Genesis
49 En Jakob het sy seuns geroep en gesê: “Kom staan hier sodat ek vir julle kan sê wat aan die einde van die dae met julle sal gebeur. 2 Kom staan hier en luister, o seuns van Jakob, ja, luister na Israel, julle pa.
3 “Ruben,+ jy is my eersgeborene,+ my krag en die begin van my voortplantingsvermoë, groot in waardigheid en in krag. 4 Maar jy sal nie groot wees nie, want met roekeloosheid soos onstuimige waters het jy op die bed van jou pa geklim.+ Toe het jy my bed onrein gemaak. Hy het sowaar daarop geklim!
5 “Siʹmeon en Levi is broers.+ Hulle wapens is instrumente van geweld.+ 6 Moenie in hulle geselskap kom nie, o my siel.* Moenie by hulle groep aansluit nie, o my eer,* want in hulle woede het hulle manne doodgemaak,+ en vir die plesier het hulle diere vermink. 7 Mag hulle woede vervloek wees, want dit is wreed, en ook hulle humeur, want dit is intens.+ Laat ek hulle in Jakob versprei, en laat ek hulle in Israel verstrooi.+
8 “Wat jou betref, Juda,+ jou broers sal jou prys.+ Jy sal jou vyande onderwerp.*+ Die seuns van jou vader sal voor jou neerbuig.+ 9 Juda is ’n leeuwelpie.+ Van die prooi af, my seun, sal jy beslis opstaan. Hy het gaan lê en hom soos ’n leeu uitgestrek, en wie sal dit waag om ’n leeu wakker te maak? 10 Die septer sal nie van Juda weggeneem word nie,+ en die staf van ’n bevelvoerder sal tussen sy voete bly, totdat Silo* kom,+ en aan hom sal die gehoorsaamheid van die volke behoort.+ 11 Hy sal sy donkie aan ’n wingerdstok vasmaak, en die vul van sy donkie aan die beste wingerdstok. Hy sal sy klere in wyn was, en sy kleed in die bloed van druiwe. 12 Donkerrooi is sy oë van die wyn, en sy tande is wit van die melk.
13 “Seʹbulon+ sal by die strand woon, by die strand waar die skepe geanker lê,+ en sy verste grens sal in die rigting van Sidon wees.+
14 “Isʹsaskar+ is ’n sterkgeboude donkie, wat tussen die twee saalsakke lê. 15 En hy sal sien dat die rusplek goed is en dat die land lieflik is. Hy sal sy skouer buig om laste te dra, en hy sal gedwing word om soos ’n slaaf swaar werk te doen.
16 “Dan+ sal as een van die stamme van Israel sy volk rig.+ 17 Laat Dan ’n slang langs die pad wees, ’n horingslang langs die weg, wat die hakskene van die perd byt sodat die ruiter agteroor val.+ 18 Ek sal wag op redding van u, o Jehovah.
19 “Gad+ sal deur ’n rowerbende oorval word, maar hy sal hulle van agter af aanval.+
20 “Aser+ sal oorgenoeg kos hê,* en hy sal voedsel voorsien wat goed genoeg is vir ’n koning.+
21 “Nafʹtali+ is ’n skraal takbokooi. Sy woorde is aangenaam.+
22 “Josef+ is die jong takkie van ’n vrugdraende boom, ’n vrugdraende boom by ’n fontein. Sy takke strek oor die muur. 23 Maar die boogskutters het hom bly aanval. Hulle het op hom geskiet en was heeltyd vyandig teenoor hom.+ 24 En tog het sy boog in plek gebly,+ en sy hande het sterk en vinnig gebly.+ Dit was danksy die hande van die magtige van Jakob, van die herder, die rots van Israel. 25 Hy* kom van die God van jou vader af, wat jou sal help. Hy is by die Almagtige, wat jou sal seën met die seëninge van die hemel daar bo, met die seëninge van die diepte daar onder,+ met die seëninge van die borste en die baarmoeder. 26 Die seëninge van jou vader sal beter wees as die seëninge van die ewige berge, as die begeerlike dinge van die ewige heuwels.+ Josef sal altyd hierdie seëninge hê* as die een wat onder sy broers uitgesonder is.+
27 “Benjamin+ sal bly verskeur soos ’n wolf.+ In die oggend sal hy die prooi eet, en in die aand sal hy buit verdeel.”+
28 Dit is die 12 stamme van Israel, en dit is wat hulle pa vir hulle gesê het toe hy hulle geseën het. Hy het hulle elkeen ’n gepaste seën gegee.+
29 Daarna het hy hulle die volgende bevele gegee: “Ek gaan binnekort sterf.*+ Begrawe my by my vaders in die grot wat in die veld van Efron, die Hetiet, is,+ 30 die grot wat in die veld van Magpeʹla voor Mamre in die land Kanaän is, die veld wat Abraham by Efron, die Hetiet, gekoop het sodat hy sy mense daar kon begrawe. 31 Daar het hulle Abraham en sy vrou Sara begrawe.+ Daar het hulle Isak+ en sy vrou Rebekka begrawe, en daar het ek Lea begrawe. 32 Die veld en die grot daarin is by die seuns van Het gekoop.”+
33 Nadat Jakob hierdie instruksies aan sy seuns gegee het, het hy op die bed gaan lê en sy laaste asem uitgeblaas, en hy is tot sy volk versamel.*+