Die handelinge van die apostels

2 En op die dag van die Pinksterfees+ was hulle almal op dieselfde plek bymekaar. 2 Skielik het daar ’n geluid uit die hemel gekom wat soos ’n sterk wind geklink het, en dit kon in die hele huis gehoor word.+ 3 Toe sien hulle iets wat soos klein vuurvlamme gelyk het.* Dit het verdeel, en een het op elkeen van hulle neergedaal, 4 en hulle is almal met heilige gees gevul+ en het in verskillende tale begin praat, net soos die gees hulle in staat gestel het om te doen.+

5 Gedurende daardie tyd het godvresende Jode uit elke nasie onder die hemel in Jerusalem gebly.+ 6 En toe hierdie geluid gehoor word, het ’n skare bymekaargekom. Hulle was verskrik, want elkeen het sy eie taal gehoor terwyl die dissipels gepraat het. 7 Ja, hulle was verstom en het gesê: “Kyk, almal wat daar praat, is Galileërs,+ nie waar nie? 8 Hoe is dit dan dat ons almal ons moedertaal hoor? 9 Parters, Mede+ en Elamiete,+ die inwoners van Mesopotaʹmië, Judeʹa, Kappadoʹsië, Pontus, die provinsie Asië,+ 10 Friʹgië, Pamfiʹlië, Egipte en die gebiede van Libië naby Sireʹne, besoekers uit Rome, Jode sowel as proseliete,+ 11 Kretensers en Arabiere – ons hoor hoe hulle in ons tale oor die wonderlike dinge van God praat.” 12 Ja, hulle was almal verbaas en dronkgeslaan, en hulle het vir mekaar gevra: “Wat beteken dit?” 13 Maar ander het hulle gespot en gesê: “Hulle is vol soet wyn.”*

14 Maar Petrus het saam met die Elf+ opgestaan en met ’n harde stem vir hulle gesê: “Manne van Judeʹa en julle almal wat in Jerusalem woon, skenk aandag en luister mooi na my woorde. 15 Hierdie mense is eintlik nie dronk, soos julle dink nie, want dit is nou eers die derde uur van die dag.* 16 Nee, wat hier gebeur, is wat deur middel van die profeet Joël gesê is: 17 ‘“En in die laaste dae,” sê God, “sal ek van my gees op alle soorte mense* uitstort, en julle seuns en julle dogters sal profeteer en julle jong manne sal visioene sien en julle ou manne sal drome droom,+ 18 en in daardie dae sal ek van my gees selfs op my slawe en op my slavinne uitstort, en hulle sal profeteer.+ 19 En ek sal tekens bo in die hemel en wonderwerke onder op die aarde gee: bloed en vuur en rookwolke. 20 Die son sal in duisternis verander word en die maan in bloed voordat die groot en glorieryke dag van Jehovah* kom. 21 En elkeen wat die naam van Jehovah* aanroep, sal gered word.”’+

22 “Manne van Israel, hoor hierdie woorde: God het julle duidelik laat sien dat Jesus die Nasarener deur hom gestuur is. Soos julle weet, het God deur middel van hom kragtige werke, wonderwerke en tekens onder julle gedoen.+ 23 Hierdie man is volgens die wil en voorkennis van God oorgelewer,+ en julle het hom deur wettelose mense aan ’n paal laat hang, en julle het hom doodgemaak.+ 24 Maar God het hom uit die dood* bevry deur hom op te wek,+ want dit was onmoontlik vir die dood om hom vas te hou.+ 25 Want Dawid sê van hom: ‘Ek hou Jehovah* heeltyd voor my. Omdat hy aan my regterhand is, sal ek altyd standvastig wees. 26 Daarom het my hart bly geword, en my tong het met groot vreugde gepraat. En ek* sal bly hoop, 27 want u sal my* nie in die Graf* los nie, en u sal ook nie toelaat dat u lojale kneg ontbind nie.+ 28 U het die pad van die lewe aan my bekend gemaak. U sal my groot vreugde gee in u teenwoordigheid.’+

29 “Manne, broers, laat my toe om reguit met julle te praat oor die familiehoof Dawid. Hy het gesterf en is begrawe,+ en sy graf is tot vandag toe by ons. 30 Hy was ’n profeet en het geweet dat God hom met ’n eed belowe het dat Hy een van sy nakomelinge op sy troon sou laat sit,+ en daarom 31 het hy die opstanding van die Christus vooraf gesien en daaroor gepraat. Hy het gesê dat Christus nie in die Graf* agtergelaat sou word nie en dat sy liggaam* ook nie sou ontbind nie.+ 32 God het hierdie Jesus opgewek, en ons almal is getuies hiervan.+ 33 Omdat hy tot die regterhand van God verhoog is+ en die beloofde heilige gees van die Vader ontvang het,+ het hy dit uitgestort, net soos julle sien en hoor. 34 Dawid het nie na die hemel opgevaar nie, maar hy sê self: ‘Jehovah* het vir my Here gesê: “Sit aan my regterhand 35 totdat ek jou vyande ’n voetbank vir jou voete maak.”’+ 36 Laat die hele huis van Israel dan vir seker weet dat God hierdie Jesus, wat julle aan ’n paal gehang het,+ as Here en as Christus aangestel het.”+

37 En toe hulle dit hoor, is hulle harte diep geraak, en hulle het vir Petrus en die res van die apostels gevra: “Manne, broers, wat moet ons doen?” 38 Petrus het vir hulle gesê: “Toon berou,+ en laat elkeen van julle in die naam van Jesus Christus gedoop word+ sodat julle sondes vergewe kan word.+ Dan sal julle die heilige gees as ’n vrye gawe ontvang. 39 Want die belofte+ geld vir julle en julle kinders en almal wat ver weg is, almal wat Jehovah* ons God na hom toe sal roep.”+ 40 En hy het nog baie ander dinge gesê waarmee hy ’n deeglike getuienis gegee het, en hy het hulle bly aanspoor en gesê: “Sorg dat julle uit hierdie sondige geslag gered word.”+ 41 Dié wat sy woorde met blydskap aanvaar het, is dus gedoop,+ en op daardie dag is omtrent 3 000 mense* bygevoeg.+ 42 En hulle het aangehou om aandag te skenk aan wat die apostels geleer het, sowel as om met mekaar te assosieer,* saam te eet+ en te bid.+

43 Ja, almal* is met ontsag vervul, en die apostels het baie wonderwerke en tekens begin doen.+ 44 Almal wat gelowiges geword het, was bymekaar en het alles gedeel wat hulle gehad het, 45 en hulle het hulle besittings en eiendomme verkoop+ en die geld onder almal verdeel, volgens wat elkeen nodig gehad het.+ 46 En hulle het dag ná dag saam in die tempel bymekaargekom, en hulle het in verskillende huise geëet en hulle kos met groot vreugde en opregte harte gedeel 47 terwyl hulle God geloof het en geliefd geword het by die hele volk. Intussen het Jehovah* voortgegaan om elke dag mense by hulle te voeg wat gered gaan word.+