Μάρκος

9 Επιπλέον, άρχισε να τους λέει: «Αληθινά σας λέω: Υπάρχουν μερικοί από εκείνους που στέκονται εδώ οι οποίοι δεν θα γευτούν θάνατο καθόλου, μέχρι να δουν πρώτα τη βασιλεία του Θεού να έχει έρθει ήδη με δύναμη». 2 Και έξι ημέρες αργότερα, ο Ιησούς πήρε μαζί του τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και τους ανέβασε σε ένα ψηλό βουνό ιδιαιτέρως, μόνους τους. Και μεταμορφώθηκε μπροστά τους, 3 και τα εξωτερικά του ενδύματα έγιναν λαμπερά, πολύ πιο λευκά από όσο θα μπορούσε να τα λευκάνει οποιοσδήποτε καθαριστής ρούχων στη γη. 4 Επίσης, εμφανίστηκε σε αυτούς ο Ηλίας με τον Μωυσή, και συνομιλούσαν με τον Ιησού. 5 Και ο Πέτρος αποκρίθηκε και είπε στον Ιησού: «Ραββί, καλό είναι να είμαστε εδώ· γι’ αυτό ας στήσουμε τρεις σκηνές, μία για εσένα και μία για τον Μωυσή και μία για τον Ηλία». 6 Στην πραγματικότητα, δεν ήξερε τι απόκριση να δώσει, γιατί φοβήθηκαν πολύ. 7 Και σχηματίστηκε ένα σύννεφο, που τους επισκίασε, και μια φωνή ήρθε από το σύννεφο: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός· να τον ακούτε». 8 Ξαφνικά, ωστόσο, κοίταξαν γύρω και δεν είδαν κανέναν πια μαζί τους, παρά μόνο τον Ιησού.

9 Καθώς κατέβαιναν από το βουνό, εκείνος τους πρόσταξε ρητά να μην αφηγηθούν σε κανέναν τι είδαν, μέχρι να αναστηθεί ο Γιος του ανθρώπου από τους νεκρούς. 10 Και αυτοί έβαλαν τα λόγια στην καρδιά τους, αλλά συζητούσαν μεταξύ τους τι σήμαινε αυτή η ανάσταση από τους νεκρούς. 11 Και άρχισαν να τον ρωτούν, λέγοντας: «Γιατί λένε οι γραμματείς ότι πρώτα πρέπει να έρθει ο Ηλίας;» 12 Εκείνος τους είπε: «Ο Ηλίας, πράγματι, έρχεται πρώτα και αποκαθιστά τα πάντα· αλλά πώς γίνεται να είναι γραμμένο σχετικά με τον Γιο του ανθρώπου ότι πρέπει να υποστεί πολλά παθήματα και να τον μεταχειριστούν ως μηδαμινό; 13 Αλλά σας λέω: Ο Ηλίας, στην πραγματικότητα, έχει έρθει, και του έκαναν όσα ήθελαν, ακριβώς όπως είναι γραμμένο σχετικά με αυτόν».

14 Όταν, λοιπόν, ήρθαν προς τους άλλους μαθητές, είδαν μεγάλο πλήθος γύρω τους και γραμματείς να λογομαχούν μαζί τους. 15 Μόλις τον είδε όλο το πλήθος, σάστισε και, τρέχοντας προς αυτόν, άρχισαν να τον χαιρετούν. 16 Και τους ρώτησε: «Για ποιο πράγμα λογομαχείτε μαζί τους;» 17 Και ένας από το πλήθος τού απάντησε: «Δάσκαλε, έφερα το γιο μου σε εσένα επειδή έχει ένα άλαλο πνεύμα· 18 και όπου τον πιάνει τον ρίχνει στο έδαφος, και αυτός αφρίζει και τρίζει τα δόντια του και χάνει τη δύναμή του. Και είπα στους μαθητές σου να το εκβάλουν, αλλά δεν μπόρεσαν». 19 Απαντώντας εκείνος τους είπε: «Άπιστη γενιά, ως πότε θα πρέπει να μένω μαζί σας; Ως πότε θα πρέπει να σας ανέχομαι; Φέρτε τον σε εμένα». 20 Τον έφεραν, λοιπόν, σε εκείνον. Αλλά βλέποντάς τον, το πνεύμα προκάλεσε αμέσως σπασμούς [στο παιδί] και, αφού έπεσε στο έδαφος, κυλιόταν συνεχώς, αφρίζοντας. 21 Και εκείνος ρώτησε τον πατέρα του: «Πόσο καιρό του συμβαίνει αυτό;» Αυτός είπε: «Από τότε που ήταν μικρός· 22 και επανειλημμένα τον έριξε και στη φωτιά και στο νερό για να τον θανατώσει. Αλλά αν μπορείς να κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας και βοήθησέ μας». 23 Ο Ιησούς τού είπε: «Αυτή η έκφραση: ‘Αν μπορείς’! Τα πάντα μπορούν να γίνουν για κάποιον, αν αυτός έχει πίστη». 24 Κραυγάζοντας αμέσως, ο πατέρας του μικρού παιδιού έλεγε: «Έχω πίστη! Βοήθα με όπου χρειάζομαι πίστη!»

25 Ο Ιησούς, βλέποντας τώρα ότι ένα πλήθος έτρεχε όλο μαζί προς [αυτούς], επέπληξε το ακάθαρτο πνεύμα, λέγοντάς του: «Άλαλο και κουφό πνεύμα, σε προστάζω, βγες από αυτόν και μην ξαναμπείς πια μέσα του». 26 Και αφού κραύγασε και έπαθε πολλούς σπασμούς, εκείνο βγήκε· και αυτός έγινε σαν νεκρός, ώστε οι περισσότεροι έλεγαν: «Είναι νεκρός!» 27 Αλλά ο Ιησούς τον έπιασε από το χέρι και τον σήκωσε, και αυτός σηκώθηκε. 28 Αφού, λοιπόν, μπήκε σε κάποιο σπίτι, οι μαθητές του άρχισαν να τον ρωτούν ιδιαιτέρως: «Γιατί δεν μπορέσαμε εμείς να το εκβάλουμε;» 29 Και εκείνος τους είπε: «Αυτό το είδος δεν μπορεί να βγει με τίποτα παρά μόνο με προσευχή».

30 Από εκεί έφυγαν και πήγαν μέσα από τη Γαλιλαία, αλλά εκείνος δεν ήθελε να το μάθει κανείς. 31 Διότι δίδασκε τους μαθητές του και τους έλεγε: «Ο Γιος του ανθρώπου θα παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων, και θα τον θανατώσουν, αλλά, παρά το ότι θα θανατωθεί, θα αναστηθεί τρεις ημέρες αργότερα». 32 Ωστόσο, αυτοί δεν καταλάβαιναν αυτόν το λόγο και φοβούνταν να τον ρωτήσουν.

33 Και ήρθαν στην Καπερναούμ. Όταν, λοιπόν, αυτός ήταν μέσα στο σπίτι, τους υπέβαλε την ερώτηση: «Για ποιο πράγμα λογοφέρνατε στο δρόμο;» 34 Αυτοί έμεναν σιωπηλοί, γιατί στο δρόμο είχαν λογοφέρει μεταξύ τους για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος. 35 Γι’ αυτό, κάθησε και φώναξε τους δώδεκα και τους είπε: «Αν κάποιος θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να είναι τελευταίος από όλους και διάκονος όλων». 36 Και πήρε ένα μικρό παιδί, το έβαλε να σταθεί ανάμεσά τους και το αγκάλιασε και τους είπε: 37 «Όποιος δεχτεί ένα από αυτά τα μικρά παιδιά με βάση το όνομά μου, δέχεται εμένα· και όποιος δεχτεί εμένα, δέχεται, όχι [μόνο] εμένα, αλλά [και] αυτόν που με απέστειλε».

38 Ο Ιωάννης τού είπε: «Δάσκαλε, είδαμε κάποιον να εκβάλλει δαίμονες χρησιμοποιώντας το όνομά σου και προσπαθήσαμε να τον εμποδίσουμε, επειδή δεν μας ακολουθούσε». 39 Αλλά ο Ιησούς είπε: «Μην προσπαθείτε να τον εμποδίσετε, γιατί δεν υπάρχει κανείς που θα κάνει κάποιο δυναμικό έργο με βάση το όνομά μου και θα μπορέσει γρήγορα να με εξυβρίσει· 40 διότι αυτός που δεν είναι εναντίον μας είναι με το μέρος μας. 41 Διότι όποιος σας δώσει να πιείτε ένα ποτήρι νερό επειδή ανήκετε στον Χριστό, αληθινά σας λέω, δεν πρόκειται να χάσει την ανταμοιβή του. 42 Αλλά όποιος σκανδαλίσει έναν από αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν, θα ήταν καλύτερο για αυτόν αν τοποθετούνταν γύρω από το λαιμό του μια μυλόπετρα, σαν αυτήν που τη γυρίζει ένα γαϊδούρι, και αυτός ριχνόταν στη θάλασσα.

43 »Και αν ποτέ το χέρι σου σε σκανδαλίσει, κόψε το· είναι καλύτερο για εσένα να μπεις στη ζωή κουλός παρά με δύο χέρια να πας στη Γέεννα, στη φωτιά που δεν μπορεί να σβηστεί. 44 — 45 Και αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το· είναι καλύτερο για εσένα να μπεις στη ζωή κουτσός παρά με δύο πόδια να ριχτείς στη Γέεννα. 46 — 47 Και αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, πέταξέ το μακριά· είναι καλύτερο για εσένα να μπεις μονόφθαλμος στη βασιλεία του Θεού παρά με δύο μάτια να ριχτείς στη Γέεννα, 48 όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δεν σβήνεται.

49 »Διότι ο καθένας πρέπει να αλατιστεί με φωτιά. 50 Το αλάτι είναι καλό· αλλά αν ποτέ το αλάτι χάσει τη δύναμή του, με τι θα καρυκέψετε αυτό το ίδιο; Να έχετε αλάτι μέσα σας και να διατηρείτε ειρήνη μεταξύ σας».