Zbulesa e Gjonit
14 Pastaj pashë Qengjin+ që qëndronte në malin Sion,+ dhe bashkë me të ishin 144.000+ që kishin të shkruar në ballë emrin e tij dhe emrin e Atit të tij.+ 2 Dëgjova një zë nga qielli, si zhurma e ujërave të shumta dhe si gjëmimi i një bubullime të fortë; ishte si zëri i këngëtarëve, i shoqëruar nga harpat e tyre. 3 Ata këndojnë një si këngë të re+ para fronit, para katër krijesave të gjalla+ dhe pleqve.+ Askush nuk ishte në gjendje ta mësonte atë këngë, përveç 144.000-ve,+ të cilët janë blerë nga toka. 4 Këta nuk janë ndotur me gra; në fakt janë të virgjër.+ Ata vazhdojnë të ndjekin Qengjin kudo që të shkojë.+ Janë blerë+ nga gjiri i njerëzimit si fryte të para+ për Perëndinë dhe për Qengjin. 5 Në gojën e tyre nuk u gjet asnjë mashtrim; janë të patëmetë.+
6 Pashë një engjëll tjetër që fluturonte në mes të qiellit dhe kishte një lajm të mirë të përhershëm që t’ua shpallte atyre që banojnë në tokë, çdo kombi, fisi, gjuhe dhe populli,+ 7 dhe thoshte me zë të fortë: «Kini nderim të thellë për* Perëndinë dhe jepini lavdi, sepse mbërriti ora e gjykimit prej tij!+ Adhuroni Atë që bëri qiellin, tokën, detin+ dhe burimet e ujërave!»*
8 Një engjëll i dytë erdhi e tha: «Ra! Ra+ Babilonia e Madhe,+ ajo që i bëri të gjitha kombet të pinin verën e pasionit* të imoralitetit të saj seksual!»*+
9 Një engjëll i tretë erdhi e tha me zë të fortë: «Nëse dikush adhuron bishën+ dhe shëmbëlltyrën e saj, dhe merr një damkë mbi ballë ose mbi dorë,+ 10 do të pijë edhe verën e zemërimit të Perëndisë, e cila është derdhur e paholluar në kupën e zemërimit të Tij.+ Ai do të mundohet me zjarr dhe squfur+ para engjëjve të shenjtë dhe para Qengjit. 11 Tymi i mundimit të tyre do të ngjitet lart në jetë të jetëve.+ Nuk do të ketë prehje as ditë, as natë për ata që adhurojnë bishën dhe shëmbëlltyrën e saj dhe për këdo që merr damkën e emrit të saj.+ 12 Këtu kërkohet qëndrueshmëri nga të shenjtët,+ që zbatojnë urdhërimet e Perëndisë dhe mbajnë fort besimin+ te Jezui.»*
13 Dëgjova një zë nga qielli që tha: «Shkruaj: lum ata që tani e tutje vdesin në unitet me Zotërinë!+ Po, thotë fryma, le të prehen nga mundi i tyre, sepse veprat që bënë, shkojnë menjëherë pas tyre.»
14 Pastaj pashë një re të bardhë, dhe mbi re rrinte ulur dikush që i ngjante një biri njeriu,+ me një kurorë të artë mbi krye dhe me një drapër të mprehtë në dorë.
15 Një engjëll tjetër doli nga shenjtërorja e tempullit, duke iu drejtuar me një zë të fortë atij që rrinte ulur mbi re: «Vër draprin dhe korr, sepse erdhi ora e korrjes, dhe të korrat e tokës janë plotësisht të pjekura.»+ 16 Dhe ai që rrinte ulur mbi re i vuri draprin tokës, dhe toka u korr.
17 Një tjetër engjëll doli nga shenjtërorja e tempullit që ndodhet në qiell. Edhe ai kishte një drapër të mprehtë.
18 Një tjetër engjëll doli nga altari, dhe kishte autoritet mbi zjarrin. Ai i thirri me zë të fortë atij që kishte draprin e mprehtë dhe i tha: «Vër draprin e mprehtë dhe vil bistakët e hardhisë së tokës, sepse rrushi i saj është pjekur.»+ 19 Engjëlli i vuri draprin tokës, voli hardhinë e tokës dhe e hodhi rrushin në shtypësen e madhe të zemërimit të Perëndisë.+ 20 Rrushi u shtyp jashtë qytetit, dhe nga shtypësja doli aq shumë gjak sa arriti deri te frerët e kuajve, në një largësi prej 1.600 stadësh.*