ઉત્પત્તિ
૩ યહોવા ઈશ્વરે બનાવેલાં સર્વ જંગલી પ્રાણીઓમાં સાપ+ સૌથી સાવધ* હતો. સાપે સ્ત્રીને પૂછ્યું: “શું ઈશ્વરે સાચે જ તમને બાગનાં બધાં ઝાડનાં ફળ ખાવાની ના પાડી છે?”+ ૨ સ્ત્રીએ કહ્યું: “અમે બાગનાં બધાં ઝાડનાં ફળ ખાઈ શકીએ છીએ,+ ૩ પણ બાગની વચ્ચે આવેલા ઝાડના+ ફળ વિશે ઈશ્વરે કહ્યું છે: ‘તમારે એ ખાવું નહિ, એને અડકવું પણ નહિ. જો તમે એ ખાશો, તો મરી જશો.’” ૪ સાપે સ્ત્રીને કહ્યું: “તમે નહિ જ મરો.+ ૫ ઈશ્વર જાણે છે કે જે દિવસે તમે એ ખાશો, એ દિવસે તમારી આંખો ખૂલી જશે અને તમે ઈશ્વરની જેમ ભલું-ભૂંડું જાણનારા બની જશો.”+
૬ એ ઝાડ જોઈને સ્ત્રીને લાગ્યું કે એનું ફળ ખાવામાં સારું અને આંખોને ગમી જાય એવું છે. હા, એ ઝાડ જોવામાં સુંદર હતું. એટલે તેણે એનું ફળ તોડીને ખાધું.+ પછી તે અને તેનો પતિ સાથે હતાં ત્યારે, તેણે એ ફળ પતિને આપ્યું અને તેણે પણ એ ખાધું.+ ૭ ત્યારે તેઓની આંખો ખૂલી ગઈ.* તેઓને ખ્યાલ આવ્યો કે તેઓ નગ્ન છે. એટલે તેઓએ અંજીરીનાં પાંદડાં સીવીને કપડાં બનાવ્યાં* અને પોતાનાં અંગો ઢાંક્યાં.+
૮ સાંજના સમયે* યહોવા ઈશ્વર બાગમાં ચાલતા હતા ત્યારે, માણસ અને તેની પત્નીને તેમનો અવાજ સંભળાયો. યહોવા ઈશ્વરની નજરથી બચવા તેઓ બાગનાં વૃક્ષો વચ્ચે સંતાઈ ગયાં. ૯ યહોવા ઈશ્વરે માણસને વારંવાર બોલાવ્યો. તેમણે પૂછ્યું: “તું ક્યાં છે?” ૧૦ આખરે માણસે કહ્યું: “મેં બાગમાં તમારો અવાજ સાંભળ્યો, પણ હું નગ્ન હતો, એટલે ડરી ગયો અને સંતાઈ ગયો.” ૧૧ ઈશ્વરે કહ્યું: “તને કોણે કહ્યું કે તું નગ્ન છે?+ શું તેં એ ઝાડનું ફળ ખાધું છે, જે ખાવાની મેં તને ના પાડી હતી?”+ ૧૨ માણસે કહ્યું: “તમે મને જે સ્ત્રી આપી છે, તેણે મને એ ઝાડનું ફળ આપ્યું અને મેં ખાધું.” ૧૩ યહોવા ઈશ્વરે સ્ત્રીને કહ્યું: “આ તેં શું કર્યું?” સ્ત્રીએ જવાબ આપ્યો: “પેલા સાપે મને છેતરી એટલે મેં ખાધું.”+
૧૪ યહોવા ઈશ્વરે સાપને+ કહ્યું: “તેં જે કર્યું છે, એના લીધે પૃથ્વીનાં સર્વ પાલતુ પ્રાણીઓ અને જંગલી પ્રાણીઓમાંથી ફક્ત તારા પર શ્રાપ ઊતરી આવ્યો છે. તું પેટે ચાલીશ અને જીવનભર ધૂળ ખાઈશ. ૧૫ હું તારી+ અને સ્ત્રીની+ વચ્ચે દુશ્મની+ કરાવીશ. તારા વંશજ*+ અને તેના વંશજની+ વચ્ચે પણ દુશ્મની કરાવીશ. તે તારું માથું કચડી નાખશે*+ અને તું તેની એડીએ ડંખ મારશે.”*+
૧૬ ઈશ્વરે સ્ત્રીને કહ્યું: “હવેથી હું તારી ગર્ભાવસ્થાની વેદના ખૂબ વધારી દઈશ. બાળકને જન્મ આપતી વખતે તને ખૂબ પીડા થશે. તું તારા પતિના સાથ માટે તડપીશ, પણ તે તારા પર અધિકાર ચલાવશે.”
૧૭ ઈશ્વરે આદમને* કહ્યું: “મેં તને આજ્ઞા આપી હતી કે, ‘તારે એ ઝાડનું ફળ ખાવું નહિ.’+ છતાં તેં તારી પત્નીનું સાંભળ્યું અને એ ફળ ખાધું. એટલે તારા લીધે ધરતીને શ્રાપ લાગ્યો છે.+ તું આખી જિંદગી દુઃખ વેઠીને એની ઊપજ ખાઈશ.+ ૧૮ જમીન તારા માટે કાંટા અને ઝાંખરાં ઉગાડશે અને તારે જમીનની ઊપજ ખાવી પડશે. ૧૯ તું માટીમાં પાછો મળી જાય ત્યાં સુધી પરસેવો પાડીને ખોરાક ખાઈશ, કેમ કે તું માટીમાંથી લેવાયો છે.+ તું ધૂળ છે અને પાછો ધૂળમાં ભળી જઈશ.”+
૨૦ આદમે પોતાની પત્નીનું નામ હવા* પાડ્યું, કેમ કે તે સર્વ મનુષ્યોની મા બનવાની હતી.+ ૨૧ યહોવા ઈશ્વરે આદમ અને તેની પત્ની માટે ચામડાનાં લાંબાં કપડાં બનાવ્યાં.+ ૨૨ પછી યહોવા ઈશ્વરે કહ્યું: “માણસ આપણા જેવો ભલું-ભૂંડું જાણનારો બન્યો છે.+ હવે એવું ન થાય કે તે હાથ લંબાવીને જીવનના ઝાડનું*+ ફળ તોડે, એ ખાય અને હંમેશ માટે જીવે.” ૨૩ એટલે યહોવા ઈશ્વરે માણસને* એદન બાગમાંથી+ કાઢી મૂક્યો, જેથી જે જમીનમાંથી તે લેવાયો હતો+ એને ખેડે. ૨૪ તેને કાઢી મૂક્યા પછી ઈશ્વરે એદન બાગની પૂર્વમાં કરૂબો*+ અને સળગતી તલવાર મૂકી, જે સતત ફરતી હતી. જીવનના ઝાડ* તરફ લઈ જતા માર્ગની ચોકી કરવા તેમણે એવું કર્યું.