Η Πρώτη Προς τους Κορινθίους

4 Κάθε άνθρωπος πρέπει να μας θεωρεί υπηρέτες* του Χριστού και οικονόμους των ιερών μυστικών του Θεού.+ 2 Εκείνο λοιπόν που αναμένεται από τους οικονόμους είναι να βρεθούν πιστοί. 3 Για εμένα έχει ελάχιστη σημασία το να εξεταστώ από εσάς ή από ανθρώπινο δικαστήριο. Μάλιστα, ούτε εγώ ο ίδιος δεν εξετάζω τον εαυτό μου. 4 Διότι δεν έχω αντιληφθεί να υπάρχει τίποτα εναντίον μου. Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι είμαι δίκαιος· εκείνος που με εξετάζει είναι ο Ιεχωβά.*+ 5 Επομένως, μην κρίνετε+ τίποτα πριν από τον ορισμένο καιρό, ώσπου να έρθει ο Κύριος. Εκείνος θα φέρει στο φως τα κρυφά πράγματα του σκοταδιού και θα φανερώσει τις προθέσεις της καρδιάς, και τότε ο καθένας θα λάβει τον έπαινό του από τον Θεό.+

6 Αυτά, αδελφοί, τα εφάρμοσα στον* εαυτό μου και στον Απολλώ+ για το καλό σας, ώστε από το παράδειγμά μας να μάθετε τον κανόνα: «Μην προχωρείτε πέρα από όσα είναι γραμμένα», για να μη φουσκώνετε από υπερηφάνεια,+ ευνοώντας τον έναν σε βάρος του άλλου. 7 Διότι ποιος σε κάνει διαφορετικό από τον άλλον; Τι έχεις το οποίο δεν έλαβες;+ Και αν όντως το έλαβες, γιατί καυχιέσαι σαν να μην το έλαβες;

8 Έχετε ήδη χορτάσει; Είστε ήδη πλούσιοι; Έχετε αρχίσει να βασιλεύετε+ χωρίς εμάς; Μακάρι να είχατε αρχίσει να βασιλεύετε για να συμβασιλεύαμε και εμείς με εσάς.+ 9 Διότι μου φαίνεται ότι ο Θεός έχει βάλει τελευταίους σε επίδειξη εμάς τους αποστόλους ως ανθρώπους καταδικασμένους σε θάνατο,+ καθώς έχουμε γίνει θεατρικό θέαμα στον κόσμο+ και σε αγγέλους και σε ανθρώπους. 10 Εμείς είμαστε ανόητοι+ εξαιτίας του Χριστού, αλλά εσείς είστε συνετοί όσον αφορά τον Χριστό· εμείς είμαστε αδύναμοι, αλλά εσείς ισχυροί· εσάς σας τιμούν, αλλά εμάς όχι. 11 Μέχρι αυτή την ώρα, πεινάμε,+ διψάμε,+ είμαστε ανεπαρκώς ντυμένοι,* δεχόμαστε κακομεταχείριση,*+ είμαστε άστεγοι 12 και μοχθούμε εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια.+ Όταν μας προσβάλλουν, ευλογούμε·+ όταν μας διώκουν, εγκαρτερούμε υπομονετικά·+ 13 όταν μας συκοφαντούν, απαντούμε με πραότητα·*+ έχουμε γίνει σαν τα σκουπίδια του κόσμου, οι απόβλητοι της κοινωνίας, μέχρι τώρα.

14 Δεν τα γράφω αυτά για να σας ντροπιάσω, αλλά για να σας νουθετήσω ως αγαπητά μου παιδιά. 15 Διότι αν και μπορεί να έχετε 10.000 παιδαγωγούς όσον αφορά τον Χριστό, σίγουρα δεν έχετε πολλούς πατέρες· όσον αφορά τον Χριστό Ιησού, εγώ έγινα πατέρας σας μέσω των καλών νέων.+ 16 Σας προτρέπω λοιπόν να γίνεστε μιμητές μου.+ 17 Γι’ αυτό και σας στέλνω τον Τιμόθεο, επειδή είναι αγαπητό και πιστό παιδί μου όσον αφορά τον Κύριο. Αυτός θα σας θυμίσει τις μεθόδους* μου σχετικά με τον Χριστό Ιησού,+ όπως διδάσκω παντού σε κάθε εκκλησία.

18 Μερικοί έχουν φουσκώσει από υπερηφάνεια, σαν να μην επρόκειτο να έρθω σε εσάς. 19 Θα έρθω όμως σύντομα σε εσάς, αν θελήσει ο Ιεχωβά,* και θα μάθω, όχι τα λόγια αυτών που έχουν φουσκώσει από υπερηφάνεια, αλλά τη δύναμή τους. 20 Διότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι ζήτημα λόγων αλλά δύναμης. 21 Τι προτιμάτε; Να έρθω σε εσάς με ραβδί+ ή με αγάπη και πραότητα πνεύματος;