Drugi List Piotra
1 Szymon Piotr, niewolnik i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki prawości naszego Boga, a także Wybawcy, Jezusa Chrystusa, zdobyli wiarę równie cenną* jak nasza:
2 Obyście zaznawali niezasłużonej życzliwości i pokoju w jeszcze większej mierze dzięki dokładnej wiedzy+ o Bogu i o Jezusie, naszym Panu. 3 Bo dzięki temu, że mamy dokładną wiedzę o Bogu, który nas powołał+ przez własną chwałę i cnotę, Jego moc zapewniła* nam wszystko, co potrzebne, żebyśmy żyli i byli Mu oddani. 4 Ponieważ uciekliśmy od zepsucia w tym świecie, biorącego się ze złych pragnień*, Bóg przez swoją chwałę i cnotę dał* nam drogocenne, niezrównane obietnice+, żebyście dzięki nim też posiedli boską naturę+.
5 Dlatego dokładajcie wszelkich gorliwych starań+, żeby swoją wiarę uzupełniać cnotą+, cnotę wiedzą+, 6 wiedzę panowaniem nad sobą, panowanie nad sobą+ wytrwałością, wytrwałość oddaniem dla Boga+, 7 oddanie dla Boga miłością braterską, miłość braterską miłością do wszystkich+. 8 Bo jeśli przejawiacie te cechy, wręcz w nie obfitujecie, to dzięki nim nie staniecie się bezczynni ani bezowocni*+, jeśli chodzi o robienie użytku z dokładnej wiedzy o naszym Panu, Jezusie Chrystusie.
9 Komu brakuje tych cech, ten jest ślepy, zamyka oczy na światło*+ i zapomina, że został oczyszczony ze swoich dawnych grzechów+. 10 Dlatego, bracia, tym pilniej starajcie się wytrwać jako powołani+ i wybrani, bo jeśli będziecie przejawiać te cechy, nigdy nie upadniecie+. 11 W ten sposób otrzymacie szczodry dar* — będziecie mogli wejść do wiecznego Królestwa+ naszego Pana i Wybawcy, Jezusa Chrystusa+.
12 Z tego powodu zawsze chcę wam przypominać o tych rzeczach, chociaż o nich wiecie i jesteście ugruntowani w prawdzie, którą znacie. 13 Uważam jednak za słuszne pobudzać was przypomnieniami+, dopóki jestem w tym przybytku*+, 14 bo wiem, że mój przybytek wkrótce zostanie usunięty, jak to też jasno dał mi do zrozumienia nasz Pan, Jezus Chrystus+. 15 Zawsze będę robił wszystko, co mogę, żebyście po moim odejściu mogli sobie te rzeczy przypominać*.
16 Gdy opowiadaliśmy wam o mocy i obecności naszego Pana, Jezusa Chrystusa, nie opieraliśmy się na zręcznie wymyślonych fałszywych opowieściach, ale na tym, co sami widzieliśmy jako naoczni świadkowie jego wspaniałości+. 17 Bo otrzymał on od Boga, Ojca, szacunek i chwałę, gdy źródło wspaniałej chwały przekazało mu takie oto słowa*: „To jest mój Syn, mój ukochany, którego ja sam darzę uznaniem”+. 18 Właśnie te słowa dobiegły nas z nieba, gdy byliśmy z nim na świętej górze.
19 Mamy więc słowo prorocze tym bardziej potwierdzone. Wy natomiast robicie dobrze, gdy zwracacie na nie uwagę jak na lampę+ świecącą w ciemnym miejscu, w waszych sercach, dopóki nie zaświta dzień i nie wzejdzie jutrzenka+. 20 Bo przede wszystkim wiecie, że żadne proroctwo zawarte w Pismach nie wypływa z jakiejś osobistej interpretacji. 21 Proroctwo nigdy nie zostało wypowiedziane z woli człowieka+, ale ludzie mówili to, co pochodziło od Boga, pobudzani* duchem świętym+.