Προς τους Ρωμαίους
6 Τι θα πούμε λοιπόν; Θα συνεχίσουμε να αμαρτάνουμε για να μας εκδηλωθεί περισσότερη παρ’ αξίαν καλοσύνη; 2 Ασφαλώς όχι! Εφόσον πεθάναμε σε σχέση με την αμαρτία,+ πώς μπορούμε να ζούμε πια σε αυτήν;+ 3 Ή μήπως δεν ξέρετε ότι όλοι εμείς, που βαφτιστήκαμε στον Χριστό Ιησού,+ βαφτιστήκαμε στον θάνατό του;+ 4 Άρα λοιπόν, θαφτήκαμε μαζί του μέσω του βαφτίσματός μας στον θάνατό του,+ ώστε, όπως ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς μέσω της δόξας του Πατέρα, έτσι και εμείς να ζήσουμε μια νέα ζωή.+ 5 Αν έχουμε ενωθεί μαζί του κατά την ομοιότητα του θανάτου του,+ σίγουρα θα ενωθούμε επίσης μαζί του κατά την ομοιότητα της ανάστασής του.+ 6 Διότι γνωρίζουμε ότι η παλιά μας προσωπικότητα καρφώθηκε στο ξύλο μαζί του+ προκειμένου να γίνει ανίσχυρο το αμαρτωλό μας σώμα,+ ώστε να μην είμαστε πια δούλοι της αμαρτίας.+ 7 Διότι αυτός που έχει πεθάνει έχει απαλλαχτεί* από την αμαρτία του.
8 Επιπλέον, αν έχουμε πεθάνει μαζί με τον Χριστό, πιστεύουμε ότι θα ζήσουμε επίσης μαζί του. 9 Διότι γνωρίζουμε ότι ο Χριστός, τώρα που έχει αναστηθεί από τους νεκρούς,+ δεν πεθαίνει πια·+ ο θάνατος δεν τον εξουσιάζει πια. 10 Διότι με τον θάνατο με τον οποίο πέθανε, πέθανε σε σχέση με την αμαρτία* μία φορά για πάντα,+ αλλά με τη ζωή με την οποία ζει, ζει σε σχέση με τον Θεό. 11 Παρόμοια και εσείς να θεωρείτε τον εαυτό σας νεκρό σε σχέση με την αμαρτία, αλλά ζωντανό σε σχέση με τον Θεό μέσω του Χριστού Ιησού.+
12 Μην αφήνετε λοιπόν την αμαρτία να βασιλεύει στο θνητό σας σώμα+ κάνοντάς σας να υπακούτε στις επιθυμίες του. 13 Ούτε να παρουσιάζετε το σώμα* σας στην αμαρτία ως όπλο αδικίας, αλλά να παρουσιάζετε τον εαυτό σας στον Θεό ως ζωντανό από τους νεκρούς, καθώς και το σώμα* σας στον Θεό ως όπλο δικαιοσύνης.+ 14 Διότι η αμαρτία δεν πρέπει να σας εξουσιάζει, δεδομένου ότι δεν είστε κάτω από νόμο,+ αλλά κάτω από παρ’ αξίαν καλοσύνη.+
15 Τι σημαίνει λοιπόν αυτό; Μήπως μπορούμε να διαπράξουμε αμαρτία επειδή δεν είμαστε κάτω από νόμο αλλά κάτω από παρ’ αξίαν καλοσύνη;+ Ασφαλώς όχι! 16 Δεν γνωρίζετε ότι, αν παρουσιάζετε σε κάποιον τον εαυτό σας ως υπάκουο δούλο, είστε δούλοι εκείνου στον οποίο υπακούτε,+ είτε της αμαρτίας+ που οδηγεί στον θάνατο+ είτε της υπακοής που οδηγεί στη δικαιοσύνη; 17 Αλλά ας δοθούν ευχαριστίες στον Θεό επειδή, παρότι κάποτε ήσασταν δούλοι της αμαρτίας, γίνατε υπάκουοι από καρδιάς σε εκείνο το πρότυπο διδασκαλίας στο οποίο σας παρέδωσε ο Θεός. 18 Ναι, αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία,+ γίνατε δούλοι της δικαιοσύνης.+ 19 Μιλώ με ανθρώπινους όρους λόγω της αδυναμίας της σάρκας σας· όπως παρουσιάσατε τα μέλη σας ως υπόδουλα στην ακαθαρσία και στην ανομία, οι οποίες οδηγούν στην ανομία, έτσι παρουσιάστε τώρα τα μέλη σας ως υπόδουλα στη δικαιοσύνη, η οποία οδηγεί στην αγιότητα.+ 20 Διότι όταν ήσασταν δούλοι της αμαρτίας, ήσασταν ελεύθεροι ως προς τη δικαιοσύνη.
21 Ποιον καρπό λοιπόν παρήγατε τότε; Πράγματα για τα οποία τώρα ντρέπεστε. Διότι το τέλος εκείνων των πραγμάτων είναι θάνατος.+ 22 Τώρα όμως που ελευθερωθήκατε από την αμαρτία και γίνατε δούλοι του Θεού, ο καρπός που παράγετε είναι αγιότητα,+ και το τέλος είναι αιώνια ζωή.+ 23 Διότι ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία είναι θάνατος,+ αλλά το δώρο που δίνει ο Θεός είναι αιώνια ζωή+ μέσω του Χριστού Ιησού του Κυρίου μας.+