Ιωάννης

19 Τότε λοιπόν, ο Πιλάτος πήρε τον Ιησού και τον μαστίγωσε. 2 Και οι στρατιώτες έπλεξαν ένα στεφάνι από αγκάθια και το έβαλαν στο κεφάλι του και τον στόλισαν με ένα πορφυρό εξωτερικό ένδυμα· 3 και άρχισαν να τον πλησιάζουν και να λένε: «Χαίρε, Βασιλιά των Ιουδαίων!» Επίσης, του έδιναν χαστούκια στο πρόσωπο. 4 Και ο Πιλάτος βγήκε πάλι έξω και τους είπε: «Δείτε! Σας τον φέρνω έξω για να ξέρετε ότι δεν του βρίσκω κανένα σφάλμα». 5 Ο Ιησούς, λοιπόν, βγήκε έξω, φορώντας το αγκάθινο στεφάνι και το πορφυρό εξωτερικό ένδυμα. Και εκείνος τους είπε: «Να! Ο άνθρωπος!» 6 Ωστόσο, όταν τον είδαν οι πρωθιερείς και οι υπηρέτες, φώναξαν λέγοντας: «Κρέμασέ [τον] στο ξύλο! Κρέμασέ [τον] στο ξύλο!» Ο Πιλάτος τούς είπε: «Πάρτε τον εσείς και κρεμάστε τον στο ξύλο, γιατί εγώ δεν βρίσκω κανένα σφάλμα σε αυτόν». 7 Οι Ιουδαίοι τού απάντησαν: «Εμείς έχουμε νόμο, και σύμφωνα με το νόμο πρέπει να πεθάνει, επειδή έκανε τον εαυτό του γιο του Θεού».

8 Όταν, λοιπόν, ο Πιλάτος άκουσε αυτόν το λόγο, φοβήθηκε περισσότερο· 9 και μπήκε ξανά στο ανάκτορο του κυβερνήτη και είπε στον Ιησού: «Από πού είσαι;» Αλλά ο Ιησούς δεν του έδωσε απάντηση. 10 Γι’ αυτό, ο Πιλάτος τού είπε: «Σε εμένα δεν μιλάς; Δεν ξέρεις ότι έχω εξουσία να σε απελευθερώσω και έχω εξουσία να σε κρεμάσω στο ξύλο;» 11 Ο Ιησούς τού απάντησε: «Δεν θα είχες καμιά απολύτως εξουσία εναντίον μου αν δεν σου είχε επιτραπεί από πάνω. Να γιατί ο άνθρωπος που με παρέδωσε σε εσένα έχει μεγαλύτερη αμαρτία».

12 Γι’ αυτόν το λόγο ο Πιλάτος εξακολούθησε να ζητάει πώς να τον απελευθερώσει. Αλλά οι Ιουδαίοι φώναξαν λέγοντας: «Αν απελευθερώσεις αυτόν [τον άνθρωπο], δεν είσαι φίλος του Καίσαρα. Ο καθένας που κάνει τον εαυτό του βασιλιά μιλάει ενάντια στον Καίσαρα». 13 Έτσι λοιπόν, ο Πιλάτος, αφού άκουσε αυτά τα λόγια, έφερε έξω τον Ιησού και κάθησε σε μια δικαστική έδρα, σε έναν τόπο που ονομάζεται Το Λιθόστρωτο, αλλά στην εβραϊκή Γαββαθά. 14 Ήταν, λοιπόν, προετοιμασία του πάσχα· ήταν περίπου η έκτη ώρα. Και αυτός είπε στους Ιουδαίους: «Δείτε! Ο βασιλιάς σας!» 15 Ωστόσο, αυτοί φώναξαν: «Πάρε [τον]! Πάρε [τον]! Κρέμασέ τον στο ξύλο!» Ο Πιλάτος τούς είπε: «Το βασιλιά σας να κρεμάσω στο ξύλο;» Οι πρωθιερείς απάντησαν: «Δεν έχουμε βασιλιά εκτός από τον Καίσαρα». 16 Τότε λοιπόν, τους τον παρέδωσε για να κρεμαστεί στο ξύλο.

Αυτοί, λοιπόν, παρέλαβαν τον Ιησού. 17 Και, βαστώντας ο ίδιος το ξύλο του βασανισμού, πήγε στο λεγόμενο Κρανίου Τόπο, που στην εβραϊκή ονομάζεται Γολγοθάς· 18 και εκεί τον κρέμασαν στο ξύλο, και μαζί του άλλους δύο, έναν από τη μία μεριά και έναν από την άλλη, στη μέση όμως τον Ιησού. 19 Ο Πιλάτος έγραψε επίσης έναν τίτλο και τον έβαλε πάνω στο ξύλο του βασανισμού. Ήταν γραμμένο: «Ιησούς ο Ναζωραίος ο Βασιλιάς των Ιουδαίων». 20 Έτσι λοιπόν, πολλοί από τους Ιουδαίους διάβασαν αυτόν τον τίτλο, επειδή ο τόπος όπου κρέμασαν τον Ιησού στο ξύλο ήταν κοντά στην πόλη· και ήταν γραμμένο στην εβραϊκή, στη λατινική, στην ελληνική. 21 Ωστόσο, οι πρωθιερείς των Ιουδαίων άρχισαν να λένε στον Πιλάτο: «Μη γράφεις ‘Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων’, αλλά ότι αυτός είπε: ‘Είμαι Βασιλιάς των Ιουδαίων’». 22 Ο Πιλάτος απάντησε: «Ό,τι έγραψα έγραψα».

23 Αφού, λοιπόν, οι στρατιώτες κρέμασαν τον Ιησού στο ξύλο, πήραν τα εξωτερικά του ενδύματα και έκαναν τέσσερα κομμάτια, ένα κομμάτι για τον κάθε στρατιώτη, και το εσωτερικό ένδυμα. Αλλά το εσωτερικό ένδυμα δεν είχε καμιά ραφή, καθώς ήταν υφασμένο από πάνω μέχρι κάτω. 24 Έτσι λοιπόν, είπαν ο ένας στον άλλον: «Ας μην το σκίσουμε, αλλά ας καθορίσουμε με κλήρο για αυτό τίνος θα είναι». Αυτό έγινε για να εκπληρωθεί η γραφή: «Διαμοίρασαν τα εξωτερικά μου ενδύματα μεταξύ τους, και για την ενδυμασία μου έριξαν κλήρο». Και έτσι, οι στρατιώτες πράγματι τα έκαναν αυτά.

25 Κοντά στο ξύλο του βασανισμού του Ιησού, ωστόσο, στέκονταν η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, καθώς και η Μαρία η σύζυγος του Κλωπά και η Μαρία η Μαγδαληνή. 26 Έτσι λοιπόν, ο Ιησούς, βλέποντας τη μητέρα του και το μαθητή τον οποίο αυτός αγαπούσε να στέκεται εκεί κοντά, είπε στη μητέρα του: «Γυναίκα, δες! Ο γιος σου!» 27 Κατόπιν είπε στο μαθητή: «Δες! Η μητέρα σου!» Και από εκείνη την ώρα ο μαθητής την πήρε στο σπίτι του.

28 Έπειτα από αυτό, όταν ο Ιησούς ήξερε πια ότι τώρα όλα είχαν επιτελεστεί, προκειμένου να επιτελεστεί η γραφή είπε: «Διψώ». 29 Εκεί βρισκόταν ένα σκεύος γεμάτο με ξινό κρασί. Έβαλαν, λοιπόν, ένα σφουγγάρι γεμάτο με το ξινό κρασί πάνω σε ένα [στέλεχος από] ύσσωπο και το έφεραν στο στόμα του. 30 Και αφού έλαβε το ξινό κρασί, ο Ιησούς είπε: «Έχει επιτελεστεί!» και, γέρνοντας το κεφάλι του, παρέδωσε το πνεύμα [του].

31 Τότε οι Ιουδαίοι, επειδή ήταν Προετοιμασία, για να μην παραμείνουν τα σώματα πάνω στα ξύλα του βασανισμού το Σάββατο, (γιατί ήταν μεγάλη η ημέρα εκείνου του Σαββάτου), ζήτησαν από τον Πιλάτο να βάλει να σπάσουν τα πόδια τους και να πάρουν τα [σώματα]. 32 Οι στρατιώτες, λοιπόν, ήρθαν και έσπασαν τα πόδια του πρώτου [άντρα], καθώς και του άλλου που είχε κρεμαστεί στο ξύλο μαζί του. 33 Αλλά όταν ήρθαν στον Ιησού, καθώς είδαν ότι ήταν ήδη νεκρός, δεν του έσπασαν τα πόδια. 34 Εντούτοις, ένας από τους στρατιώτες έμπηξε στην πλευρά του μια λόγχη, και αμέσως βγήκε αίμα και νερό. 35 Και αυτός που [το] έχει δει έχει δώσει μαρτυρία, και η μαρτυρία του είναι αληθινή, και εκείνος ξέρει ότι λέει αληθινά πράγματα, για να πιστέψετε και εσείς. 36 Στην πραγματικότητα, αυτά έγιναν για να εκπληρωθεί η γραφή: «Κανένα κόκαλό του δεν θα συντριφτεί». 37 Και πάλι, κάποια άλλη γραφή λέει: «Θα κοιτάξουν προς Εκείνον τον οποίο τρύπησαν [με λόγχη]».

38 Έπειτα από αυτά, λοιπόν, ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, που ήταν μαθητής του Ιησού, αλλά κρυφός εξαιτίας του φόβου [που είχε] για τους Ιουδαίους, ζήτησε από τον Πιλάτο να πάρει το σώμα του Ιησού· και ο Πιλάτος τού έδωσε την άδεια. Ήρθε, λοιπόν, και πήρε το σώμα του. 39 Ο Νικόδημος επίσης, ο άνθρωπος που ήρθε σε αυτόν μέσα στη νύχτα την πρώτη φορά, ήρθε φέρνοντας ένα ρόλο από μύρο και αλόη, περίπου εκατό λίτρες. 40 Έτσι λοιπόν, πήραν το σώμα του Ιησού και το τύλιξαν με επιδέσμους μαζί με τα μυρωδικά, ακριβώς όπως έχουν έθιμο οι Ιουδαίοι να κάνουν τις προετοιμασίες για την ταφή. 41 Παρεμπιπτόντως, στον τόπο όπου αυτός είχε κρεμαστεί στο ξύλο υπήρχε ένας κήπος, και μέσα στον κήπο ένα καινούριο μνημείο, στο οποίο δεν είχαν βάλει ακόμη κανέναν. 42 Εκεί, λοιπόν, λόγω της προετοιμασίας των Ιουδαίων, έβαλαν τον Ιησού, επειδή το μνημείο ήταν κοντά.