LIST DO EFEZJAN
1 Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Chrystusa Jezusa, do świętych w Efezie+, wiernych uczniów Chrystusa Jezusa:
2 Niech Bóg, nasz Ojciec, i Pan Jezus Chrystus okazują wam niezasłużoną życzliwość i udzielają pokoju.
3 Niech będzie wysławiany Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, bo zapewnił nam, żyjącym w jedności z Chrystusem, wszelkie duchowe błogosławieństwa w niebiosach+. 4 Wybrał nas już przed założeniem świata, żebyśmy pozostawali z nim w jedności, przejawiając miłość i będąc święci i nieskalani+ w oczach Bożych. 5 Bo z góry postanowił+, że poprzez Jezusa Chrystusa usynowi nas+ zgodnie ze swoim pragnieniem i wolą+, 6 tak by wysławiano Jego wspaniałą niezasłużoną życzliwość+, którą nas życzliwie obdarzył za pośrednictwem swojego ukochanego Syna+. 7 Dzięki niemu, dzięki jego krwi dostępujemy wyzwolenia na podstawie okupu+, przebaczenia swoich przewinień+, stosownie do bogactwa niezasłużonej życzliwości Boga.
8 On szczodrze obdarzył nas tą niezasłużoną życzliwością, gdy udzielił nam wszelkiej mądrości i zrozumienia* 9 i dał nam poznać świętą tajemnicę+ związaną z Jego wolą. Odpowiada ona Jego pragnieniu i powziętemu zamierzeniu 10 co do tego, by z nastaniem wyznaczonych czasów* ustanowić system zarządzania i zebrać wszystko razem za sprawą Chrystusa — to, co w niebiosach, i to, co na ziemi+, tak, zebrać wszystko razem za jego sprawą. 11 Żyjemy z nim w jedności i z nim zostaliśmy ustanowieni dziedzicami+. Bóg, który czyni wszystko tak, jak postanowi, stosownie do swej woli, z góry nas do tego wyznaczył zgodnie ze swoim zamierzeniem+, 12 żebyśmy Go wysławiali i przysparzali Mu chwały — my, którzy pierwsi* oparliśmy nadzieję na Chrystusie. 13 Ale wy również po usłyszeniu słowa prawdy, dobrej nowiny związanej z waszym wybawieniem, oparliście na nim nadzieję. Kiedy uwierzyliście, za jego sprawą zostaliście opieczętowani+ obiecanym duchem świętym, 14 który jest gwarancją naszego dziedzictwa+. Stało się tak, żeby ci, którzy są własnością Boga+, zostali uwolnieni na podstawie okupu+ — ku Jego czci i chwale.
15 Odkąd więc usłyszałem o waszej wierze w Pana Jezusa i o waszej miłości do wszystkich świętych, 16 nigdy nie przestaję za was dziękować. Stale wspominam o was w swoich modlitwach+, 17 żeby Bóg naszego Pana, Jezusa Chrystusa — pełen chwały Ojciec — dał wam ducha mądrości i zrozumienia tego, co wam wyjawia, tak byście zdobyli dokładną wiedzę o Nim+. 18 On oświecił oczy waszego serca, żebyście wiedzieli, do jakiej nadziei was powołał, jak wielkie bogactwo gromadzi jako dziedzictwo dla świętych+ 19 i jak niezrównanie wielka jest Jego moc wobec nas, wierzących+. Ta wielkość uwidoczniła się wtedy, gdy użył swej potężnej siły* 20 w wypadku Chrystusa — gdy wzbudził go z martwych i posadził po swojej prawej stronie+ w niebie, 21 wyniósł ponad wszelki rząd, władzę, moc, panowanie+ i ponad wszelkie imię+ nie tylko w tym systemie rzeczy, ale też w przyszłym. 22 On wszystko położył pod jego nogi+ i uczynił go głową nad wszystkim, co ma związek ze zborem+, 23 czyli jego ciałem+ — pełnią tego, który wypełnia wszystko na wszelkie sposoby.
2 Bóg was ożywił, chociaż byliście martwi z powodu swoich przewinień i grzechów+. 2 Kiedyś postępowaliście* w sposób typowy dla tego świata+ i dla władcy, który panuje nad powietrzem+, czyli nad duchem+ oddziałującym teraz na nieposłusznych. 3 Zresztą kiedyś my wszyscy postępowaliśmy zgodnie z pragnieniami swojego ciała+, spełniając zachcianki ciała i ulegając własnym myślom+, i z natury zasługiwaliśmy na Boży gniew+ — tak jak pozostali. 4 Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie+, ze względu na wielką miłość do nas+ 5 ożywił nas i zjednoczył z Chrystusem, gdy byliśmy martwi z powodu swoich przewinień+. Dzięki Jego niezasłużonej życzliwości zostaliście wybawieni. 6 Ożywił nas razem z Chrystusem Jezusem i jako będących z nim w jedności posadził nas razem z nim w niebiosach+. 7 Zrobił to po to, żeby w nadchodzących czasach przez przychylność dla nas — żyjących w jedności z Chrystusem Jezusem — ukazać niezrównane bogactwo swojej niezasłużonej życzliwości.
8 Zostaliście wybawieni właśnie za sprawą tej niezasłużonej życzliwości — dzięki wierze+. Nie jest to wasza zasługa. To Boży dar+. 9 Nie, nie jest to rezultat waszych uczynków+, żeby nikt nie miał podstaw do chełpienia się. 10 Jesteśmy dziełem Bożych rąk, stworzeni+ dzięki jedności z Chrystusem Jezusem+ do spełniania dobrych uczynków, które Bóg z góry dla nas ustalił.
11 Dlatego pamiętajcie, że kiedyś pod względem cielesnym* byliście ludźmi z innych narodów i ci, których obrzezały na ciele ludzkie ręce, nazywali was nieobrzezanymi. 12 W tym czasie żyliście bez Chrystusa, oddzieleni od ludu Izraela i nieobjęci przymierzami* związanymi z obietnicą+. Żyliście na świecie bez Boga i nie mieliście nadziei+. 13 Ale teraz, żyjąc w jedności z Chrystusem Jezusem, wy, którzy kiedyś byliście daleko od Boga, dzięki krwi Chrystusa staliście się Mu bliscy. 14 Bo on przyniósł nam pokój+. Dwie grupy połączył w jedną+ i zburzył mur, który je rozdzielał+. 15 Składając w ofierze swoje ciało, usunął przyczynę wrogości — Prawo złożone z przykazań i postanowień — żeby z dwóch grup stworzyć jedną*, żyjącą z nim w jedności+, i zaprowadzić pokój, 16 żeby przez pal męki+ dwie grupy w pełni pojednać z Bogiem i uczynić jedną. Bo swoją śmiercią położył kres wrogości+. 17 Przyszedł i przekazał dobrą nowinę o pokoju+ zarówno wam, którzy byliście daleko od Boga, jak i tym, którzy byli blisko. 18 Za jego sprawą my, obie grupy, mamy swobodny dostęp do Ojca — dzięki temu samemu duchowi+.
19 Tak więc nie jesteście już obcymi ani cudzoziemcami+, ale macie takie obywatelstwo+ jak inni święci i należycie do Bożej rodziny+. 20 Jesteście budowlą wznoszoną na fundamencie apostołów i proroków+, przy czym fundamentowym kamieniem narożnym jest sam Chrystus Jezus+. 21 Cała ta zjednoczona z nim budowla, harmonijnie zespolona+, rośnie w świętą świątynię dla Jehowy+. 22 Tak więc będąc z nim w jedności, jesteście budowani razem z innymi, żeby stać się miejscem, w którym Bóg zamieszka przez swojego ducha+.
3 Dlatego ja, Paweł, więzień+ ze względu na Chrystusa Jezusa i ze względu na was, ludzi z innych narodów+. . .* 2 Słyszeliście o zadaniu+ związanym z niezasłużoną życzliwością Bożą, jakie mi powierzono ze względu na was — 3 o tym, że za sprawą objawienia została mi przekazana święta tajemnica, jak już wcześniej krótko wspomniałem. 4 Czytając to, możecie się więc przekonać, że rozumiem świętą tajemnicę+ o Chrystusie. 5 Za minionych pokoleń tajemnica ta nie została wyjawiona ludziom tak jak teraz, kiedy Bóg przez swego ducha wyjawił ją świętym apostołom i prorokom+. 6 Dotyczy ona tego, że ludzie z innych narodów, którzy dzięki dobrej nowinie żyją w jedności z Chrystusem Jezusem, mają być współdziedzicami, mają tworzyć jedno ciało+ i skorzystać z tej samej obietnicy co my+. 7 A ja stałem się jej sługą dzięki darowi niezasłużonej życzliwości Boga, który otrzymałem jako przejaw Jego mocy+.
8 Ja, człowiek mniejszy od najmniejszego ze wszystkich świętych+, zaznałem tej niezasłużonej życzliwości+, żeby dobrą nowinę o niezgłębionym bogactwie związanym z Chrystusem przekazać innym narodom 9 i żeby każdy zobaczył*, jak Bóg, który stworzył wszystko, zarządza sprawami związanymi ze świętą tajemnicą+, którą przez wieki ukrywał. 10 Stało się to w tym celu, żeby teraz za pośrednictwem zboru+ rządy i władze w niebiosach mogły poznać mądrość Boga, która wyraża się na wiele sposobów+ — 11 zgodnie z Jego wiecznotrwałym zamierzeniem co do Chrystusa+ Jezusa, naszego Pana. 12 Dzięki niemu, dzięki wierze w niego nie musimy się bać i możemy z ufnością zbliżać się do Boga+. 13 Proszę was więc, żebyście nie tracili ducha z powodu moich cierpień na waszą rzecz, bo one oznaczają dla was chwałę+.
14 Dlatego zginam kolana przed Ojcem, 15 któremu zawdzięcza swoją nazwę każda rodzina w niebie i na ziemi. 16 Modlę się, żeby stosownie do ogromu* swej chwały umocnił On mocą swojego ducha waszego wewnętrznego człowieka+. 17 Modlę się, żeby dzięki waszej wierze Chrystus zamieszkał w waszych sercach i żeby panowała wśród was miłość+. I modlę się, żebyście mieli mocne korzenie+ i byli mocno osadzeni na fundamencie+ — 18 tak byście ze wszystkimi świętymi potrafili w pełni zrozumieć szerokość, długość, wysokość i głębokość prawdy, 19 a także poznać miłość Chrystusa+, która przewyższa wiedzę, i otrzymać pełną miarę* tego, co daje Bóg.
20 Temu, który swą mocą, oddziałującą na nas+, może uczynić nieskończenie więcej ponad to wszystko, o co poprosimy lub co sobie pomyślimy+, 21 należy się chwała za sprawą zboru i za sprawą Chrystusa Jezusa po wszystkie pokolenia, już na zawsze. Amen.
4 Dlatego ja, więzień+ ze względu na Pana, apeluję do was, żebyście postępowali w sposób godny+ swojego powołania. 2 We wszystkim przejawiajcie pokorę+, łagodność+, cierpliwość+, znoście jedni drugich z miłością+, 3 ze wszystkich sił starajcie się zachowywać jedność wynikającą z działania ducha, zespoleni więzią pokoju+. 4 Jest jedno ciało+ i jeden duch+, tak samo jak jedna nadzieja+, do której zostaliście powołani. 5 Jest jeden Pan+, jedna wiara, jeden chrzest, 6 jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi i działa przez wszystkich i we wszystkich.
7 Każdego z nas obdarzono niezasłużoną życzliwością proporcjonalnie do daru rozdzielanego przez Chrystusa+. 8 Bo Pisma mówią*: „Kiedy wstąpił na wysokość, uprowadził jeńców, dał dary w postaci ludzi”+. 9 A co sugeruje słowo „wstąpił”? Czy nie to, że najpierw zstąpił niżej — na ziemię? 10 Właśnie ten, który zstąpił, ten również wstąpił+ wysoko ponad całe niebiosa+, żeby wszystko wypełnić*.
11 I ustanowił* jednych apostołami+, innych prorokami+, jeszcze innych ewangelizatorami+, pasterzami i nauczycielami+ — 12 żeby korygowali świętych, usługiwali, budowali* ciało Chrystusa+, 13 aż wszyscy dojdziemy do jedności pod względem wiary i dokładnego poznania Syna Bożego, aż staniemy się ludźmi dojrzałymi+, aż osiągniemy dojrzałość właściwą Chrystusowi+. 14 Nie powinniśmy już być dziećmi, które wskutek podstępu ludzi, wskutek przebiegłych matactw są miotane jakby przez fale i unoszone tu i tam byle wiatrem nauki+. 15 Trzymajmy się prawdy i pobudzani miłością, pod każdym względem dążmy do dojrzałości właściwej Chrystusowi, który jest głową+. 16 On sprawia, że wszystkie części ciała+ są ze sobą harmonijnie zespolone i że współdziałają dzięki różnym stawom spełniającym niezbędne funkcje. A kiedy każda część ciała właściwie funkcjonuje, przyczynia się to do wzrostu całego ciała, które buduje się* dzięki miłości+.
17 Dlatego wam mówię, apeluję do was w imię Pana, żebyście już nie postępowali jak ludzie ze świata+, którzy żyją zgodnie ze swoim pustym sposobem myślenia+. 18 Z powodu trwania w niewiedzy i z powodu niewrażliwości swoich serc pod względem umysłowym są pogrążeni w ciemności i dalecy od życia właściwego Bogu. 19 Ponieważ zatracili wszelkie poczucie moralności, oddali się rozpasaniu+ i chciwie dopuszczają się wszelkiego rodzaju nieczystości+.
20 Ale wy nie tego uczyliście się o Chrystusie — 21 jeśli tylko naprawdę go słuchaliście, kiedy byliście przez niego uczeni — bo w Jezusie jest prawda. 22 Uczono was, że macie odrzucić* starą osobowość+ — odpowiadającą waszemu poprzedniemu sposobowi postępowania — która pod wpływem zwodniczych pragnień ulega zepsuciu+. 23 Macie wciąż odnawiać swój sposób myślenia+ 24 i macie włożyć na siebie nową osobowość+, stworzoną w zgodzie z wolą Bożą i odzwierciedlającą prawdziwą prawość i lojalność.
25 Dlatego skoro odrzuciliście fałsz, bądźcie prawdomówni jedni wobec drugich+, ponieważ jesteśmy częściami jednego ciała, zależnymi od siebie nawzajem*+. 26 Kiedy się rozgniewacie, nie grzeszcie+. Nie pozwólcie, żeby słońce zaszło, gdy wciąż jesteście rozgniewani+. 27 Nie dawajcie przystępu Diabłu+. 28 Kto kradł, niech już nie kradnie+, ale niech raczej ciężko pracuje, niech wykonuje uczciwą pracę+, żeby mieć czym wspierać będących w potrzebie+. 29 Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zgniłe słowo+, lecz tylko słowa dobre, które w razie potrzeby mogą zbudować i przynieść słuchającym korzyść+. 30 Nie zasmucajcie świętego ducha Bożego+, bo zostaliście nim opieczętowani+ na dzień uwolnienia na podstawie okupu+.
31 Usuńcie spośród siebie wszelką złośliwą gorycz+, złość, gniew, krzyk, obraźliwą mowę*+, wszystko, co wyrządza szkodę+. 32 Bądźcie jedni dla drugich życzliwi, okazujcie serdeczne współczucie+, wspaniałomyślnie przebaczajcie sobie nawzajem, jak i wam Bóg przez Chrystusa wspaniałomyślnie przebaczył+.
5 Tak więc bądźcie naśladowcami Boga+ jako Jego kochane dzieci 2 i przejawiajcie miłość+ — tak jak Chrystus, który nas pokochał+ i złożył za nas samego siebie w ofierze+ jako miły Bogu zapach+.
3 Niemoralność i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wśród was wspominane+, bo to nie przystoi świętym+. 4 Niestosowne jest też bezwstydne postępowanie, głupia paplanina i nieprzyzwoite żarty+. Powinniście raczej składać podziękowania+. 5 Bo sami wiecie i dobrze rozumiecie, że nikt, kto dopuszcza się niemoralności+, ani żaden nieczysty, ani chciwiec+ — to znaczy bałwochwalca — nie odziedziczy Królestwa Chrystusa i Boga+.
6 Niech was nikt nie zwodzi pustymi słowami, bo takie rzeczy ściągają na nieposłusznych gniew Boży. 7 Dlatego nie miejcie z nimi nic wspólnego. 8 Kiedyś byliście w ciemności, ale teraz jesteście w świetle+, ponieważ pozostajecie w jedności z Panem. Żyjcie więc jako dzieci światła+, 9 bo na owoc światła składa się wszelka dobroć, prawość i prawda+. 10 Wciąż się upewniajcie, co się podoba+ Panu, 11 i przestańcie brać udział w bezowocnych uczynkach typowych dla ciemności+. Przeciwnie, ujawniajcie* je. 12 Bo o tym, co ludzie robią po kryjomu, wstyd nawet wspominać. 13 Wszystko, co jest ujawniane*, staje się jawne dzięki światłu, więc wszystko, co staje się jawne, jest światłem+. 14 Dlatego powiedziano*: „Obudź się, ty, który śpisz, powstań z martwych+, a Chrystus ześle na ciebie światło”+.
15 Bardzo więc uważajcie, żeby nie postępować jak niemądrzy. Postępujcie jak mądrzy, 16 robiąc jak najlepszy użytek ze swojego czasu+, bo nadeszły złe dni. 17 Dlatego przestańcie być nierozsądni, lecz stale sobie uświadamiajcie, co jest wolą Jehowy+. 18 I nie upijajcie się winem+, bo to prowadzi do rozwiązłości, ale wciąż napełniajcie się duchem. 19 Śpiewajcie razem* psalmy, pieśni pochwalne dla Boga i pieśni duchowe. Śpiewajcie+ Jehowie przy dźwiękach muzyki+ rozbrzmiewającej w waszych sercach+ 20 i zawsze za wszystko dziękujcie+ naszemu Bogu* i Ojcu w imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa+.
21 Bądźcie podporządkowani jedni drugim+ z bojaźni przed Chrystusem. 22 Żony niech będą podporządkowane swoim mężom+ jak Panu, 23 bo mąż jest głową żony+, tak jak Chrystus jest głową zboru+ — ciała, którego jest wybawcą. 24 W gruncie rzeczy żony powinny być podporządkowane swoim mężom we wszystkim, jak zbór jest podporządkowany Chrystusowi. 25 Mężowie, kochajcie swoje żony+, tak jak Chrystus pokochał zbór i oddał za niego samego siebie+, 26 żeby go uświęcić, oczyszczając go wodą słowa Bożego+, 27 i żeby go zobaczyć w całej wspaniałości, bez plamy, rysy* czy czegoś podobnego+ — żeby był święty i bez skazy+.
28 Właśnie tak mężowie powinni kochać swoje żony jak własne ciała. Kto kocha swoją żonę, ten kocha samego siebie. 29 Bo nikt nigdy nie miał własnego ciała w nienawiści, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, tak jak Chrystus zbór — 30 który robi to dlatego, że stanowimy części jego ciała+. 31 „Z tego względu mężczyzna opuści ojca i matkę, a przylgnie do swojej żony i oboje będą jednym ciałem”+. 32 Wielka jest ta święta tajemnica+. Mówię o Chrystusie i zborze+. 33 Ale również każdy z was ma kochać swoją żonę+ jak samego siebie. Z kolei żona powinna mieć głęboki respekt dla swojego męża+.
6 Dzieci, bądźcie posłuszne swoim rodzicom+ zgodnie z wolą Pana, bo to jest prawe. 2 „Szanuj ojca i matkę”+ to pierwszy nakaz z obietnicą: 3 „Żeby ci się dobrze wiodło i żeby móc długo żyć na ziemi”. 4 Ojcowie, nie rozdrażniajcie swoich dzieci+, ale wychowujcie je w karności+ i pouczajcie zgodnie z zasadami Jehowy+.
5 Niewolnicy, bądźcie posłuszni swoim panom+, z respektem i bojaźnią, ze szczerego serca, jak Chrystusowi — 6 nie tylko wtedy, gdy jesteście obserwowani, jakbyście chcieli przypodobać się ludziom+, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z całej duszy spełniają wolę Bożą+. 7 Pełnijcie służbę z dobrym nastawieniem, jak dla Jehowy+, a nie dla ludzi, 8 bo wiecie, że każdy — czy niewolnik, czy wolny — cokolwiek dobrego by zrobił, otrzyma to od Jehowy z powrotem+. 9 A wy, panowie, traktujcie swoich niewolników tak samo. Nie używajcie gróźb+. Wiecie przecież, że zarówno wy, jak i oni macie w niebie tego samego Pana+, a On nie jest stronniczy.
10 Na koniec zachęcam was: Wciąż umacniajcie się za sprawą Pana i Jego potężnej siły+. 11 Nałóżcie całą zbroję+ od Boga, żeby pozostać niezachwiani wobec przebiegłych działań Diabła+. 12 Bo walczymy+ nie z krwią i ciałem, ale z rządami, władzami, władcami tego świata ciemności, armią niegodziwych duchów+ w niebiosach+. 13 Z tego powodu nałóżcie całą zbroję od Boga+, żeby w złym czasie móc stawić opór* i — wyposażeni we wszystko — trwać niezachwianie.
14 A zatem trwajcie niezachwianie, przepasani pasem prawdy+, mając na sobie napierśnik prawości+ 15 i na nogach buty gotowości do głoszenia dobrej nowiny o pokoju+. 16 Oprócz tego wszystkiego zawsze miejcie ze sobą wielką tarczę wiary+, którą zdołacie zagasić wszystkie płonące strzały Niegodziwca+. 17 Noście też hełm wybawienia+ i miecz ducha, czyli słowo Boże+, 18 i przy każdej okazji zwracajcie się do Boga w każdej formie modlitwy+ i błagania, poddając się pod wpływ ducha Bożego+. W związku z tym stale czuwajcie. I nieustannie zanoście błagania za wszystkich świętych. 19 Módlcie się również za mnie, żebym — kiedy otwieram usta — mógł znaleźć właściwe słowa i śmiało głosić świętą tajemnicę związaną z dobrą nowiną+, 20 dla której występuję jako ambasador+ w łańcuchach+ — żebym mówił z taką śmiałością, z jaką powinienem mówić.
21 Jeśli chodzi o mnie, o to, co się u mnie dzieje, wszystko opowie wam Tychik+, kochany brat i wierny sługa Pana+. 22 Właśnie po to wysyłam go do was, żebyście wiedzieli, jak się mamy, i żeby pocieszył wasze serca.
23 Niech Bóg, Ojciec, i Pan Jezus Chrystus sprawią, żeby wśród braci panował pokój i miłość wraz z wiarą. 24 Niech wszyscy, którzy darzą naszego Pana, Jezusa Chrystusa, prawdziwą miłością, zaznają niezasłużonej życzliwości.
Lub „wnikliwości; zdrowego rozsądku”.
Dosł. „pełni wyznaczonych czasów”.
Lub „już wcześniej”.
Dosł. „potęgi siły”.
Dosł. „chodziliście”.
Lub „co do ciała”.
Lub „obcy przymierzom”.
Dosł. „jednego nowego człowieka”.
Wydaje się, że kontynuacja tej myśli jest w wersecie 14.
Lub „żeby wydobyć na światło dzienne”.
Lub „bogactwa”.
Dosł. „pełnię”.
Lub „bo On mówi”.
Lub „doprowadzić do pełni”.
Dosł. „dał”.
Lub „wzmacniali”.
Lub „wzmacnia się”.
Lub „odłożyć”.
Lub „należącymi do siebie nawzajem”.
Lub „zniewagi słowne”.
Lub „piętnujcie”.
Lub „piętnowane”.
Możliwe też „On mówi”.
Możliwe też „sobie samym”.
Dosł. „dziękujcie Bogu”.
Dosł. „zmarszczki”.
Lub „żeby w złym czasie się nie poddać; żeby w złym czasie nie ustąpić”.