Genesis
3 Sa tanang ihalas nga mananap sa yuta nga gibuhat ni Jehova nga Diyos, ang halas+ mao ang labing mabinantayon.* Busa miingon kini sa babaye: “Tinuod ba nga miingon ang Diyos nga dili mo angayng mokaon sa bunga sa tanang kahoy sa tanaman?”+ 2 Ang babaye miingon sa halas: “Makakaon mi sa bunga sa mga kahoy sa tanaman.+ 3 Apan bahin sa kahoy nga naa sa tunga sa tanaman, ang Diyos nag-ingon:+ ‘Ayaw gayod ninyog kan-a o hikapa ang bunga niini, kay kon himoon ninyo kini, kamo mamatay.’” 4 Ang halas miingon sa babaye: “Dili tinuod nga mamatay mo.+ 5 Kay nahibalo ang Diyos nga sa mismong adlaw nga mokaon mo sa bunga niini, ang inyong mga mata mabuka ug maparehas mo sa Diyos, nga mahibalo sa maayo ug daotan.”+
6 Niana nakita sa babaye nga ang bunga sa kahoy maayong kaonon ug tilinguhaon kaayo, oo, lami tan-awon. Busa siya mikuhag bunga niini ug mikaon.+ Dihang kauban na niya ang iyang bana, iya kining gihatagan ug mikaon sab kini.+ 7 Unya ang ilang mga mata nangabuka, ug sila nakaamgo nga sila hubo. Busa nagtahi silag mga dahon sa igos ug gitapis kini.+
8 Sa hapit nang mogabii,* nadungog nila ang tingog ni Jehova nga Diyos nga daw naglakaw siya sa tanaman. Ang lalaki ug ang iyang asawa nanago sa mga kahoy sa tanaman aron dili sila makita ni Jehova nga Diyos. 9 Ug si Jehova nga Diyos nagsigeg tawag sa lalaki: “Asa ka?” 10 Sa kataposan siya mitubag: “Nadungog nako ang imong tingog sa tanaman, apan nahadlok ko kay hubo ko, maong mitago ko.” 11 Busa siya miingon: “Kinsay nag-ingon nimo nga hubo ka?+ Mikaon ba ka sa bunga sa kahoy nga akong gidili kanimo?”+ 12 Ang lalaki miingon: “Ang babaye nga imong gihatag nako aron akong makauban maoy naghatag nako sa bunga sa kahoy, maong mikaon ko.” 13 Dayon si Jehova nga Diyos miingon sa babaye: “Unsa kining imong gibuhat?” Ang babaye mitubag: “Giilad ko sa halas, maong mikaon ko.”+
14 Unya si Jehova nga Diyos miingon sa halas:+ “Kay imo kining gibuhat, tinunglo ka sa tanang anad ug ihalas nga mananap sa yuta. Magkamang ka pinaagi sa imong tiyan, ug mokaon kag abog sa tibuok nimong kinabuhi. 15 Ug akong ibutang ang panag-away+ tali kanimo+ ug sa babaye+ ug tali sa imong kaliwat*+ ug sa iyang kaliwat.*+ Dugmokon* niya* ang imong ulo,+ ug samaran nimo siya sa tikod.”+
16 Sa babaye, siya miingon: “Dugangan gayod nako ang kasakit sa imong pagmabdos; sa kasakit ikaw manganak ug mga anak, ug mangandoy ka kanunay sa imong bana, ug siya magdominar kanimo.”
17 Kang Adan,* siya miingon: “Kay namati ka sa imong asawa ug mikaon ka sa bunga sa kahoy nga bahin niini ako nagsugo kanimo,+ ‘Ayaw gayod ug kaon sa bunga niini,’ tinunglo ang yuta tungod kanimo.+ Sa tibuok nimong kinabuhi, maghago ka pag-ayo aron makakaon sa abot niini.+ 18 Tuboan kinig mga sampinit ug mga kudyapa, ug ikaw magakaon sa tanom sa kapatagan. 19 Panington ka sa kahago una ka makabaton ug pagkaon* hangtod nga ikaw mobalik sa yuta, kay gikan ka sa yuta.+ Kay abog ka ug sa abog ka mobalik.”+
20 Human niini ginganlan ni Adan ang iyang asawa ug Eva,* kay mahimo siyang inahan sa tanang tawo.+ 21 Ug si Jehova nga Diyos naghimog tag-as nga besti nga panit para kang Adan ug sa iyang asawa, ug gipasul-ob kini kanila.+ 22 Dayon si Jehova nga Diyos miingon: “Ang tawo nahimong sama nato nga nahibalo sa maayo ug daotan.+ Karon, kinahanglang duna koy himoon aron dili siya mokuha ug mokaon sa bunga sa kahoy sa kinabuhi+ ug mabuhi hangtod sa hangtod.” 23 Ug gipahawa siya ni Jehova nga Diyos sa tanaman sa Eden+ aron ipatikad ang yuta diin siya gikuha.+ 24 Busa gipahawa niya ang tawo, ug sa sidlakan sa tanaman sa Eden siya nagbutang ug mga kerubin+ ug nagdilaab nga espada nga nagsigeg tuyok aron bantayan ang dalan paingon sa kahoy sa kinabuhi.