Λουκάς

11 Σε μια περίπτωση, λοιπόν, που ήταν σε κάποιον τόπο και προσευχόταν, όταν σταμάτησε, κάποιος από τους μαθητές του τού είπε: «Κύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχόμαστε, ακριβώς όπως και ο Ιωάννης δίδαξε τους μαθητές του».

2 Τότε τους είπε: «Όποτε προσεύχεστε, να λέτε: ‘Πατέρα, ας αγιαστεί το όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. 3 Δίνε μας το ψωμί μας για την ημέρα σύμφωνα με τις ανάγκες της ημέρας. 4 Και συγχώρησέ μας τις αμαρτίες μας, γιατί και εμείς οι ίδιοι συγχωρούμε τον καθένα που είναι χρεώστης μας· και μη μας φέρεις σε πειρασμό’».

5 Ακόμη τους είπε: «Ποιος από εσάς θα έχει έναν φίλο και θα πάει σε αυτόν τα μεσάνυχτα και θα του πει: ‘Φίλε, δάνεισέ μου τρία ψωμιά, 6 επειδή μόλις ήρθε σε εμένα κάποιος φίλος μου από ταξίδι και δεν έχω τίποτα να του προσφέρω’; 7 Και αυτός από μέσα λέει, απαντώντας: ‘Πάψε να μου δημιουργείς προβλήματα. Η πόρτα είναι ήδη κλειδωμένη και τα παιδάκια μου είναι μαζί μου στο κρεβάτι· δεν μπορώ να σηκωθώ και να σου δώσω κάτι’. 8 Σας λέω: Μολονότι δεν θα σηκωθεί για να του δώσει κάτι λόγω του ότι είναι φίλος του, σίγουρα λόγω της τολμηρής του επιμονής θα σηκωθεί και θα του δώσει όσα χρειάζεται. 9 Σας λέω, λοιπόν: Εξακολουθήστε να ζητάτε και θα σας δοθεί· εξακολουθήστε να ψάχνετε και θα βρείτε· εξακολουθήστε να χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί. 10 Διότι ο καθένας που ζητάει λαβαίνει, και ο καθένας που ψάχνει βρίσκει, και στον καθένα που χτυπάει θα ανοιχτεί. 11 Πράγματι, ποιος πατέρας υπάρχει ανάμεσά σας που, αν ο γιος του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει ίσως φίδι αντί για ψάρι; 12 Ή, επίσης, αν ζητήσει αβγό, θα του δώσει σκορπιό; 13 Συνεπώς, αν εσείς, μολονότι είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά δώρα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας που είναι στον ουρανό θα δώσει άγιο πνεύμα σε εκείνους που του ζητούν!»

14 Αργότερα εξέβαλλε έναν βουβό δαίμονα. Αφού βγήκε ο δαίμονας, ο βουβός άνθρωπος μίλησε. Και τα πλήθη θαύμασαν. 15 Αλλά κάποιοι από αυτούς είπαν: «Εκβάλλει τους δαίμονες μέσω του Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμόνων». 16 Ωστόσο, άλλοι, για να τον βάλουν σε πειρασμό, άρχισαν να του ζητούν σημείο από τον ουρανό. 17 Γνωρίζοντας τι πράγματα φαντάζονταν, αυτός τους είπε: «Κάθε βασιλεία που διαιρείται εναντίον του εαυτού της ερημώνεται, και το σπίτι που [διαιρείται] εναντίον του εαυτού του πέφτει. 18 Αν, λοιπόν, και ο Σατανάς διαιρείται εναντίον του εαυτού του, πώς θα σταθεί η βασιλεία του; Επειδή λέτε ότι εκβάλλω τους δαίμονες μέσω του Βεελζεβούλ. 19 Αν μέσω του Βεελζεβούλ εγώ εκβάλλω τους δαίμονες, μέσω τίνος τους εκβάλλουν οι γιοι σας; Εξαιτίας τούτου, αυτοί θα είναι κριτές σας. 20 Αλλά, αν μέσω του δαχτύλου του Θεού εγώ εκβάλλω τους δαίμονες, η βασιλεία του Θεού έχει πραγματικά καταφτάσει σε εσάς. 21 Όταν ένας ισχυρός άντρας, καλά οπλισμένος, φυλάει το ανάκτορό του, τα υπάρχοντά του έχουν ειρήνη. 22 Αλλά όταν κάποιος ισχυρότερος από αυτόν έρχεται εναντίον του και τον νικάει, παίρνει όλο τον οπλισμό του, στον οποίο εμπιστευόταν, και διαμοιράζει τα λάφυρα που του πήρε. 23 Αυτός που δεν είναι στο πλευρό μου είναι εναντίον μου, και αυτός που δεν μαζεύει μαζί μου σκορπίζει.

24 »Όταν ένα ακάθαρτο πνεύμα βγει από κάποιον άνθρωπο, περνάει μέσα από ξερότοπους ψάχνοντας για τόπο ανάπαυσης και, αφού δεν βρει κανέναν, λέει: ‘Θα επιστρέψω στο σπίτι μου από το οποίο βγήκα’. 25 Και, όταν φτάνει, το βρίσκει σκουπισμένο και στολισμένο. 26 Τότε πηγαίνει και παίρνει μαζί του εφτά διαφορετικά πνεύματα πιο πονηρά από το ίδιο και, αφού μπουν μέσα, κατοικούν εκεί· και οι τελικές περιστάσεις εκείνου του ανθρώπου γίνονται χειρότερες από τις πρώτες».

27 Καθώς, λοιπόν, τα έλεγε αυτά, κάποια γυναίκα μέσα από το πλήθος ύψωσε τη φωνή της και του είπε: «Ευτυχισμένη είναι η κοιλιά που σε βάσταξε και τα στήθη που θήλασες!» 28 Αλλά αυτός είπε: «Όχι· απεναντίας, ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που ακούν το λόγο του Θεού και τον φυλάττουν!»

29 Καθώς τα πλήθη συγκεντρώνονταν, άρχισε να τους λέει: «Η γενιά αυτή είναι γενιά πονηρή· αναζητάει σημείο. Αλλά κανένα σημείο δεν θα της δοθεί εκτός από το σημείο του Ιωνά. 30 Διότι ακριβώς όπως ο Ιωνάς έγινε σημείο για τους Νινευίτες, με τον ίδιο τρόπο θα είναι και ο Γιος του ανθρώπου για αυτή τη γενιά. 31 Η βασίλισσα του νότου θα εγερθεί στην κρίση μαζί με τους άντρες αυτής της γενιάς και θα τους καταδικάσει· επειδή εκείνη ήρθε από τα πέρατα της γης να ακούσει τη σοφία του Σολομώντα, αλλά να! κάτι που είναι περισσότερο από τον Σολομώντα βρίσκεται εδώ. 32 Οι άντρες της Νινευή θα αναστηθούν στην κρίση μαζί με αυτή τη γενιά και θα την καταδικάσουν· επειδή εκείνοι μετανόησαν με αυτό που κήρυξε ο Ιωνάς· αλλά να! κάτι που είναι περισσότερο από τον Ιωνά βρίσκεται εδώ. 33 Αφού ανάψει κανείς λυχνάρι το βάζει, όχι σε κρύπτη ούτε κάτω από το μετρικό καλάθι, αλλά πάνω στο λυχνοστάτη, ώστε εκείνοι που μπαίνουν να βλέπουν το φως. 34 Το λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι σου. Όταν το μάτι σου είναι απλό, τότε και όλο το σώμα σου είναι φωτεινό· αλλά όταν είναι πονηρό, τότε και το σώμα σου είναι σκοτεινό. 35 Να είσαι, λοιπόν, άγρυπνος. Ίσως το φως που είναι μέσα σου είναι σκοτάδι. 36 Συνεπώς, αν όλο το σώμα σου είναι φωτεινό, μη έχοντας κανένα σκοτεινό μέρος, θα είναι όλο τόσο φωτεινό όσο όταν το λυχνάρι σού δίνει φως με τις ακτίνες του».

37 Αφού τα είπε αυτά, κάποιος Φαρισαίος τού ζήτησε να γευματίσει μαζί του. Μπήκε, λοιπόν, μέσα και πλάγιασε μπροστά στο τραπέζι. 38 Ωστόσο, ο Φαρισαίος ξαφνιάστηκε όταν είδε ότι αυτός δεν πλύθηκε πρώτα, πριν από το γεύμα. 39 Αλλά ο Κύριος του είπε: «Τώρα, εσείς οι Φαρισαίοι καθαρίζετε το εξωτερικό του ποτηριού και του πιάτου, αλλά το εσωτερικό σας είναι γεμάτο λεηλασία και πονηρία. 40 Παράλογοι! Αυτός που έκανε το εξωτερικό δεν έκανε και το εσωτερικό; 41 Παρ’ όλα αυτά, δώστε ως δώρα ελέους αυτά που είναι μέσα και να! όλα [τα άλλα] είναι καθαρά σε εσάς. 42 Αλλά αλίμονο σε εσάς, Φαρισαίοι, επειδή δίνετε το δέκατο από το δυόσμο και το πήγανο και από κάθε [άλλο] λαχανικό, αλλά παραβλέπετε τη δικαιοσύνη και την αγάπη του Θεού! Αυτά είχατε την υποχρέωση να τα κάνετε, εκείνα τα άλλα, όμως, να μην τα παραλείπετε. 43 Αλίμονο σε εσάς, Φαρισαίοι, επειδή αγαπάτε τα μπροστινά καθίσματα στις συναγωγές και τους χαιρετισμούς στις αγορές! 44 Αλίμονο σε εσάς, επειδή είστε όπως εκείνα τα μνημεία που δεν φαίνονται, ώστε οι άνθρωποι περπατούν πάνω τους και δεν [το] ξέρουν!»

45 Απαντώντας, κάποιος από τους ειδήμονες στο Νόμο τού είπε: «Δάσκαλε, λέγοντας αυτά τα πράγματα προσβάλλεις και εμάς». 46 Τότε αυτός είπε: «Αλίμονο και σε εσάς που είστε ειδήμονες στο Νόμο, επειδή φορτώνετε τους ανθρώπους με φορτία δυσβάσταχτα, αλλά εσείς οι ίδιοι ούτε με ένα από τα δάχτυλά σας δεν αγγίζετε τα φορτία!

47 »Αλίμονο σε εσάς, επειδή χτίζετε τα μνημεία των προφητών, αλλά οι προπάτορές σας τους σκότωσαν! 48 Οπωσδήποτε είστε μάρτυρες των έργων των προπατόρων σας, και όμως συναινείτε με αυτούς, επειδή αυτοί σκότωσαν τους προφήτες αλλά εσείς χτίζετε [τα μνημεία τους]. 49 Γι’ αυτό, η σοφία του Θεού είπε επίσης: ‘Θα αποστείλω σε αυτούς προφήτες και αποστόλους, και θα σκοτώσουν και θα επιφέρουν διωγμό σε μερικούς από αυτούς, 50 ώστε το αίμα όλων των προφητών, που χύθηκε από τη θεμελίωση του κόσμου, να ζητηθεί από αυτή τη γενιά, 51 από το αίμα του Άβελ ως το αίμα του Ζαχαρία, ο οποίος θανατώθηκε ανάμεσα στο θυσιαστήριο και στον οίκο’. Ναι, σας λέω, θα ζητηθεί από αυτή τη γενιά.

52 »Αλίμονο σε εσάς που είστε ειδήμονες στο Νόμο, επειδή αφαιρέσατε το κλειδί της γνώσης· εσείς οι ίδιοι δεν μπήκατε, και αυτούς που έμπαιναν τους παρεμποδίσατε!»

53 Όταν, λοιπόν, βγήκε από εκεί, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι άρχισαν να τον πιέζουν τρομερά και να τον κατακλύζουν με ερωτήσεις για επιπλέον πράγματα, 54 παραμονεύοντάς τον για να πιάσουν κάτι από το στόμα του.