Ohabolana

14 Manamafy orina ny tokantranony ny vehivavy tena hendry,+

Fa mandrava ny tokantranony kosa ny vehivavy tsisy saina.

 2 Matahotra an’i Jehovah ny olona manao izay mahitsy,

Fa manao tsinontsinona Azy kosa izay zatra mametsifetsy.*

 3 Ny teny an’avona ataon’ny* adala dia toy ny tsorakazo fikapohana,

Fa ny tenin’ny* hendry kosa hiaro ny tenany.

 4 Madio ny fihinanam-bilona raha tsy misy omby,

Fa be dia be kosa ny vokatra rehefa matanjaka ny omby.

 5 Tsy handainga ny vavolombelona mendri-pitokisana,

Fa ny vavolombelona mandainga kosa efa tranon-dainga mihitsy.+

 6 Miezaka mitady fahendrena ny mpanesoeso fa tsy mahita,

Fa mora mahay kosa ny olona mahira-tsaina.+

 7 Ialao ny olona tsisy saina,

Fa tsy hahazo fahalalana amin’izay lazainy ianao.+

 8 Hendry ny olona malina ka mahalala an’izay ataony,

Fa ny adala kosa voafitaky ny hadalany.*+

 9 Ihomehezan’ny adala fotsiny ny fahadisoana vitany,*+

Fa vonona hihavana* kosa ny olona manao izay mahitsy.

10 Ny fon’ny olona no mahatsapa ny alahelo ao anatiny,

Ary tsy misy olon-kafa tena mahatsapa ny fifaliana ao anatiny.

11 Ho rava ny tranon’ny ratsy fanahy,+

Fa ho mafy orina kosa ny tranolain’ny olo-marina.

12 Misy lalana eritreretin’ny olona hoe mety,+

Nefa any amin’ny fahafatesana no hiafarany.+

13 Na mihomehy aza ny olona dia mety ho ory izy ao am-pony ao,

Ary ny fifaliana dia mety hiafara amin’ny alahelo.

14 Hijinja ny vokatry ny ataony ny olona mivadika,+

Fa hahazo valisoa noho ny ataony kosa ny olona tsara toetra.+

15 Mino an’izay teny rehetra henony ny olona mora fetsifetsena,*

Fa ny olona malina kosa mieritreritra tsara isaky ny hanao zavatra.+

16 Mitandrina tsara ny hendry ka miala amin’ny ratsy,

Fa ny adala kosa tsy miraharaha mihitsy* sady matoky tena loatra.

17 Manaonao foana ny olona mora tezitra,+

Fa izay mandinika* tsara kosa ankahalain’ny olona.

18 Hadalana no ho anjara lovan’ny olona mora fetsifetsena,*

Fa fahalalana kosa no satroboninahitry ny olona malina.+

19 Tsy maintsy hiankohoka eo anatrehan’ny tsara toetra ny olon-dratsy,

Ary hiankohoka eo am-bavahadin’ny olo-marina ny ratsy fanahy.

20 Ankahalain’ny olona ny mahantra, ka na ny namany aza mankahala azy,+

Fa be namana be kosa ny mpanankarena.+

21 Manota izay manao tsinontsinona ny namany,

Fa sambatra izay mangoraka ny mahantra.+

23 Ahazoana tombony foana ny asa mafy rehetra,

Fa hahantra kosa izay be resaka fotsiny.+

24 Ny harenan’ny hendry no satroboninahiny,

Fa ny hadalan’ny adala kosa tsy miala aminy mihitsy.+

25 Mamonjy ain’olona ny vavolombelona milaza ny marina,

Fa ny vavolombelona mamitaka kosa efa tranon-dainga mihitsy.

26 Tena feno toky ny olona matahotra an’i Jehovah,+

Ka ho fialofana ho an’ny zanany koa izany tahotra izany.+

27 Loharanon’aina ny fahatahorana an’i Jehovah,

Ka miaro ny olona tsy ho azon’ny fandriky ny fahafatesana.

28 Voninahitra ho an’ny mpanjaka ny manana vahoaka be dia be,+

Fa rava ny fanjakan’izay mpitondra tsy manana vahoaka.

29 Ny olona tsy mora tezitra dia mahay mandinika tsara,+

Fa ny olona tsy manam-paharetana kosa mampiseho ny hadalany.+

30 Mahasalama* ny vatana ny fo tony,

Fa mahatonga ny taolana ho lo kosa ny fialonana.+

31 Izay manambaka ny tsy manana dia manao tsinontsinona ny Mpanao azy,+

Fa manome voninahitra Azy kosa izay mangoraka ny mahantra.+

32 Ho lavo noho ny ratsy nataony ihany ny ratsy fanahy.

Ny olo-marina anefa hahita fialofana satria tsy mivadika.+

33 Ao am-pon’ny mahira-tsaina ny fahendrena nefa aleony mangina,+

Fa ny tsisy saina kosa mampideradera an’izay zavatra fantany.

34 Ny fahamarinana no mahatonga ny fanjakana hahazo voninahitra,+

Fa ny ota kosa manala baraka ny vahoaka.

35 Tian’ny mpanjaka ny mpanompo lalin-tsaina,+

Fa tezitra amin’ny mpanompo manala baraka kosa izy.+