Πράξεις

2 Ενώ προχωρούσε η ημέρα της γιορτής της Πεντηκοστής,+ ήταν όλοι μαζί στο ίδιο μέρος, 2 και ξαφνικά ακούστηκε από τον ουρανό ένας θόρυβος σαν το θόρυβο ορμητικού, δυνατού αέρα, και γέμισε όλο το σπίτι στο οποίο κάθονταν.+ 3 Και γλώσσες που έμοιαζαν πύρινες+ έγιναν ορατές σε αυτούς και διαμοιράστηκαν, και κάθησε πάνω στον καθένα τους μία, 4 και γέμισαν όλοι άγιο πνεύμα+ και άρχισαν να μιλούν διάφορες γλώσσες,+ όπως το πνεύμα τούς αξίωνε να λένε.

5 Στη δε Ιερουσαλήμ κατοικούσαν Ιουδαίοι,+ ευλαβείς άντρες,+ από κάθε έθνος από αυτά που υπάρχουν κάτω από τον ουρανό. 6 Όταν, λοιπόν, ακούστηκε αυτός ο ήχος, το πλήθος συγκεντρώθηκε και σάστισε, επειδή ο καθένας τούς άκουγε να μιλούν στη δική του γλώσσα. 7 Και έμειναν κατάπληκτοι και άρχισαν να απορούν και να λένε: «Δείτε! Δεν είναι Γαλιλαίοι+ όλοι αυτοί που μιλούν; 8 Και εντούτοις, πώς εμείς ακούμε ο καθένας μας τη δική του γλώσσα στην οποία γεννηθήκαμε; 9 Πάρθοι και Μήδοι+ και Ελαμίτες+ και οι κάτοικοι της Μεσοποταμίας και της Ιουδαίας+ και της Καππαδοκίας,+ του Πόντου+ και της περιφέρειας της Ασίας,+ 10 και της Φρυγίας+ και της Παμφυλίας,+ της Αιγύπτου και των περιοχών της Λιβύης, η οποία είναι προς την Κυρήνη, και παρεπίδημοι από τη Ρώμη, τόσο Ιουδαίοι όσο και προσήλυτοι,+ 11 Κρητικοί+ και Άραβες,+ τους ακούμε να μιλούν στις γλώσσες μας για τα μεγαλεία του Θεού». 12 Ναι, όλοι έμειναν κατάπληκτοι και βρίσκονταν σε αμηχανία, λέγοντας ο ένας στον άλλον: «Τι να σημαίνει άραγε αυτό;» 13 Άλλοι, όμως, τους χλεύαζαν και έλεγαν: «Είναι γεμάτοι γλυκό κρασί».+

14 Ο δε Πέτρος σηκώθηκε με τους έντεκα+ και ύψωσε τη φωνή του και τους είπε τα εξής: «Άντρες Ιουδαίοι και όλοι εσείς οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ,+ ας γίνει αυτό γνωστό σε εσάς και δώστε ακρόαση στα λόγια μου: 15 Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μεθυσμένοι,+ όπως νομίζετε, γιατί είναι η τρίτη ώρα της ημέρας. 16 Απεναντίας, αυτό είναι που ειπώθηκε μέσω του προφήτη Ιωήλ: 17 “«Και στις τελευταίες ημέρες», λέει ο Θεός, «θα εκχύσω από το πνεύμα+ μου πάνω σε κάθε είδους σάρκα, και οι γιοι σας και οι κόρες σας θα προφητεύσουν και οι νεαροί σας θα δουν οράματα και οι γέροντές σας θα ονειρευτούν όνειρα·+ 18 ακόμη και πάνω στους δούλους μου και πάνω στις δούλες μου θα εκχύσω από το πνεύμα μου εκείνες τις ημέρες, και θα προφητεύσουν.+ 19 Και θα παρουσιάσω θαυμαστά προμηνύματα πάνω στον ουρανό και σημεία κάτω στη γη, αίμα και φωτιά και ομίχλη καπνού·+ 20 ο ήλιος+ θα μετατραπεί σε σκοτάδι και η σελήνη σε αίμα πριν έρθει η μεγάλη και περίλαμπρη ημέρα του Ιεχωβά.+ 21 Και όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί»”.+

22 »Άντρες Ισραηλίτες, ακούστε αυτά τα λόγια: Τον Ιησού τον Ναζωραίο,+ άντρα τον οποίο ο Θεός έδειξε δημόσια σε εσάς μέσω δυναμικών έργων+ και θαυμαστών προμηνυμάτων και σημείων που έκανε ο Θεός μέσω εκείνου ανάμεσά σας,+ όπως οι ίδιοι γνωρίζετε, 23 αυτόν τον άντρα, ως κάποιον που παραδόθηκε από την καθορισμένη βουλή και πρόγνωση του Θεού,+ τον κρεμάσατε με το χέρι άνομων ανθρώπων σε ξύλο και τον σκοτώσατε.+ 24 Αλλά ο Θεός τον ανέστησε+ λύνοντας τις οδύνες του θανάτου,+ επειδή δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει να κρατείται από το θάνατο.+ 25 Διότι ο Δαβίδ λέει σχετικά με αυτόν: “Είχα τον Ιεχωβά μόνιμα μπροστά στα μάτια μου· επειδή αυτός είναι στα δεξιά μου ώστε να μην κλονιστώ+ ποτέ. 26 Γι’ αυτό, η καρδιά μου έγινε εύθυμη και η γλώσσα μου ευφράνθηκε. Μάλιστα και η σάρκα μου θα κατοικήσει με ελπίδα·+ 27 διότι δεν θα αφήσεις την ψυχή μου στον Άδη ούτε θα επιτρέψεις να δει ο όσιός σου φθορά.+ 28 Μου έμαθες τις οδούς της ζωής, θα με γεμίσεις ευθυμία με το πρόσωπό σου”.+

29 »Άντρες αδελφοί, είναι επιτρεπτό να μιλώ σε εσάς με παρρησία σχετικά με τον πατριάρχη Δαβίδ, για το ότι αυτός και πέθανε+ και θάφτηκε και το μνήμα του είναι ανάμεσά μας μέχρι αυτή την ημέρα. 30 Επειδή, λοιπόν, ήταν προφήτης και γνώριζε πως ο Θεός τού είχε ορκιστεί με όρκο ότι θα έβαζε έναν από τους καρπούς της οσφύος του να καθήσει στο θρόνο του,+ 31 είδε εκ των προτέρων και μίλησε σχετικά με την ανάσταση του Χριστού, για το ότι ούτε εγκαταλείφθηκε αυτός στον Άδη ούτε είδε η σάρκα του φθορά.+ 32 Αυτόν τον Ιησού ανέστησε ο Θεός, γεγονός για το οποίο όλοι εμείς είμαστε μάρτυρες.+ 33 Επειδή, λοιπόν, αυτός εξυψώθηκε στα δεξιά του Θεού+ και έλαβε το υποσχεμένο άγιο πνεύμα από τον Πατέρα,+ εξέχυσε αυτό που εσείς βλέπετε και ακούτε. 34 Στην πραγματικότητα, ο Δαβίδ δεν ανέβηκε στους ουρανούς,+ αλλά ο ίδιος λέει: “Είπε ο Ιεχωβά στον Κύριό μου: «Κάθησε στα δεξιά μου+ 35 ώσπου να θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο για τα πόδια σου»”.+ 36 Συνεπώς, ας γνωρίζει με βεβαιότητα όλος ο οίκος του Ισραήλ ότι ο Θεός τον έκανε και Κύριο+ και Χριστό, αυτόν τον Ιησού τον οποίο εσείς κρεμάσατε στο ξύλο».+

37 Όταν, λοιπόν, το άκουσαν αυτό ένιωσαν μαχαιριές στην καρδιά+ και είπαν στον Πέτρο και στους υπόλοιπους αποστόλους: «Άντρες αδελφοί, τι πρέπει να κάνουμε;»+ 38 Ο Πέτρος τούς είπε: «Μετανοήστε,+ και ας βαφτιστεί+ ο καθένας σας στο όνομα+ του Ιησού Χριστού για συγχώρηση+ των αμαρτιών σας και θα λάβετε τη δωρεά+ του αγίου πνεύματος. 39 Διότι η υπόσχεση+ είναι για εσάς και για τα παιδιά σας και για όλους εκείνους που βρίσκονται μακριά,+ όσους καλέσει ο Ιεχωβά ο Θεός μας».+ 40 Και με πολλά άλλα λόγια έδινε πλήρη μαρτυρία και τους πρότρεπε, λέγοντας: «Σωθείτε από αυτή τη στρεβλή γενιά».+ 41 Γι’ αυτό, εκείνοι που ασπάστηκαν εγκάρδια τα λόγια του βαφτίστηκαν,+ και εκείνη την ημέρα προστέθηκαν περίπου τρεις χιλιάδες ψυχές.+ 42 Και ήταν αφοσιωμένοι στη διδασκαλία των αποστόλων και στο να δίνουν ο ένας στον άλλον,+ στη λήψη γευμάτων+ και στις προσευχές.+

43 Άρχισε δε να πέφτει φόβος σε κάθε ψυχή, και πολλά θαυμαστά προμηνύματα και σημεία άρχισαν να γίνονται μέσω των αποστόλων.+ 44 Όσοι έγιναν πιστοί ήταν όλοι μαζί έχοντας τα πάντα κοινά+ 45 και πουλούσαν τα αποκτήματα+ και τις περιουσίες τους και μοίραζαν τα έσοδα σε όλους, ανάλογα με την ανάγκη του καθενός.+ 46 Και κάθε ημέρα βρίσκονταν διαρκώς στο ναό σύσσωμοι,+ και γευμάτιζαν σε ιδιωτικά σπίτια και έτρωγαν την τροφή με μεγάλη χαρά+ και ειλικρίνεια καρδιάς, 47 αινώντας τον Θεό και βρίσκοντας εύνοια ενώπιον όλου του λαού.+ Συγχρόνως, ο Ιεχωβά πρόσθετε+ σε αυτούς καθημερινά εκείνους που σώζονταν.+