Die tweede boek van Kronieke

6 Toe het Salomo gesê: “Jehovah, u het gesê dat u in digte, donker wolke sou woon.+ 2 Nou het ek ’n glorieryke huis vir u gebou, ’n vaste plek waar u vir ewig kan woon.”+

3 Toe het die koning omgedraai en gekyk na al die Israeliete wat daar gestaan het, en hy het hulle geseën.+ 4 Hy het gesê: “Mag Jehovah, die God van Israel, geloof word, die Een wat vervul het wat hy met sy eie mond aan my pa, Dawid, belowe het toe hy gesê het: 5 ‘Van die dag af dat ek my volk uit Egipte uitgelei het, het ek nooit uit die stamme van Israel ’n stad gekies waarin ’n huis gebou moet word waar my naam geëer sou word nie.+ Ek het ook nie ’n man uitgekies om leier oor my volk Israel te word nie. 6 Maar ek het Jerusalem gekies+ sodat my naam daar geëer sal word, en ek het Dawid gekies om oor my volk Israel te wees.’+ 7 En dit was my pa, Dawid, se hartsbegeerte om ’n huis vir die naam van Jehovah, die God van Israel, te bou.+ 8 Maar Jehovah het vir my pa, Dawid, gesê: ‘Dit is jou hartsbegeerte om ’n huis vir my naam te bou, en dit is goed dat jy dit wil doen. 9 Maar jy sal nie die huis bou nie. Jou seun wat vir jou gebore sal word, is die een wat die huis vir my naam sal bou.’+ 10 Jehovah het sy belofte gehou, want ek het my pa, Dawid, opgevolg en ek sit op die troon van Israel,+ net soos Jehovah belowe het.+ En ek het die huis vir die naam van Jehovah, die God van Israel, gebou, 11 en ek het die Ark waarin die verbond is+ wat Jehovah met die Israeliete gemaak het, daar gesit.”

12 Toe het hy voor die altaar van Jehovah en voor die hele gemeente van Israel gaan staan, en hy het sy hande uitgestrek.+ 13 (Salomo het ’n koperplatform gemaak en dit toe in die middel van die voorhof gesit.+ Dit was vyf el* lank, vyf el breed en drie el hoog. En hy het daarop gestaan.) Hy het voor die hele gemeente van Israel op sy knieë gegaan, sy hande na die hemel uitgestrek+ 14 en gesê: “O Jehovah, die God van Israel, daar is geen God soos u in die hemel of op die aarde nie, wat die verbond hou en lojale liefde betoon aan u knegte wat u met hulle hele hart dien.+ 15 U het u belofte aan my pa, u kneg Dawid, gehou.+ U het die belofte met u eie mond gemaak, en vandag het u dit nagekom.+ 16 En nou, o Jehovah, die God van Israel, hou die belofte wat u aan my pa, u kneg Dawid, gemaak het toe u gesê het: ‘Daar sal altyd voor my ’n man van jou geslagslyn wees wat op die troon van Israel sit, solank jou seuns seker maak dat hulle my wet volg,+ net soos jy gedoen het.’+ 17 En nou, o Jehovah, die God van Israel, vervul asseblief die belofte wat u aan u kneg Dawid gemaak het.

18 “Maar sal God werklik by mense op die aarde woon?+ Die hemel, selfs die hoogste hemele, kan u nie bevat nie.+ Wat nog te sê hierdie huis wat ek gebou het!+ 19 Skenk asseblief aandag aan die gebed van u kneg en aan my versoek om goedkeuring, o Jehovah my God, en luister na die geroep om hulp en na die gebed wat u kneg tot u rig. 20 Hou asseblief dag en nag ’n wakende oog oor hierdie huis. U het gesê dat u u naam hier sal vestig.+ En luister na die gebed wat u kneg in die rigting van hierdie plek bid. 21 En luister na u kneg se smekinge om hulp en na die smekinge van u volk Israel wanneer hulle in die rigting van hierdie plek bid,+ en mag u vanuit u woonplek in die hemel hoor.+ Mag u hoor en vergewe.+

22 “As ’n man teen sy medemens sondig en verplig is om ’n eed af te lê* en hy onder die eed kom en hy voor u altaar in hierdie huis kom terwyl hy onder die eed is,+ 23 mag u dan vanuit die hemel hoor en optree en u knegte oordeel deur die goddelose te straf vir wat hy gedoen het+ en deur die regverdige onskuldig* te verklaar en hom te beloon vir sy regverdigheid.+

24 “En as u volk Israel deur hulle vyande verslaan word omdat hulle aangehou het om teen u te sondig+ en hulle dan na u terugkeer en u naam verheerlik+ en tot u bid+ en u om genade smeek in hierdie huis,+ 25 mag u dan vanuit die hemel hoor.+ Vergewe dan die sonde van u volk Israel en bring hulle terug na die land wat u aan hulle en hulle voorvaders gegee het.+

26 “Wanneer die hemel toegesluit is en daar geen reën is nie+ omdat hulle aangehou het om teen u te sondig+ en hulle dan in die rigting van hierdie plek bid en u naam verheerlik en ophou met hulle sonde omdat u hulle verneder* het,+ 27 mag u dan vanuit die hemel luister en die sonde vergewe van u knegte, u volk Israel. Leer hulle wat die goeie weg is wat hulle moet volg,+ en laat dit asseblief reën+ op u land wat u aan u volk as ’n erfdeel gegee het.

28 “As daar hongersnood in die land ontstaan+ of as ’n vreeslike siekte,+ verskroeiende wind, ’n swamsiekte+ of swerms sprinkane+ die land tref; of as hulle vyande hulle in enige van die stede van die land aanval+ of as enige ander soort plaag of siekte uitbreek,+ 29 en enigiemand of u hele volk Israel ’n gebed+ of versoek om genade+ tot u rig, wat dit ook al mag wees (want elkeen weet watter probleem en watter pyn hy ondervind),+ en hulle hulle hande in die rigting van hierdie huis uitstrek,+ 30 mag u dan hoor vanuit die hemel, u woonplek.+ En mag u vergewe+ en elkeen beloon volgens wat hy verdien, want u ken elkeen se hart (net u ken werklik die hart van die mens).+ 31 Dan sal hulle u vrees deur u weë te volg solank as wat hulle in die land woon wat u aan ons voorvaders gegee het.

32 “En wat die uitlander betref wat nie deel is van u volk Israel nie en wat weens u groot naam*+ en u magtige hand en u uitgestrekte arm uit ’n ver land kom en wat in die rigting van hierdie huis bid,+ 33 mag u luister vanuit die hemel, u woonplek. En mag u alles doen wat die uitlander u vra, sodat al die volke van die aarde u naam kan ken+ en u kan vrees, net soos u volk Israel, en sodat hulle kan weet dat u naam uitgeroep is oor hierdie huis wat ek gebou het.

34 “As u u volk stuur om oorlog te maak teen hulle vyande, waar dit ook al mag wees,+ en hulle tot u bid+ in die rigting van hierdie stad wat u uitgekies het en in die rigting van die huis wat ek vir u naam gebou het,+ 35 moet u asseblief hulle gebed en hulle versoek om genade vanuit die hemel hoor en hulle help.+

36 “As hulle teen u sondig (want daar is geen mens wat nie sondig nie),+ en u vir hulle woedend is en hulle aan hulle vyande oorlewer, en as hulle vyande hulle as gevangenes wegneem na ’n land, hetsy ver of naby,+ 37 en hulle dan tot besinning kom in die land waarheen hulle as gevangenes weggeneem is en hulle na u terugkeer en u om genade smeek in die land waar hulle gevangenes is en sê: ‘Ons het gesondig en verkeerd gedoen, ons het goddeloos opgetree,’+ 38 en hulle met hulle hele hart+ en hulle hele siel* na u terugkeer in die land waar hulle gevangenes is+ en hulle tot u bid in die rigting van hulle land wat u aan hulle voorvaders gegee het en van die stad wat u uitgekies het+ en die huis wat ek vir u naam gebou het, 39 moet u asseblief hulle gebed en hulle versoek om genade hoor vanuit die hemel, u woonplek, en hulle help+ en u volk vergewe wat teen u gesondig het.

40 “O my God, mag u aandag skenk en luister* wanneer mense hier* bid.+ 41 O Jehovah God, mag u en die Ark, die teken van u krag, in hierdie plek rus.+ En Jehovah God, laat u priesters geklee wees met redding, en laat u lojales bly wees oor u goedheid.+ 42 O Jehovah God, moenie u gesalfde+ verwerp nie. Dink aan u lojale liefde vir u kneg Dawid.”+