Ρωμαίους
3 Ποια είναι, λοιπόν, η ανωτερότητα του Ιουδαίου ή ποιο είναι το όφελος της περιτομής; 2 Μεγάλο με κάθε τρόπο. Πρώτα από όλα, επειδή σε αυτούς ήταν εμπιστευμένες οι ιερές αναγγελίες του Θεού. 3 Πώς, λοιπόν, [έχουν τα πράγματα]; Αν μερικοί δεν εκδήλωσαν πίστη, μήπως η απιστία τους θα καταστήσει την πιστότητα του Θεού μάταιη; 4 Είθε ποτέ να μη συμβεί αυτό! Αλλά ας βγει ο Θεός αληθινός, μολονότι κάθε άνθρωπος θα βγει ψεύτης, όπως μάλιστα είναι γραμμένο: «Για να αποδειχτείς δίκαιος στα λόγια σου και να νικήσεις όταν κρίνεσαι». 5 Ωστόσο, αν η αδικία μας κάνει να προεξέχει η δικαιοσύνη του Θεού, τι θα πούμε; Μήπως είναι άδικος ο Θεός όταν αφήνει να ξεσπάσει η οργή του; (Μιλώ ως άνθρωπος). 6 Είθε ποτέ να μη συμβεί αυτό! Αλλιώς, πώς θα κρίνει ο Θεός τον κόσμο;
7 Εντούτοις, αν λόγω του ψέματός μου η αλήθεια του Θεού έχει γίνει πιο εξέχουσα για τη δόξα του, γιατί και εγώ εξακολουθώ να κρίνομαι ως αμαρτωλός; 8 Και [γιατί] να μην [πούμε], όπως ακριβώς κατηγορούμαστε ψεύτικα και όπως ακριβώς δηλώνουν μερικοί ότι λέμε: «Ας κάνουμε τα κακά πράγματα για να έρθουν τα καλά πράγματα»; Η κρίση εναντίον αυτών των [ανθρώπων] είναι σε αρμονία με τη δικαιοσύνη.
9 Τότε λοιπόν; Είμαστε εμείς σε καλύτερη θέση; Καθόλου! Διότι πιο πάνω διατυπώσαμε την κατηγορία ότι Ιουδαίοι καθώς και Έλληνες είναι όλοι κάτω από την αμαρτία· 10 ακριβώς όπως είναι γραμμένο: «Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας· 11 δεν υπάρχει κανείς που να έχει κάποια ενόραση, δεν υπάρχει κανείς που να εκζητεί τον Θεό. 12 Όλοι έχουν εκτραπεί, όλοι μαζί έχουν γίνει [άνθρωποι] χωρίς αξία· δεν υπάρχει κανείς που να κάνει καλοσύνη, δεν υπάρχει ούτε ένας». 13 «Ο λάρυγγάς τους είναι ανοιγμένος τάφος, έχουν χρησιμοποιήσει δόλο με τις γλώσσες τους». «Δηλητήριο ασπίδων είναι πίσω από τα χείλη τους». 14 «Και το στόμα τους είναι γεμάτο από κατάρα και πικρή έκφραση». 15 «Τα πόδια τους είναι γρήγορα για να χύσουν αίμα». 16 «Ερήμωση και αθλιότητα είναι στις οδούς τους, 17 και δεν έχουν γνωρίσει την οδό της ειρήνης». 18 «Δεν υπάρχει φόβος Θεού μπροστά στα μάτια τους».
19 Γνωρίζουμε, λοιπόν, ότι όλα όσα λέει ο Νόμος τα απευθύνει σε εκείνους που είναι κάτω από το Νόμο, ώστε κάθε στόμα να φραχτεί και όλος ο κόσμος να υπόκειται στον Θεό για τιμωρία. 20 Συνεπώς, μέσω έργων νόμου καμιά σάρκα δεν θα ανακηρυχτεί δίκαιη ενώπιόν του, γιατί μέσω του νόμου είναι η ακριβής γνώση της αμαρτίας.
21 Αλλά τώρα, χωρίς νόμο η δικαιοσύνη του Θεού έχει φανερωθεί, όπως δίνεται μαρτυρία για αυτήν από το Νόμο και τους Προφήτες· 22 ναι, η δικαιοσύνη του Θεού μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό, για όλους όσους έχουν πίστη. Διότι δεν υπάρχει διάκριση. 23 Διότι όλοι έχουν αμαρτήσει και υστερούν ως προς τη δόξα του Θεού, 24 και είναι δωρεά το ότι ανακηρύσσονται δίκαιοι με την παρ’ αξία καλοσύνη του μέσω της απελευθέρωσης με το λύτρο [που πλήρωσε] ο Χριστός Ιησούς. 25 Ο Θεός έθεσε αυτόν ως προσφορά για εξιλέωση μέσω πίστης στο αίμα του. Αυτό έγινε για να δείξει τη δική του δικαιοσύνη, επειδή συγχωρούσε τις αμαρτίες που έγιναν στο παρελθόν ενώ ο Θεός εκδήλωνε ανοχή· 26 ώστε να δείξει τη δική του δικαιοσύνη σε αυτή την τωρινή εποχή, για να είναι αυτός δίκαιος ακόμη και όταν ανακηρύσσει δίκαιο τον άνθρωπο που έχει πίστη στον Ιησού.
27 Πού είναι, λοιπόν, η καύχηση; Έχει αποκλειστεί. Μέσω τίνος νόμου; Του νόμου των έργων; Όχι βέβαια, αλλά μέσω του νόμου της πίστης. 28 Διότι θεωρούμε ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος μέσω πίστης χωρίς έργα νόμου. 29 Ή μήπως ο Θεός είναι των Ιουδαίων μόνο; Δεν είναι και των εθνικών; Ναι, και των εθνικών, 30 αν αληθινά ο Θεός είναι ένας, ο οποίος θα ανακηρύξει περιτμημένους ανθρώπους δίκαιους ως αποτέλεσμα πίστης και απερίτμητους ανθρώπους δίκαιους μέσω της πίστης τους. 31 Μήπως, λοιπόν, καταργούμε νόμο μέσω της πίστης μας; Είθε ποτέ να μη συμβεί αυτό! Απεναντίας, εδραιώνουμε νόμο.