Efesianëve
4 Prandaj unë, i burgosuri+ për hir të Zotërisë, ju përgjërohem që të ecni denjësisht+ për thirrjen tuaj: 2 jini gjithnjë të përulur,*+ të butë, të duruar,+ tolerojeni njëri-tjetrin me dashuri+ 3 dhe bëni çmos të ruani njëjësinë* e frymës në lidhjen e paqes.+ 4 Ka një trup të vetëm+ dhe një frymë* të vetme,+ ashtu siç ka një shpresë të vetme+ në të cilën u thirrët. 5 Ka një Zotëri të vetëm,+ një besim të vetëm, një pagëzim të vetëm 6 dhe një Perëndi e Atë të vetëm të të gjithëve, i cili është mbi të gjithë, për të gjithë dhe në të gjithë.
7 Secilit nga ne iu tregua mirësi e pamerituar sipas mënyrës që Krishti e ndau këtë dhuratë,*+ 8 sepse Shkrimi thotë: «Kur u ngjit lart, ai mori me vete robër e dha dhurata në njerëz.»+ 9 Tani, a nuk nënkupton shprehja «u ngjit» se ai kishte zbritur më parë poshtë në tokë? 10 Ai që zbriti, është po ai që u ngjit+ shumë më lart se të gjithë qiejt,+ që t’i bënte të plota të gjitha gjërat.
11 Ai i dha disa si apostuj,+ disa si profetë,+ disa si ungjillëzues,*+ disa si barinj e mësues,+ 12 për të ndrequr* të shenjtët, për të shërbyer, për të ndërtuar* trupin e Krishtit,+ 13 derisa të gjithë të arrijmë njëjësinë* në besim e në njohurinë e saktë të Birit të Perëndisë, që të jemi tërësisht të rritur,*+ po, të arrijmë shtatin e plotë të Krishtit.* 14 Prandaj të mos jemi më fëmijë, të lëkundur nga dallgët e të çuar andej-këtej nga çdo erë mësimi,+ nga dredhitë e njerëzve, nga dinakëritë e atyre që sajojnë mashtrime. 15 Por, duke thënë të vërtetën, le të rritemi me dashuri në çdo gjë, që t’i ngjajmë kreut, Krishtit.+ 16 Nëpërmjet tij, i gjithë trupi+ është i lidhur në mënyrë të harmonishme dhe çdo gjymtyrë bashkëvepron falë mbështetjes së të gjitha nyjave,* e kur çdo gjymtyrë funksionon siç duhet, trupi rritet teksa ndërtohet* me dashuri.+
17 Prandaj ju them dhe ju nxis në emër të Zotërisë, që të mos ecni më siç ecin kombet,*+ në kotësinë* e mendjeve të tyre.+ 18 Ata janë mendërisht në errësirë dhe të ndarë nga jeta që vjen nga Perëndia, për shkak të padijes që vepron tek ata, për shkak të pandjeshmërisë* së zemrave. 19 E ngaqë humbën çdo ndjesi morale, u dhanë pas sjelljes së pacipë*+ për të bërë me lakmi ndyrësi të çdo lloji.
20 Mirëpo, ju nuk mësuat që Krishti është i tillë, 21 nëse vërtet e dëgjuat dhe u mësuat me anë të tij, në përputhje me të vërtetën që mësoi ai. 22 Ju mësuat të flakni tej personalitetin e vjetër,+ që përputhej me sjelljen tuaj të mëparshme e që korruptohej nga dëshirat e veta mashtruese,+ 23 si edhe të vazhdoni të rinoni prirjen tuaj mendore*+ 24 e të vishni personalitetin e ri,+ i cili u krijua sipas vullnetit të Perëndisë në drejtësi dhe besnikëri të vërtetë.
25 Prandaj, tani që keni flakur tej mashtrimin, secili t’i thotë të vërtetën tjetrit,*+ sepse ne jemi gjymtyrë që i përkasim njëri-tjetrit.+ 26 Zemërohuni, por mos mëkatoni;+ perëndimi i diellit të mos ju gjejë ende të inatosur,+ 27 e mos i jepni Djallit asnjë mundësi.*+ 28 Vjedhësi të mos vjedhë më, por më mirë të punojë pa u lodhur e të bëjë me duart e veta një punë të mirë,+ që të ketë diçka për t’i dhënë ndonjë nevojtari.+ 29 Nga goja juaj të mos dalë asnjë fjalë e kalbur,+ por vetëm fjalë të mira, që të forcojnë* sipas nevojës e t’u japin diçka të dobishme atyre që i dëgjojnë.+ 30 Veç kësaj, mos e hidhëroni* frymën e shenjtë të Perëndisë,+ me të cilën jeni vulosur+ për ditën kur do të çliroheni nëpërmjet shpërblesës.+
31 Hiqni çdo vrer shpirtlig,+ zemërim, furi, të bërtitur, sharje+ dhe çdo gjë të dëmshme.+ 32 Jini zemërmirë me njëri-tjetrin, zemërdhembshur,+ duke e falur bujarisht njëri-tjetrin, ashtu si edhe Perëndia ju fali bujarisht nëpërmjet Krishtit.+