Die eerste boek van Konings
17 Eliʹa,*+ die Tisbiet, ’n inwoner van Giʹlead,+ het vir Agab gesê: “So waar as wat Jehovah lewe, die God van Israel wat ek dien,* vir die volgende paar jaar sal daar nie dou of reën wees behalwe op my bevel nie!”+
2 Jehovah het toe vir Eliʹa gesê: 3 “Gaan van hier af na die ooste toe en kruip weg in die Kerit-vallei,* oos van die Jordaanrivier. 4 Jy moet uit die stroom drink, en ek sal die kraaie beveel om daar vir jou kos te bring.”+ 5 Hy het onmiddellik gegaan en gedoen wat Jehovah gesê het. Hy het in die Kerit-vallei,* oos van die Jordaanrivier, gaan bly. 6 In die oggend en in die aand het die kraaie vir hom brood en vleis gebring, en hy het uit die stroom gedrink.+ 7 Maar later het die stroom opgedroog+ omdat daar geen reën in die land was nie.
8 Jehovah het toe vir hom gesê: 9 “Staan op, gaan na Sarfat, in die gebied van Sidon, en gaan bly daar. Ek sal ’n weduwee daar beveel om kos aan jou te voorsien.”+ 10 Daarom het hy opgestaan en na Sarfat gegaan. Toe hy by die ingang van die stad kom, was daar ’n weduwee wat stukke hout bymekaarmaak. Hy het vir haar gesê: “Bring asseblief vir my ’n bietjie water om te drink.”+ 11 Toe sy dit gaan haal, het hy agter haar aan geroep: “Bring asseblief vir my ’n stukkie brood saam.” 12 Sy het toe gesê: “So waar as wat Jehovah u God lewe, ek het geen brood nie, net ’n hand vol meel in die groot kruik en ’n bietjie olie in die klein kruik.+ Nou maak ek ’n paar stukke hout bymekaar, en dan sal ek huis toe gaan en vir my en my seun iets maak. Nadat ons geëet het, sal ons sterf.”
13 Toe het Eliʹa vir haar gesê: “Moenie bang wees nie. Gaan huis toe en doen wat jy gesê het. Maar maak eers van wat jy het vir my ’n klein ronde brood, en bring dit vir my. Daarna kan jy vir jou en jou seun iets maak. 14 Want dít is wat Jehovah, die God van Israel, sê: ‘Die groot kruik meel sal nie opraak nie, en die klein kruik olie sal nie leegraak nie tot die dag dat Jehovah dit op die aarde laat reën.’”+ 15 Sy het dus gegaan en gedoen wat Eliʹa gesê het, en sy, Eliʹa en haar huisgesin het baie dae lank geëet.+ 16 Die groot kruik meel het nie opgeraak nie, en die klein kruik olie het nie leeggeraak nie, net soos Jehovah deur middel van Eliʹa gesê het.
17 Ná hierdie dinge het die seun van die vrou wat die huis besit het, siek geword. Hy het so siek geword dat hy opgehou het om asem te haal.+ 18 Sy het toe vir Eliʹa gevra: “Wat het u teen my,* o man van die ware God? Het u gekom om my te herinner aan my sondes en om my seun dood te maak?”+ 19 Maar hy het vir haar gesê: “Gee jou seun vir my.” Toe het hy hom uit haar arms geneem en hom opgedra na die dakvertrek, waar hy gebly het, en hy het hom op sy bed neergelê.+ 20 Hy het Jehovah aangeroep en gesê: “O Jehovah my God,+ bring u nou ook rampspoed oor die weduwee by wie ek bly deur haar seun dood te maak?” 21 Toe het hy hom drie keer oor die kind uitgestrek en Jehovah aangeroep en gesê: “O Jehovah my God, laat hierdie kind asseblief weer lewe.”* 22 Jehovah het na Eliʹa se versoek geluister,+ en die kind het weer lewendig geword.*+ 23 Eliʹa het die kind geneem en hom van die dakvertrek af in die huis ingebring en hom vir sy ma gegee. En Eliʹa het gesê: “Kyk, jou seun lewe.”+ 24 Toe het die vrou vir Eliʹa gesê: “Nou weet ek dat u waarlik ’n man van God is+ en dat Jehovah se woord wat u oorgedra het, waar is.”