Ιωάννης

12 Ο Ιησούς, λοιπόν, έξι ημέρες πριν από το πάσχα, έφτασε στη Βηθανία, όπου ήταν ο Λάζαρος τον οποίο είχε εγείρει από τους νεκρούς ο Ιησούς. 2 Έτσι λοιπόν, παρέθεσαν δείπνο για αυτόν εκεί και η Μάρθα διακονούσε, όμως ο Λάζαρος ήταν ένας από εκείνους που πλάγιαζαν μπροστά στο τραπέζι με αυτόν. 3 Η Μαρία, λοιπόν, πήρε μια λίτρα αρωματικό λάδι, γνήσιο νάρδο, πολύ ακριβό, και άλειψε τα πόδια του Ιησού και σκούπισε τα πόδια του με τα μαλλιά της. Το σπίτι γέμισε με τη μυρωδιά του αρωματικού λαδιού. 4 Αλλά ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ένας από τους μαθητές του, ο οποίος επρόκειτο να τον προδώσει, είπε: 5 «Γιατί αυτό το αρωματικό λάδι δεν πουλήθηκε τριακόσια δηνάρια και δεν δόθηκε στους φτωχούς;» 6 Το είπε όμως αυτό, όχι επειδή ενδιαφερόταν για τους φτωχούς, αλλά επειδή ήταν κλέφτης και είχε το κουτί με τα χρήματα και συνήθιζε να παίρνει τα χρήματα που έβαζαν σε αυτό. 7 Ο Ιησούς, λοιπόν, είπε: «Άφησέ την, ώστε να τηρήσει αυτή τη συνήθεια ενόψει της ημέρας της ταφής μου. 8 Διότι τους φτωχούς τούς έχετε πάντοτε μαζί σας, εμένα όμως δεν θα με έχετε πάντοτε».

9 Έτσι λοιπόν, ένα μεγάλο πλήθος από τους Ιουδαίους έμαθαν ότι αυτός ήταν εκεί και ήρθαν, όχι λόγω του Ιησού μόνο, αλλά και για να δουν τον Λάζαρο, τον οποίο είχε εγείρει από τους νεκρούς. 10 Οι πρωθιερείς, λοιπόν, συνεννοήθηκαν να σκοτώσουν και τον Λάζαρο επίσης, 11 επειδή εξαιτίας του πολλοί από τους Ιουδαίους πήγαιναν εκεί και έθεταν πίστη στον Ιησού.

12 Την επόμενη ημέρα το μεγάλο πλήθος που είχε έρθει στη γιορτή, μόλις άκουσαν ότι ο Ιησούς ερχόταν στην Ιερουσαλήμ, 13 πήραν κλαδιά από φοίνικες και βγήκαν να τον συναντήσουν. Και άρχισαν να φωνάζουν: «Σώσε, σε ικετεύουμε! Ευλογημένος είναι αυτός που έρχεται στο όνομα του Ιεχωβά, ναι, ο βασιλιάς του Ισραήλ!» 14 Όταν όμως ο Ιησούς βρήκε ένα γαϊδουράκι, κάθησε πάνω του, ακριβώς όπως είναι γραμμένο: 15 «Μη φοβάσαι, κόρη της Σιών. Να! Ο βασιλιάς σου έρχεται, καθισμένος πάνω σε πουλάρι γαϊδουριού». 16 Αυτά τα πράγματα οι μαθητές του δεν τα κατάλαβαν στην αρχή, όταν όμως ο Ιησούς δοξάστηκε, τότε θυμήθηκαν ότι αυτά τα πράγματα ήταν γραμμένα σχετικά με αυτόν και ότι έκαναν αυτά τα πράγματα σε αυτόν.

17 Το πλήθος, λοιπόν, που ήταν μαζί του όταν αυτός φώναξε τον Λάζαρο να βγει από το μνημείο και τον ήγειρε από τους νεκρούς, εξακολούθησε να δίνει μαρτυρία. 18 Γι’ αυτό και τον συνάντησε το πλήθος, επειδή άκουσαν ότι είχε εκτελέσει αυτό το σημείο. 19 Έτσι λοιπόν, οι Φαρισαίοι είπαν μεταξύ τους: «Βλέπετε ότι δεν πετυχαίνετε τίποτα απολύτως. Δείτε! Ο κόσμος τον έχει ακολουθήσει».

20 Υπήρχαν, τώρα, μερικοί Έλληνες ανάμεσα σε εκείνους που ανέβηκαν για να λατρέψουν στη γιορτή. 21 Αυτοί, λοιπόν, πλησίασαν τον Φίλιππο, που ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, και άρχισαν να τον παρακαλούν λέγοντας: «Θέλουμε να δούμε τον Ιησού, κύριε». 22 Ο Φίλιππος ήρθε και το είπε στον Ανδρέα. Ο Ανδρέας και ο Φίλιππος ήρθαν και το είπαν στον Ιησού.

23 Ο Ιησούς όμως τους απάντησε λέγοντας: «Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Γιος του ανθρώπου. 24 Αληθινά, αληθινά σας λέω: Αν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στο έδαφος και δεν πεθάνει, παραμένει ένας μόνο [κόκκος]· αλλά αν πεθάνει, τότε κάνει πολύ καρπό. 25 Αυτός που νιώθει συμπάθεια για την ψυχή του την καταστρέφει, αλλά αυτός που μισεί την ψυχή του σε αυτόν τον κόσμο θα τη διαφυλάξει για αιώνια ζωή. 26 Αν κανείς θέλει να με διακονεί, ας με ακολουθεί, και όπου είμαι εγώ εκεί θα είναι και ο διάκονός μου. Αν κανείς θέλει να με διακονεί, ο Πατέρας θα τον τιμήσει. 27 Τώρα η ψυχή μου είναι ταραγμένη, και τι να πω; Πατέρα, σώσε με από αυτή την ώρα. Παρ’ όλα αυτά, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχω έρθει σε αυτή την ώρα. 28 Πατέρα, δόξασε το όνομά σου». Ήρθε, λοιπόν, φωνή από τον ουρανό: «Και [το] δόξασα και πάλι θα [το] δοξάσω».

29 Το πλήθος, λοιπόν, που στεκόταν τριγύρω και το άκουσε αυτό άρχισε να λέει ότι είχε γίνει βροντή. Άλλοι άρχισαν να λένε: «Άγγελος του έχει μιλήσει». 30 Απαντώντας ο Ιησούς είπε: «Αυτή η φωνή ακούστηκε, όχι για χάρη μου, αλλά για χάρη σας. 31 Τώρα γίνεται κρίση αυτού του κόσμου· τώρα ο άρχοντας αυτού του κόσμου θα ριχτεί έξω. 32 Και εντούτοις εγώ, αν υψωθώ από τη γη, θα ελκύσω κάθε είδους ανθρώπους σε εμένα». 33 Αυτό στην πραγματικότητα το έλεγε για να υποδηλώσει με τι είδους θάνατο επρόκειτο να πεθάνει. 34 Έτσι λοιπόν, το πλήθος τού απάντησε: «Εμείς ακούσαμε από το Νόμο ότι ο Χριστός παραμένει για πάντα· και πώς γίνεται να λες εσύ ότι ο Γιος του ανθρώπου πρέπει να υψωθεί; Ποιος είναι αυτός ο Γιος του ανθρώπου;» 35 Ο Ιησούς, λοιπόν, τους είπε: «Το φως θα είναι ανάμεσά σας λίγο ακόμη. Να περπατάτε ενόσω έχετε το φως, ώστε σκοτάδι να μην υπερισχύσει εναντίον σας· και αυτός που περπατάει στο σκοτάδι δεν ξέρει πού πηγαίνει. 36 Ενόσω έχετε το φως, να ασκείτε πίστη στο φως, για να γίνετε γιοι φωτός».

Ο Ιησούς είπε αυτά τα πράγματα και έφυγε και κρύφτηκε από αυτούς. 37 Μολονότι, όμως, είχε εκτελέσει τόσο πολλά σημεία μπροστά τους, δεν έθεταν πίστη σε αυτόν, 38 για να εκπληρωθεί ο λόγος του Ησαΐα του προφήτη τον οποίο είπε: «Ιεχωβά, ποιος έχει θέσει πίστη σε αυτό που ακούσαμε εμείς; Και ο βραχίονας του Ιεχωβά σε ποιον έχει αποκαλυφτεί;» 39 Ο λόγος για τον οποίο δεν μπορούσαν να πιστέψουν είναι ότι πάλι ο Ησαΐας είπε: 40 «Έχει τυφλώσει τα μάτια τους και έχει κάνει την καρδιά τους σκληρή, για να μη δουν με τα μάτια τους και συλλάβουν το νόημα με την καρδιά τους και μεταστραφούν και τους γιατρέψω». 41 Ο Ησαΐας τα είπε αυτά επειδή είδε τη δόξα του, και μίλησε για αυτόν. 42 Παρ’ όλα αυτά, πολλοί ακόμη και από τους άρχοντες έθεσαν πράγματι πίστη σε αυτόν, αλλά εξαιτίας των Φαρισαίων δεν [τον] ομολογούσαν, για να μην αποβληθούν από τη συναγωγή· 43 διότι αγάπησαν τη δόξα των ανθρώπων πιο πολύ και από τη δόξα του Θεού.

44 Ωστόσο, ο Ιησούς φώναξε και είπε: «Αυτός που θέτει πίστη σε εμένα θέτει πίστη, όχι [μόνο] σε εμένα, αλλά [και] σε εκείνον που με έστειλε· 45 και αυτός που βλέπει εμένα βλέπει [και] εκείνον που με έστειλε. 46 Εγώ έχω έρθει ως φως στον κόσμο, προκειμένου ο καθένας που θέτει πίστη σε εμένα να μην παραμείνει στο σκοτάδι. 47 Αλλά αν κανείς ακούει τα λόγια μου και δεν τα φυλάττει, εγώ δεν τον κρίνω· διότι ήρθα, όχι για να κρίνω τον κόσμο, αλλά για να σώσω τον κόσμο. 48 Αυτός που αδιαφορεί για εμένα και δεν δέχεται τα λόγια μου έχει κάποιον να τον κρίνει. Ο λόγος τον οποίο έχω πει είναι εκείνος που θα τον κρίνει την τελευταία ημέρα· 49 επειδή δεν έχω μιλήσει από δική μου παρόρμηση, αλλά ο ίδιος ο Πατέρας που με έστειλε μου έχει δώσει εντολή ως προς το τι να πω και σχετικά με τι να μιλήσω. 50 Επίσης, γνωρίζω ότι η εντολή του σημαίνει αιώνια ζωή. Αυτά, λοιπόν, που εγώ λέω, όπως ακριβώς μου [τα] έχει πει ο Πατέρας, έτσι [τα] λέω».