Księga Daniela

9 W pierwszym roku panowania Dariusza+, potomka Medów, który był synem Aswerusa i został ustanowiony królem nad królestwem Chaldejczyków+, 2 w pierwszym roku jego panowania ja, Daniel, zrozumiałem na podstawie ksiąg*, że zgodnie ze słowem Jehowy skierowanym do proroka Jeremiasza Jerozolima będzie spustoszona+ przez 70 lat+. 3 Zacząłem więc w modlitwie prosić Jehowę, prawdziwego Boga, o pomoc, poszcząc+ w worze* i popiele. 4 A modląc się do swojego Boga, Jehowy, wyznawałem grzechy:

„O Jehowo, prawdziwy Boże! Jesteś wielki, budzisz lęk i szacunek. Dotrzymujesz przymierza i okazujesz lojalną miłość+ tym, którzy Cię kochają i przestrzegają Twoich przykazań+. 5 Zgrzeszyliśmy i dopuściliśmy się zła, postąpiliśmy niegodziwie i buntowniczo+. Odstąpiliśmy od Twoich przykazań i praw. 6 Nie słuchaliśmy proroków+, Twoich sług, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, książąt, praojców i całego ludu. 7 Ty, Jehowo, jesteś prawy, my natomiast okryliśmy się wstydem*, tak jak to widać dzisiaj. Wstydem okryli się mieszkańcy Judy, mieszkańcy Jerozolimy i cały Izrael: ci, którzy mieszkają blisko, i ci, którzy mieszkają daleko, we wszystkich krainach, do których ich rozproszyłeś za niewierność wobec Ciebie+.

8 „Jehowo, okryliśmy się wstydem* — my, nasi królowie, książęta i praojcowie — bo przeciwko Tobie zgrzeszyliśmy. 9 Jehowo, nasz Boże, Ty jesteś miłosierny i chętnie wybaczasz+, ale my zbuntowaliśmy się przeciw Tobie+. 10 Nie słuchaliśmy Twego głosu, Jehowo, nasz Boże, i nie przestrzegaliśmy Twoich praw, które nam przekazałeś przez proroków, swoich sług+. 11 Wszyscy Izraelici przekroczyli Twoje Prawo, odwrócili się od Ciebie i przestali słuchać Twojego głosu. Ponieważ zgrzeszyliśmy przeciwko Tobie, wylałeś na nas przekleństwo zgodnie z tym, co poprzysiągłeś, a co zostało zapisane w Prawie Mojżesza, sługi prawdziwego Boga+. 12 Spełniłeś swoje słowa wypowiedziane przeciw nam+ i naszym władcom, którzy nad nami panowali*, i sprowadziłeś na nas wielkie nieszczęście. Nie zdarzyło się jeszcze pod niebem coś takiego, co spotkało Jerozolimę+. 13 Tak jak napisano w Prawie Mojżesza, spadło na nas całe to nieszczęście+, a mimo to nie błagaliśmy Cię o łaskę*, Jehowo, nasz Boże — nie odwróciliśmy się od naszego przewinienia+ i nie wnikaliśmy w Twoją prawdę*.

14 „Ty, Jehowo, wszystko uważnie obserwowałeś i sprowadziłeś na nas nieszczęście, bo Ty, Jehowo, nasz Boże, jesteś prawy we wszystkich swoich działaniach. My jednak nie usłuchaliśmy Twojego głosu+.

15 „Jehowo, nasz Boże, silną ręką wyprowadziłeś swój lud z ziemi egipskiej+ i rozsławiłeś swoje imię, które jest znane po dziś dzień+, a my zgrzeszyliśmy i postąpiliśmy niegodziwie. 16 Jehowo, Ty, który zawsze kierujesz się prawością+, niech ustanie Twój wielki gniew na Twoje miasto, Jerozolimę, na Twoją świętą górę. Bo przez nasze grzechy oraz przewinienia naszych przodków Jerozolima i Twój lud są dla wszystkich wokół nas przedmiotem zniewag+. 17 Teraz więc, Boże nasz, wysłuchaj modlitwy swojego sługi i jego błagań, spójrz przychylnie na swoje spustoszone sanktuarium+ — przez wzgląd na samego siebie, Jehowo. 18 Nadstaw swego ucha, Boże mój, i usłysz nas! Zechciej otworzyć oczy i spojrzeć na nasz nieszczęsny stan i na to miasto nazwane Twoim imieniem. Błagamy Cię o to nie dlatego, że postępujemy w sposób prawy, ale dlatego, że przejawiasz wielkie miłosierdzie+. 19 O Jehowo, usłysz nas! O Jehowo, przebacz nam!+ Zwróć na nas uwagę, Jehowo, i działaj! Przez wzgląd na samego siebie nie zwlekaj, Boże mój, bo to miasto i ten lud nazwano od Twojego imienia”+.

20 Tak właśnie mówiłem i modliłem się oraz wyznawałem grzech swój i grzech swojego ludu, Izraela, i prosiłem Jehowę, swojego Boga, o przychylność w sprawie Jego świętej góry+. 21 Gdy jeszcze się modliłem, przybył do mnie Gabriel+ — ten, którego wcześniej widziałem w wizji+. A stało się to w porze składania wieczornego daru ofiarnego, kiedy byłem już bardzo zmęczony. 22 I udzielił mi zrozumienia, mówiąc:

„Danielu, przybyłem, żeby obdarzyć cię wnikliwością i zrozumieniem. 23 Gdy zacząłeś swoją błagalną modlitwę, otrzymałem wiadomość. I przybyłem, żeby ci ją przekazać, bo jesteś dla Boga bardzo cenny*+. Dlatego przemyśl, co ci powiem, i postaraj się zrozumieć tę wizję.

24 „Dla twojego ludu i twojego świętego miasta+ ustalono 70 tygodni*, żeby położyć kres występkowi, zgładzić grzech+, dokonać przebłagania za przewinienie+, na zawsze zaprowadzić prawość+, opatrzyć pieczęcią wizję oraz proroctwo*+ i namaścić Święte Świętych*. 25 Powinieneś wiedzieć i rozumieć, że od wydania nakazu o odrodzeniu i odbudowie Jerozolimy+ do pojawienia się Mesjasza*+ Wodza+ będzie siedem tygodni, a także 62 tygodnie+. Odrodzi się ona i zostanie odbudowana, z placem i fosą, lecz w trudnych czasach.

26 „A po 62 tygodniach Mesjasz będzie zgładzony*+ i nic mu nie pozostanie+.

„Lud wodza, który nadciąga, zniszczy miasto i święte miejsce*+. Koniec nastąpi w powodzi. I aż do końca będzie trwać wojna. Podjęto decyzję o spustoszeniach+.

27 „I przez jeden tydzień utrzyma w mocy przymierze dla wielu, a w połowie tygodnia sprawi, że ustanie ofiara i dar ofiarny+.

„A ten, który sprowadza spustoszenie, przybędzie na skrzydle rzeczy obrzydliwych+. To, o czym zdecydowano, aż do zagłady będzie się wylewać na to, co spustoszone”.