માથ્થી
૯ એટલે ઈસુ હોડીમાં બેસીને પેલે પાર પોતાના શહેરમાં* ગયા.+ ૨ અમુક લોકો લકવો થયેલા એક માણસને પથારીમાં તેમની પાસે લઈ આવ્યા. ઈસુએ તેઓની શ્રદ્ધા જોઈને લકવો થયેલા માણસને કહ્યું: “દીકરા, હિંમત રાખ! તારાં પાપ માફ થયાં છે.”+ ૩ કેટલાક શાસ્ત્રીઓ અંદરોઅંદર કહેવા લાગ્યા: “આ માણસ તો ઈશ્વરની નિંદા કરે છે.” ૪ ઈસુએ તેઓના વિચારો જાણીને કહ્યું: “તમે તમારાં દિલમાં કેમ ખરાબ વાતો વિચારો છો?+ ૫ શું કહેવું વધારે સહેલું છે, ‘તારાં પાપ માફ થયાં છે’ કે પછી ‘ઊભો થા અને ચાલ’?+ ૬ પણ હું તમને બતાવું કે માણસના દીકરાને પૃથ્વી પર પાપોની માફી આપવાનો અધિકાર છે.” પછી તેમણે લકવો થયેલા માણસને કહ્યું: “ઊભો થા, તારી પથારી ઉઠાવ અને તારા ઘરે જા.”+ ૭ તે ઊભો થયો અને પોતાના ઘરે ગયો. ૮ એ જોઈને ટોળા પર ડર છવાઈ ગયો. તેઓએ ઈશ્વરને મહિમા આપ્યો, જેમણે માણસોને આવો અધિકાર આપ્યો.
૯ ત્યાંથી આગળ જતાં, ઈસુએ માથ્થી નામના માણસને કર ભરવાની કચેરીમાં બેઠેલો જોયો. તેમણે તેને કહ્યું: “મારો શિષ્ય થા.” તે ઊભો થયો અને તેમની પાછળ ગયો.+ ૧૦ પછી ઈસુ માથ્થીના ઘરમાં જમવા બેઠા હતા. ઘણા કર ઉઘરાવનારા અને પાપીઓ ત્યાં આવ્યા. તેઓ ઈસુ અને તેમના શિષ્યો સાથે જમવા બેઠા.+ ૧૧ એ જોઈને ફરોશીઓએ તેમના શિષ્યોને પૂછ્યું: “તમારા ગુરુ કેમ કર ઉઘરાવનારાઓ અને પાપીઓ સાથે ખાય છે?”+ ૧૨ એ સાંભળીને ઈસુએ કહ્યું: “વૈદની જરૂર તંદુરસ્ત લોકોને નથી, પણ માંદા લોકોને છે.+ ૧૩ એટલે જાઓ અને આ વાતનો અર્થ જાણો: ‘હું દયા ઇચ્છું છું, બલિદાન* નહિ.’+ હું નેક લોકોને નહિ, પણ પાપીઓને બોલાવવા આવ્યો છું.”
૧૪ પછી યોહાનના શિષ્યોએ ઈસુ પાસે આવીને પૂછ્યું: “અમે અને ફરોશીઓ ઉપવાસ કરીએ છીએ, પણ તમારા શિષ્યો કેમ ઉપવાસ નથી કરતા?”+ ૧૫ ઈસુએ કહ્યું: “જ્યાં સુધી વરરાજા+ સાથે હોય છે, ત્યાં સુધી શું તેના મિત્રોએ શોક કરવાની જરૂર છે? પણ એવા દિવસો આવશે જ્યારે વરરાજાને તેઓ પાસેથી લઈ લેવામાં આવશે+ અને ત્યારે તેઓ ઉપવાસ કરશે. ૧૬ જૂના કપડા પર કોઈ નવા કપડાનું થીંગડું મારતું નથી. કેમ કે એ થીંગડું સંકોચાઈને જૂના કપડાને ફાડશે અને એ વધારે ફાટશે.+ ૧૭ લોકો જૂની મશકોમાં* નવો દ્રાક્ષદારૂ ભરતા નથી. જો તેઓ એમ કરે, તો મશકો ફાટી જશે અને દ્રાક્ષદારૂ ઢોળાઈ જશે અને મશકો નકામી થઈ જશે. પણ લોકો નવો દ્રાક્ષદારૂ નવી મશકોમાં ભરે છે અને એનાથી બંને સચવાય છે.”
૧૮ ઈસુ હજી તેઓને આ વાતો કહેતા હતા એવામાં એક અધિકારી તેમની પાસે આવ્યો. તે ઘૂંટણિયે પડીને કહેવા લાગ્યો: “હવે તો મારી દીકરી મરી ગઈ હશે, પણ તમે આવીને તેના પર હાથ મૂકો એટલે તે જીવતી થશે.”+
૧૯ ઈસુ ઊઠ્યા અને પોતાના શિષ્યો સાથે તેની પાછળ ગયા. ૨૦ જુઓ! ૧૨ વર્ષથી લોહીવાથી* પીડાતી+ એક સ્ત્રી પાછળથી આવી અને ઈસુના ઝભ્ભાની કોરને અડકી.+ ૨૧ તે મનમાં ને મનમાં કહેતી હતી: “જો હું ફક્ત તેમના ઝભ્ભાને અડકું તો સાજી થઈ જઈશ.” ૨૨ ઈસુ પાછળ ફર્યા અને તેને જોઈને કહ્યું: “દીકરી, હિંમત રાખ! તારી શ્રદ્ધાએ તને સાજી કરી છે.”+ એ જ ઘડીએ તે સ્ત્રી સાજી થઈ.+
૨૩ ઈસુ અધિકારીના ઘરે આવ્યા ત્યારે, તેમણે લોકોને વાંસળી પર શોક-સંગીત વગાડતા અને વિલાપ કરતા જોયા.+ ૨૪ ઈસુએ કહ્યું: “અહીંથી બહાર જાઓ. છોકરી મરી નથી ગઈ પણ ઊંઘે છે.”+ એ સાંભળીને તેઓ તેમના પર હસવા લાગ્યા. ૨૫ ઈસુએ લોકોને બહાર મોકલી દીધા પછી તે તરત અંદર ગયા. તેમણે છોકરીનો હાથ પકડ્યો+ અને તે ઊઠી.+ ૨૬ આ વાત આખા વિસ્તારમાં ફેલાઈ ગઈ.
૨૭ ઈસુ ત્યાંથી આગળ જતા હતા ત્યારે, બે આંધળા માણસો+ તેમની પાછળ પાછળ જઈને મોટેથી પોકારવા લાગ્યા: “ઓ દાઉદના દીકરા, અમારા પર દયા કરો.” ૨૮ ઈસુ એક ઘરમાં ગયા ત્યારે એ આંધળા માણસો તેમની પાસે આવ્યા. તેમણે પૂછ્યું: “શું તમને શ્રદ્ધા છે કે હું તમને દેખતા કરી શકું છું?”+ તેઓએ જવાબ આપ્યો: “હા માલિક.” ૨૯ ઈસુ તેઓની આંખોને અડક્યા+ અને કહ્યું: “તમારી શ્રદ્ધા પ્રમાણે તમને થાઓ.” ૩૦ તેઓની આંખો ઊઘડી ગઈ. ઈસુએ તેઓને કડક ચેતવણી આપતા કહ્યું: “કોઈને જાણ ન થાય એનું ધ્યાન રાખજો.”+ ૩૧ પણ તેઓએ તો બહાર જઈને આખા વિસ્તારમાં તેમના વિશે વાત ફેલાવી દીધી.
૩૨ એ માણસો ત્યાંથી નીકળતા હતા ત્યારે, લોકો એક મૂંગા માણસને ઈસુ પાસે લઈ આવ્યા, જે દુષ્ટ દૂતના કાબૂમાં હતો.+ ૩૩ ઈસુએ મૂંગા માણસને દુષ્ટ દૂતની પકડમાંથી છોડાવ્યો કે તરત એ માણસ બોલતો થયો.+ એ જોઈને ટોળું નવાઈ પામ્યું અને કહેવા લાગ્યું: “ઇઝરાયેલમાં આવું કદી જોયું નથી.”+ ૩૪ પણ ફરોશીઓ કહેવા લાગ્યા: “તે દુષ્ટ દૂતોના રાજાની મદદથી દુષ્ટ દૂતો કાઢે છે.”+
૩૫ ઈસુ બધાં શહેરોમાં અને ગામોમાં ગયા. તે લોકોનાં સભાસ્થાનોમાં શીખવવા લાગ્યા. તેમણે રાજ્યની ખુશખબર જણાવી, બધી જાતના રોગ મટાડ્યા અને સર્વ પ્રકારની કમજોરી દૂર કરી.+ ૩૬ લોકોનાં ટોળાં જોઈને ઈસુનું હૈયું કરુણાથી ભરાઈ આવ્યું,+ કેમ કે તેઓ પાળક વગરનાં ઘેટાંની જેમ હેરાન થયેલા* અને નિરાધાર હતા.+ ૩૭ તેમણે શિષ્યોને કહ્યું: “સાચે જ ફસલ તો ઘણી છે, પણ મજૂરો થોડા છે.+ ૩૮ એટલે ફસલના માલિકને વિનંતી કરો કે કાપણી માટે તે વધારે મજૂરો મોકલે.”+