Daniël

4 “Hier volg ’n boodskap van koning Nebukadneʹsar aan al die volke, nasies en taalgroepe op die hele aarde: Mag julle groot vrede hê! 2 Ek wil graag die tekens en wonders aan julle bekend maak wat die allerhoogste God vir my gedoen het. 3 Hoe groot is sy tekens, en hoe magtig is sy wonders! Sy koninkryk is ’n ewige koninkryk, en sy heerskappy duur van geslag tot geslag.+

4 “Ek, Nebukadneʹsar, was rustig in my huis en het voorspoed geniet in my paleis. 5 Ek het ’n droom gehad wat my bang gemaak het. Terwyl ek op my bed gelê het, het ek dinge en visioene gesien wat my baie bang gemaak het.+ 6 Daarom het ek beveel dat al die wyse manne van Babilon na my toe gebring moet word, sodat hulle vir my kan sê wat die droom beteken.+

7 “Toe het die towerpriesters, die waarsêers, die Galdeërs* en die sterrevoorspellers+ na my toe gekom. Ek het vir hulle vertel wat ek gedroom het, maar hulle kon nie vir my sê wat dit beteken nie.+ 8 Uiteindelik het Daniël na my toe gekom. Hy het die naam Beltʹsasar+ ontvang omdat hy na my god vernoem is,+ en die gees van die heilige gode is in hom.+ Ek het vir hom vertel wat ek gedroom het:

9 “‘O Beltʹsasar, hoof van die towerpriesters.+ Ek weet goed dat die gees van die heilige gode in jou is+ en dat geen geheim te moeilik is vir jou nie.+ Sê dus vir my wat die visioene beteken wat ek in my droom gesien het.

10 “‘In die visioene wat ek gesien het terwyl ek op my bed gelê het, het ek in die middel van die aarde ’n boom+ gesien wat baie hoog was.+ 11 Die boom het groot en sterk geword, en sy top het tot by die hemel gekom, en die boom kon tot aan die eindes van die hele aarde gesien word. 12 Sy blare was mooi en sy vrugte was baie, en daar was kos vir almal daaraan. Die diere van die veld het onder die boom skaduwee gesoek, die voëls van die hemel het op sy takke gewoon en alles wat lewe,* het daarvan geëet.

13 “‘In die visioene wat ek gesien het terwyl ek op my bed gelê het, het ek ’n wag gesien, ’n heilige, wat uit die hemel neerdaal.+ 14 Hy het hard uitgeroep: “Kap die boom af,+ kap sy takke af, skud sy blare af en verstrooi sy vrugte! Laat die diere wat onder die boom is en die voëls wat op sy takke is, wegvlug. 15 Maar laat die stomp met sy wortels in die grond bly, tussen die gras van die veld, met ’n band van yster en van koper om die stomp. Laat die dou van die hemel dit natmaak, en laat sy deel saam met die diere tussen die plante van die aarde wees.+ 16 Laat sy hart anders word as dié van ’n mens, en laat die hart van ’n dier aan hom gegee word, en laat dit sewe tye lank so wees.+ 17 Dit is volgens die bevel van die wagte,+ en dit is volgens die versoek van die heiliges, sodat die lewendes kan weet dat die Allerhoogste die Heerser in die koninkryk van die mensdom is+ en dat hy dit gee aan wie hy ook al wil en selfs die laagste van die mensdom daaroor aanstel.”

18 “‘Dit was die droom wat ek, koning Nebukadneʹsar, gehad het. O Beltʹsasar, vertel my nou wat dit beteken, want nie een van die ander wyse manne van my koninkryk kan vir my sê wat dit beteken nie.+ Maar jy kan, want die gees van die heilige gode is in jou.’

19 “Toe was Daniël, wat die naam Beltʹsasar+ ontvang het, vir ’n oomblik geskok, en sy gedagtes het hom begin bang maak.

“Die koning het gesê: ‘Beltʹsasar, moenie toelaat dat die droom en wat dit beteken, jou bang maak nie.’

“Beltʹsasar het geantwoord: ‘O my heer, mag die droom van toepassing wees op dié wat u haat, en die betekenis daarvan op u vyande.

20 “‘Die boom wat u gesien het, wat groot en sterk geword het, waarvan die top tot by die hemel gekom het en wat oral op die aarde gesien kon word,+ 21 wat mooi blare en baie vrugte gehad het, sowel as kos vir almal, en waaronder die diere van die veld gewoon het, en op wie se takke die voëls van die hemel gebly het,+ 22 dit is u, o koning, want u het groot en sterk geword, en u heerlikheid het al hoe groter geword en tot by die hemel gekom,+ en u koningskap het tot aan die eindes van die aarde uitgebrei.+

23 “‘En die koning het ’n wag, ’n heilige,+ uit die hemel sien neerdaal, wat gesê het: “Kap die boom af en vernietig dit, maar laat die stomp met sy wortels in die grond bly, tussen die gras van die veld, met ’n band van yster en van koper om die stomp. En laat dit deur die dou van die hemel natgemaak word, en laat sy deel saam met die diere van die veld wees, totdat sewe tye verbygegaan het.”+ 24 Dít is wat die droom beteken, o koning. Dít is wat die Allerhoogste besluit het met my heer die koning sal gebeur: 25 U sal van mense af weggejaag word en tussen die diere van die veld woon, en u sal gras eet soos ’n bees, en die dou van die hemel sal u natmaak,+ en dit sal sewe tye lank so wees.+ Daarna sal u weet dat die Allerhoogste die Heerser in die koninkryk van die mensdom is en dat hy dit gee aan wie hy ook al wil.+

26 “‘Maar die feit dat daar gesê is dat die stomp van die boom met sy wortels moet bly staan,+ beteken dat u koninkryk weer aan u sal behoort nadat u besef het dat die hemel regeer. 27 Aanvaar dus my raad, asseblief, o koning. Draai weg van u sondes deur te doen wat reg is, en van u ongeregtigheid deur genade aan die armes te betoon. Miskien sal u voorspoed dan langer hou.’”+

28 Dit alles het oor koning Nebukadneʹsar gekom.

29 Twaalf maande later het hy op die dak van die paleis in Babilon rondgeloop. 30 Die koning het gesê: “Is dit nie Babilon die Grote wat ek vir die koninklike huis gebou het met my eie krag en mag en vir die heerlikheid van my majesteit nie?”

31 Terwyl die koning nog gepraat het, het daar ’n stem uit die hemel gekom: “Vir jou word daar gesê, o koning Nebukadneʹsar: ‘Die koninkryk word van jou weggeneem,+ 32 en jy word van mense af weggejaag. Jy sal tussen die diere van die veld woon, en jy sal gras eet net soos ’n bees, en dit sal sewe tye lank so wees. Daarna sal jy weet dat die Allerhoogste die Heerser in die koninkryk van die mensdom is en dat hy dit gee aan wie hy ook al wil.’”+

33 Op daardie oomblik het dit met Nebukadneʹsar gebeur. Hy is van mense af weggejaag, en hy het gras begin eet net soos ’n bees, en sy liggaam is deur die dou van die hemel natgemaak, totdat sy hare lank geword het net soos die vere van ’n arend en totdat sy naels soos die kloue van voëls was.+

34 “Aan die einde van daardie tydperk+ het ek, Nebukadneʹsar, na die hemel opgekyk, en ek het my verstand teruggekry. Ek het die Allerhoogste geloof, en ek het die Een wat vir ewig lewe, geprys en verheerlik, want sy heerskappy is ’n ewige heerskappy en sy koninkryk duur van geslag tot geslag.+ 35 In vergelyking met hom is al die bewoners van die aarde soos niks, en hy doen wat hy wil met die leërmag van die hemel en die bewoners van die aarde. En daar is niemand wat hom kan keer+ of wat vir hom kan sê: ‘Wat het u gedoen?’ nie.+

36 “Toe het ek my verstand teruggekry, en ook die heerlikheid van my koninkryk, my majesteit en my glorie.+ My hoë amptenare en belangrike manne het my raad gretig gesoek, en ek is weer oor my koninkryk aangestel, en ek het selfs meer eer as voorheen gehad.

37 “Ek, Nebukadnesar, loof en eer en verheerlik nou die Koning van die hemel,+ want al sy werke is waarheid en sy weë is geregtigheid,+ en hy kan dié wat trots is, verneder.”+