Sipas Lukës
22 Ndërkohë po afrohej+ Festa e Bukëve Pa Maja, që quhet Festa e Kalimit.*+ 2 Prandaj krerët e priftërinjve dhe skribët po kërkonin mënyrën më të volitshme për ta hequr qafe Jezuin,+ ngaqë kishin frikë nga populli.+ 3 Atëherë Satanai hyri në zemrën e Judës, që quhej Iskariot, i cili ishte një nga të Dymbëdhjetët.+ 4 Kështu ai shkoi e foli me krerët e priftërinjve dhe me kapitenët e rojave të tempullit si ta tradhtonte dhe ta dorëzonte Jezuin në duart e tyre.+ 5 Ata u kënaqën jashtë mase dhe ranë dakord t’i jepnin monedha argjendi.+ 6 Ai pranoi dhe filloi të kërkonte një rast të volitshëm për ta tradhtuar e për ta dorëzuar në duart e tyre, pa pasur turma rreth e qark.
7 Tani erdhi dita e Bukëve Pa Maja kur paraqitej flijimi i Festës së Kalimit.+ 8 Prandaj Jezui dërgoi Pjetrin e Gjonin dhe u tha: «Shkoni dhe na bëni gati darkën e Festës së Kalimit që të hamë.»+ 9 Ata e pyetën: «Ku dëshiron ta bëjmë gati?» 10 Ai u përgjigj: «Kur të hyni në qytet, do t’ju dalë përpara një njeri duke mbajtur një enë balte për ujë. Shkoni pas tij deri në shtëpinë ku do të hyjë ai.+ 11 I thoni të zotit të shtëpisë: “Mësuesi pyet: ‘Ku është dhoma e mysafirëve, që të ha darkën e Festës së Kalimit me dishepujt e mi?’” 12 Ai do t’ju tregojë sipër një dhomë të madhe e të mobiluar. Atje bëjeni gati darkën.» 13 Kështu ata u nisën dhe e gjetën shtëpinë ashtu siç u kishte thënë, dhe përgatitën darkën e Festës së Kalimit.
14 Kur erdhi ora e darkës, Jezui u shtrua në tryezë bashkë me apostujt.+ 15 Ai u tha: «Kam pasur shumë dëshirë ta ha këtë darkë të Festës së Kalimit me ju para se të vuaj, 16 sepse po ju them se nuk do ta ha përsëri këtë darkë, derisa ajo të përmbushet* në Mbretërinë e Perëndisë.» 17 Pasi i dhanë një kupë, ai falënderoi Perëndinë dhe tha: «Merreni këtë dhe kalojani njëri-tjetrit, 18 sepse unë po ju them: tani e tutje nuk do të pi më nga kjo verë, deri kur të vijë Mbretëria e Perëndisë.»
19 Gjithashtu, mori një bukë,+ falënderoi Perëndinë, e theu, ua dha atyre dhe tha: «Kjo përfaqëson trupin tim,+ që do të jepet për ju.+ Vazhdoni ta bëni këtë në kujtimin tim.»+ 20 Pasi hëngrën darkën, ai bëri të njëjtën gjë edhe me kupën dhe tha: «Kjo kupë përfaqëson besëlidhjen e re+ në bazë të gjakut tim+ që do të derdhet për dobinë tuaj.+
21 Por ja, dora e tradhtarit tim është me mua në këtë tryezë.+ 22 Biri i njeriut po ikën, ashtu siç është vendosur,+ por mjerë ai njeri që e tradhton!»+ 23 Prandaj ata filluan të diskutonin me njëri-tjetrin cili prej tyre mund ta bënte një gjë të tillë.+
24 Veç kësaj, mes tyre u hap edhe një debat i zjarrtë se cili nga ata konsiderohej më i madhi.+ 25 Por Jezui u tha: «Mbretërit e kombeve sillen si zotër me to, dhe ata që kanë autoritet mbi kombet, quhen Bamirës.+ 26 Kurse ju nuk duhet të jeni kështu.+ Përkundrazi, ai që është më i madhi ndër ju, të bëhet si më i vogli,+ dhe ai që drejton, të bëhet si ai që shërben, 27 sepse kush është më i madh, ai që shtrohet në tryezë apo ai që shërben? A nuk është ai që shtrohet në tryezë? Por unë jam mes jush si ai që shërben.+
28 Megjithatë, pikërisht ju nuk më keni braktisur+ në kohë sprovash.+ 29 Prandaj unë po bëj me ju një besëlidhje për një mbretëri,+ ashtu si Ati im ka bërë një besëlidhje me mua, 30 që ju të hani e të pini në tryezën e në Mbretërinë time,+ dhe të uleni në frone+ që të gjykoni 12 fiset e Izraelit.+
31 Simon, Simon, ja, Satanai ka kërkuar t’ju shoshitë të gjithëve si grurin.+ 32 Por unë kam bërë përgjërime për ty, që besimi yt të mos mpaket.+ Prandaj, kur të kthehesh, forco vëllezërit e tu!»+ 33 Atëherë ai i tha: «Zotëri, jam gati të shkoj me ty në burg, madje edhe të përballem me vdekjen.»+ 34 Por Jezui ia ktheu: «Pjetër, unë po të them: sot, para se gjeli të këndojë, ti do ta kesh mohuar tri herë që më njeh.»+
35 Pastaj i pyeti: «A patët nevojë për gjë kur ju dërgova pa kuletë, pa trastë buke dhe pa sandale?»+ Ata iu përgjigjën: «Jo!» 36 Atëherë ai u tha: «Ndërsa tani, ai që ka një kuletë, le ta marrë, po ashtu edhe trastën e bukës. Ai që nuk ka shpatë, le të shesë mantelin e vet dhe ta blejë një, 37 sepse unë po ju them se duhet të përmbushen këto fjalë që u shkruan për mua: ‘Ai u llogarit si shkelës i ligjit.’*+ Në fakt, këto fjalë që u shkruan për mua, po përmbushen tani.»+ 38 Atëherë ata i thanë: «Zotëri, ja ku janë dy shpata.» Por ai u tha: «Mjaftojnë.»
39 Pastaj, siç e kishte zakon, doli e shkoi në Malin e Ullinjve. Nga pas e ndoqën edhe dishepujt.+ 40 Kur arriti atje, u tha atyre: «Vazhdoni të luteni, që të mos tundoheni.»+ 41 Kurse vetë u largua ca hapa më larg,* ra në gjunjë dhe filloi të lutej: 42 «O Atë, nëse do, le të mos pi nga* kjo kupë. Megjithatë, të mos bëhet vullneti im, por yti.»+ 43 Atëherë iu shfaq një engjëll nga qielli dhe i dha forcë.+ 44 Gjithsesi, atë e kishte pushtuar kaq shumë ankthi,+ saqë po lutej edhe më me ngulm. Madje, djersa iu bë si pika gjaku që binin përtokë. 45 Kur mbaroi lutjen, u ngrit dhe shkoi te dishepujt, por i gjeti duke dremitur, ngaqë u ishin shterur fuqitë nga hidhërimi.+ 46 Prandaj u tha: «Pse po flini? Ngrihuni dhe vazhdoni të luteni, që të mos tundoheni.»+
47 Ndërsa po fliste, ja, erdhi një turmë dhe në krye të tyre ishte ai që quhej Judë, një nga të Dymbëdhjetët, që iu afrua Jezuit për ta puthur,+ 48 por Jezui i tha: «Judë, me një puthje po e tradhton Birin e njeriut?» 49 Kur kuptuan çfarë do të ndodhte, ata që ishin pranë tij, e pyetën: «Zotëri, a t’u biem me shpatë?» 50 Madje, njëri nga ata goditi skllavin e kryepriftit dhe i preu veshin e djathtë.+ 51 Por Jezui u tha: «Mjaft!» Pastaj i preku veshin dhe ia shëroi. 52 Atëherë Jezui u tha krerëve të priftërinjve, kapitenëve të rojave të tempullit dhe pleqve, që kishin vajtur atje për ta kapur: «Paskeni ardhur me shpata dhe hunj sikur të isha kusar?!+ 53 Kur isha ditë për ditë me ju në tempull,+ nuk më prekët me dorë.+ Por kjo është ora juaj, ora kur mbretëron errësira.»+
54 Pastaj e arrestuan, e morën me vete+ dhe e çuan në shtëpinë e kryepriftit, kurse Pjetri e ndiqte nga larg.+ 55 Ata ndezën një zjarr në mes të oborrit, u ulën së bashku dhe Pjetri u ul me ta.+ 56 Atje ishte një shërbëtore që e vuri re të ulur pranë zjarrit. Ajo e pa me vëmendje dhe tha: «Edhe ky ishte me të.» 57 Por ai e mohoi dhe tha: «Nuk e njoh, o grua!» 58 Pak më vonë e pa edhe një tjetër dhe i tha: «Edhe ti je një nga ata.» Por Pjetri iu përgjigj: «Jo, mor burrë, nuk jam!»+ 59 Pas rreth një ore, një tjetër filloi të këmbëngulte me forcë: «E sigurt që edhe ky ishte me të, se faktikisht ai është galileas!» 60 Por Pjetri i tha: «Or burrë, nuk e di ç’po thua!» Në çast, kur ishte ende duke folur, një gjel këndoi. 61 Atëherë Zotëria u kthye dhe e pa drejt e në sy, dhe Pjetrit i erdhën ndër mend fjalët e Zotërisë: «Para se të këndojë gjeli sot, ti do të më mohosh tri herë.»+ 62 Ai doli përjashta dhe qau me dënesë.
63 Tani, burrat që po e mbanin nën arrest Jezuin, filluan të talleshin me të+ e ta qëllonin.+ 64 Pastaj i mbuluan fytyrën dhe i thoshin: «Profetizo! Kush të goditi?» 65 Kështu vazhdonin të thoshin edhe shumë fjalë të tjera blasfemuese* kundër tij.
66 Kur zbardhi dita, pleqësia e popullit, domethënë krerët e priftërinjve dhe skribët, u mblodhën së bashku,+ e çuan në sallën e Sinedrit të tyre dhe i thanë: 67 «Nëse je Krishti, na e thuaj.»+ Por ai ua ktheu: «Edhe po t’jua thosha, s’do ta besonit kurrsesi. 68 Edhe po t’ju bëja ndonjë pyetje, ju nuk do të më përgjigjeshit. 69 Megjithatë, që tani e tutje, Biri i njeriut+ do të ulet në të djathtën e fuqishme të Perëndisë.»+ 70 Atëherë të gjithë e pyetën: «A je ti Biri i Perëndisë, pra?» Ai iu përgjigj: «Ju vetë po thoni se jam.» 71 Prandaj ata thanë: «Ç’na duhen dëshmi të tjera?! E dëgjuam vetë nga goja e tij.»+