Dzieje Apostolskie
15 Wtedy przybyli tam niektórzy z Judei i zaczęli nauczać braci: „Jeśli nie dacie się obrzezać zgodnie z Prawem Mojżeszowym*+, nie zostaniecie wybawieni”. 2 Gdy między nimi a Pawłem i Barnabasem doszło do niemałych tarć i sporów, ustalono, że Paweł i Barnabas oraz kilku innych uda się w tej sprawie do apostołów i starszych w Jerozolimie+.
3 Członkowie zboru odprowadzili ich więc kawałek drogi, a potem szli oni dalej przez Fenicję+ i Samarię i opowiadali ze szczegółami o nawróceniu ludzi z innych narodów, sprawiając wszystkim braciom wielką radość. 4 Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali życzliwie przyjęci przez zbór oraz apostołów i starszych i opowiedzieli o wielu rzeczach, których Bóg przez nich dokonał+. 5 Ale niektórzy z wierzących, należący wcześniej do stronnictwa* faryzeuszy, powstali z miejsc i powiedzieli: „Koniecznie trzeba ich obrzezać i im nakazać, żeby przestrzegali Prawa Mojżeszowego”+.
6 Apostołowie i starsi zebrali się więc, żeby rozpatrzyć tę sprawę. 7 Po burzliwej dyskusji wstał Piotr i rzekł do nich: „Bracia, dobrze wiecie, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, żeby ludzie z innych narodów usłyszeli z moich ust dobrą nowinę i uwierzyli+. 8 Bóg, który zna serca+, potwierdził, że darzy ich uznaniem, dając im ducha świętego+ tak samo jak nam. 9 Pokazał, że nie ma dla Niego żadnej różnicy między nami a nimi+, i ze względu na ich wiarę oczyścił ich serca+. 10 Dlaczego więc teraz wystawiacie Boga na próbę, nakładając na kark uczniów jarzmo+, którego ani nasi przodkowie, ani my nie mogliśmy udźwignąć?+ 11 Wierzymy, że zarówno my, jak i oni zostaniemy wybawieni dzięki niezasłużonej życzliwości Pana Jezusa”+.
12 Wtedy wszyscy obecni zamilkli i zaczęli się przysłuchiwać relacji Barnabasa i Pawła o tym, jak wielu znaków i cudów Bóg przez nich dokonał wśród innych narodów. 13 Gdy oni skończyli mówić, zabrał głos Jakub+: „Bracia, posłuchajcie mnie+. 14 Symeon+ wyczerpująco opowiedział, jak Bóg po raz pierwszy zwrócił uwagę na inne narody, żeby wybrać spośród nich lud, który by nosił Jego imię+. 15 I jest to zgodne ze słowami zapisanymi w pismach proroków: 16 ‚Potem wrócę i na nowo postawię dom Dawidowy, który upadł. Podniosę go z ruin i odbuduję, 17 żeby pozostali z tego narodu pilnie szukali mnie, Jehowy, razem z ludźmi ze wszystkich narodów nazwanymi od mojego imienia. Tak mówi Jehowa, który dokonuje tych rzeczy+, 18 wiadomych już od dawna’+. 19 Dlatego moje zdanie jest takie: Nie należy robić trudności ludziom z innych narodów, którzy się nawracają do Boga+. 20 Wystarczy im napisać, żeby powstrzymywali się od tego, co ofiarowano bożkom*+, od niemoralnych kontaktów seksualnych+, od mięsa uduszonych zwierząt i od krwi+. 21 Bo od najdawniejszych czasów* w każdym mieście byli ludzie, którzy przekazywali słowa Mojżesza. Jego pisma odczytuje się w synagogach w każdy szabat”+.
22 Wtedy apostołowie i starsi oraz cały zbór postanowili wybrać spośród siebie Judasa nazywanego Barsabbasem i Sylasa+ — którzy przewodzili braciom — i wysłać ich do Antiochii razem z Pawłem i Barnabasem. 23 Napisali i przekazali za ich pośrednictwem taki list:
„Do braci w Antiochii+, Syrii i Cylicji pochodzących z innych narodów od apostołów i starszych, waszych braci: Przyjmijcie nasze pozdrowienia! 24 Usłyszeliśmy, że niektórzy spośród nas przybyli do was bez naszego upoważnienia i zaniepokoili was swoimi słowami+, zasiali w waszych umysłach zamęt. 25 Dlatego po wypracowaniu jednomyślnego stanowiska postanowiliśmy posłać do was wybranych mężczyzn razem z naszym drogim Barnabasem i Pawłem — 26 którzy dla imienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa, ryzykowali życie+. 27 Wysyłamy więc Judasa i Sylasa, żeby też ustnie przekazali wam to samo+. 28 Bo duch święty+ i my sami uznaliśmy za słuszne nie nakładać na was dodatkowego ciężaru, z wyjątkiem następujących rzeczy koniecznych: 29 Macie powstrzymywać się od tego, co ofiarowano bożkom+, od krwi+, od mięsa uduszonych zwierząt+ i od niemoralnych kontaktów seksualnych+. Jeśli będziecie się tego starannie wystrzegać, dobrze się wam powiedzie. Bądźcie zdrowi!”.
30 Wysłani mężczyźni przybyli więc do Antiochii, zebrali wszystkich i przekazali im list. 31 A oni, gdy go przeczytali, ucieszyli się z jego zachęcającej treści. 32 Judas i Sylas, którzy byli też prorokami, zachęcali i umacniali braci wieloma przemówieniami+. 33 Spędzili tam jakiś czas, po czym bracia wyprawili ich z powrotem z życzeniami bezpiecznej drogi*. 34 —— 35 A Paweł i Barnabas pozostali w Antiochii. Nauczali tam i razem z wieloma innymi głosili dobrą nowinę, słowo Jehowy.
36 Po jakimś czasie Paweł powiedział do Barnabasa: „Wróćmy* do każdego z miast, w których głosiliśmy słowo Jehowy, i odwiedźmy tam braci, żeby zobaczyć, jak się mają”+. 37 Barnabas był zdecydowany zabrać ze sobą Jana nazywanego Markiem+. 38 Ale Paweł nie chciał, żeby go zabrali, skoro w Pamfilii ich opuścił i już z nimi nie działał+. 39 Wtedy wybuchła między nimi gwałtowna kłótnia, tak iż się rozdzielili. Barnabas+ wziął ze sobą Marka i odpłynął na Cypr. 40 A Paweł wybrał Sylasa i powierzony przez braci niezasłużonej życzliwości Jehowy+, wyruszył w drogę. 41 Przemierzał Syrię i Cylicję i umacniał zbory.