Die eerste brief aan die Korintiërs

9 Is ek nie vry nie? Is ek nie ’n apostel nie? Het ek nie Jesus, ons Here, gesien nie?+ Is julle nie my werk in die Here nie? 2 Selfs al is ek nie ’n apostel vir ander nie, is ek beslis vir julle! Want julle is die seël wat my apostelskap in die Here bevestig.

3 Hier is my verdediging teenoor dié wat my ondersoek: 4 Ons het die reg* om te eet en te drink, nie waar nie? 5 Ons het die reg om ’n gelowige vrou* saam te neem+ soos die res van die apostels, die Here se broers+ en Sefas,*+ nie waar nie? 6 Of is dit net ek en Barʹnabas+ wat nie die reg het om te werk om ons te onderhou nie? 7 Watter soldaat moet ooit vir sy eie uitgawes betaal? Wie plant ’n wingerd en eet nie die vrugte daarvan nie?+ Of watter herder gebruik nie van die melk van die kudde nie?

8 Sê ek hierdie dinge uit ’n menslike oogpunt? Of sê die Wet nie ook hierdie dinge nie? 9 Want in die Wet van Moses is daar geskryf: “Jy mag nie ’n bul se bek toebind wanneer hy op die dorsvloer werk nie.”+ Is God bekommerd oor bulle? 10 Of sê hy dit eintlik vir ons? Dit is eintlik vir ons geskryf, want die man wat ploeg en die man wat op die dorsvloer werk, behoort dit te doen omdat hulle hoop dat hulle ’n deel sal ontvang.

11 As ons geestelike dinge tussen julle gesaai het, is dit te veel gevra om materiële dinge van julle te oes?+ 12 As ander die reg het om iets by julle te kry, is ons reg daarop dan nie soveel groter nie? En tog het ons nie van hierdie reg* gebruik gemaak nie.+ Maar ons verdra alle dinge, sodat ons nie op enige manier keer dat die goeie nuus oor die Christus versprei word nie.+ 13 Weet julle nie dat die manne wat heilige take verrig, die dinge van die tempel eet en dat dié wat gereeld by die altaar dien, ’n deel by die altaar ontvang nie?+ 14 Die Here het ook dié wat die goeie nuus verkondig, beveel om deur middel van die goeie nuus te lewe.+

15 Maar ek het nie van een van hierdie voorsienings gebruik gemaak nie.+ Ek het nie hierdie dinge geskryf sodat dit vir my gedoen kan word nie, want dit sal vir my beter wees om te sterf as dat iemand my rede om trots te wees van my af wegneem!+ 16 As ek dan die goeie nuus bekend maak, het ek geen rede om te spog nie, want ek is verplig om dit te doen. Dit sal sleg gaan met my as ek die goeie nuus nie bekend maak nie!+ 17 As ek dit gewillig doen, het ek ’n beloning, maar selfs al doen ek dit teen my sin, het ek nog steeds ’n bestuurderskap wat aan my gegee is.+ 18 Wat is my beloning dan? Dat ek die goeie nuus kosteloos kan aanbied wanneer ek dit bekend maak, sodat ek nie my reg* in verband met die goeie nuus misbruik nie.

19 Want al is ek vry van almal, het ek my ’n slaaf van almal gemaak sodat ek soveel mense as moontlik kan wen. 20 Vir die Jode het ek soos ’n Jood geword sodat ek Jode kan wen.+ Vir die mense onder die wet het ek soos iemand onder die wet geword, al is ek nie self onder die wet nie, sodat ek dié onder die wet kan wen.+ 21 Vir die mense sonder wet het ek soos iemand sonder wet geword, al is ek nie sonder wet ten opsigte van God nie, maar onder die wet ten opsigte van Christus,+ sodat ek dié sonder wet kan wen. 22 Vir die swakkes het ek swak geword sodat ek die swakkes kan wen.+ Ek het alles vir alle soorte mense geword sodat ek op elke moontlike manier sommige kan red. 23 Maar ek doen alles ter wille van die goeie nuus, sodat ek dit aan ander kan verkondig.+

24 Weet julle nie dat die hardlopers in ’n wedloop almal hardloop, maar dat net een die prys ontvang nie? Hardloop op so ’n manier dat julle dit kan wen.+ 25 Elkeen wat aan ’n wedstryd deelneem,* beoefen selfbeheersing in alles. Hulle doen dit natuurlik om ’n kroon te kry wat kan vergaan,+ maar ons doen dit om ’n kroon te kry wat nie vergaan nie.+ 26 Daarom hardloop ek nie soos iemand sonder ’n doel nie,+ en ek veg nie soos iemand wat in die lug slaan nie, 27 maar ek straf* my liggaam+ en lei dit as ’n slaaf, sodat ek, nadat ek vir ander gepreek het, nie self op die een of ander manier afgekeur* sou word nie.