+ 35 ცოტა გაიარა, მიწაზე დაემხო და ლოცვა დაიწყო, რომ, თუ შესაძლებელი იყო, არიდებოდა ის საათი. 36 მან განაგრძო: „აბბა*, მამა,+ შენთვის შეუძლებელი არაფერია. ამარიდე ეს სასმისი. თუმცა იყოს არა ჩემი, არამედ შენი ნება“.+ 37 მოწაფეებთან რომ მივიდა და მძინარენი ნახა, პეტრეს ჰკითხა: „სიმონ, გძინავს? ნუთუ არ შეგეძლო, ერთი საათი მაინც გეფხიზლა?!+ 38 იფხიზლეთ და განუწყვეტლივ ილოცეთ, რათა არ ცდუნდეთ.+ სული მონდომებულია, ხორცი კი — სუსტი“.+ 39 შემდეგ კვლავ წავიდა; ლოცულობდა და იმავეს შესთხოვდა ღმერთს.+ 40 როცა მოწაფეებთან დაბრუნდა, ისინი ისევ მძინარენი დახვდნენ, რადგან კვლავ ძილი მორეოდათ; აღარ იცოდნენ, რა ეპასუხათ. 41 მესამედ მისვლისას უთხრა მათ: „ასეთ დროს გძინავთ და ისვენებთ?! კმარა! აი, მოახლოვდა დრო,+ როცა კაცის ძე ცოდვილებს გადაეცემა. 42 ადექით, წავიდეთ! აი, მოდის ჩემი გამცემი“.+

43 ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდა იუდა, თორმეტი მოციქულიდან ერთ-ერთი; მას ახლდა უფროსი მღვდლების, მწიგნობრებისა და უხუცესების მიერ გამოგზავნილი მახვილებითა და ხელკეტებით შეიარაღებული ბრბო.+ 44 მის გამცემს მათთვის ნათქვამი ჰქონდა, რომ ნიშანს მისცემდა: „ვისაც ვაკოცებ, ის იქნება; შეიპყარით და დაცვით წაიყვანეთ“. 45 იუდა პირდაპირ იესოსთან მივიდა და მიმართა: „რაბი!“, შემდეგ კი ეამბორა. 46 მათ ხელი სტაცეს იესოს და შეიპყრეს. 47 ერთ-ერთმა იქ მდგომმა მახვილი იშიშვლა, დაჰკრა მღვდელმთავრის მონას და ყური ჩამოათალა.+ 48 იესომ ჰკითხა მათ: „ყაჩაღი ვარ, მახვილებითა და ხელკეტებით რომ მოხვედით ჩემ შესაპყრობად?!+ 49 ყოველდღე თქვენთან ერთად ვიყავი ტაძარში და ვასწავლიდი,+ და არ შეგიპყრივართ. მაგრამ ამით წმინდა წერილებში ჩაწერილი უნდა შესრულდეს“.+

50 მოწაფეებმა მიატოვეს ის და გაიქცნენ.+ 51 ერთი ახალგაზრდა, რომელსაც შიშველ სხეულზე საუკეთესო სელის სამოსი ეცვა, შორიახლოს მიჰყვებოდა მას. ისინი მის შეპყრობასაც შეეცადნენ, 52 მაგრამ მან სამოსი შეატოვა მათ და შიშველი გაიქცა.

53 იესო მღვდელმთავართან წაიყვანეს, სადაც ყველა უფროსი მღვდელი,+ უხუცესი და მწიგნობარი შეკრებილიყო.+ 54 პეტრე მოშორებით მიჰყვებოდა მას და მერე მღვდელმთავრის ეზოშიც შეჰყვა; მოსამსახურეებთან დაჯდა და აგიზგიზებულ ცეცხლთან თბებოდა.+ 55 იესო სიკვდილით რომ დაესაჯათ, უფროსი მღვდლები და მთელი სინედრიონი რაიმე ხელჩასაჭიდს ეძებდნენ, მაგრამ ვერ პოულობდნენ.+ 56 მის წინააღმდეგ ბევრი ცრუმოწმე გამოდიოდა,+ მაგრამ მათი ჩვენებები ერთმანეთს არ ემთხვეოდა. 57 ზოგიც დგებოდა და მის წინააღმდეგ ცრუდ ამოწმებდა: 58 „ჩვენ გავიგონეთ, როგორ ამბობდა, ამ ხელთქმნილ ტაძარს დავანგრევ და სამ დღეში ხელთუქმნელს ავაშენებო“.+ 59 მაგრამ არც ამაში დაემთხვა ერთმანეთს მათი ჩვენებები.

60 შემდეგ წამოდგა მღვდელმთავარი და იესოს ჰკითხა: „რა პასუხს გასცემ? გესმის, რაში გდებენ ბრალს?“+ 61 ის კი დუმდა და არაფერს პასუხობდა.+ მერე მღვდელმთავარმა ჰკითხა: „შენა ხარ ქრისტე, კურთხეულის ძე?“ 62 იესომ მიუგო: „მე ვარ. თქვენ კაცის ძეს+ ძლიერის მარჯვნივ მჯდომარესა+ და ცის ღრუბლებით მომავალს იხილავთ“.+ 63 ამის გაგონებაზე მღვდელმთავარმა სამოსი შემოიხია და თქვა: „რაღად გვინდა მოწმეები?!+ 64 ხომ მოისმინეთ, როგორ მკრეხელობს?! რას იტყვით?“ მას ყველამ სასიკვდილო მსჯავრი დასდო.+ 65 ზოგიერთებმა ფურთხება დაუწყეს;+ სახეს უფარავდნენ, მუშტებს ურტყამდნენ და ეუბნებოდნენ, თუ წინასწარმეტყველი ხარ, გვითხარი, ვინ დაგარტყაო. სასამართლოს აღმასრულებლებიც სილას აწნავდნენ და ისე მიჰყავდათ.+

66 პეტრე ქვემოთ ეზოში რომ იყო, მღვდელმთავრის ერთ-ერთი მოახლე მივიდა.+ 67 როცა დაინახა პეტრე, რომელიც თბებოდა, მიაჩერდა და უთხრა: „შენც ამ იესო ნაზარეთელთან იყავი!“ 68 მან კი უარყო: „არც მაგას ვიცნობ და არც ის ვიცი, რაზე ლაპარაკობ“, და გასასვლელისკენ გაემართა. 69 მოახლემ იქაც დაინახა ის და იქ მდგომებსაც უთხრა: „ეს ერთი იმათგანია“. 70 იგი კვლავ უარყოფდა. ცოტა ხნის შემდეგ პეტრეს გვერდით მდგომებმაც უთხრეს: „შენ ნამდვილად ერთი იმათგანი ხარ, რადგან გალილეელი ხარ“. 71 მაშინ მოჰყვა იგი წყევლასა და ფიცილს: „არ ვიცნობ მაგ კაცს, ვისზეც მელაპარაკებით“. 72 მამალმაც იყივლა მეორედ.+ გაახსენდა პეტრეს იესოს ნათქვამი, სანამ მამალი ორჯერ იყივლებს, სამჯერ უარმყოფო,+ თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა.