Ψαλμός
Για τον διευθύνοντα. Του Δαβίδ. Μελωδία.
139 Ιεχωβά, ερεύνησες πλήρως μέσα μου και με γνωρίζεις.+
2 Γνωρίζεις πότε κάθομαι και πότε σηκώνομαι.+
Διακρίνεις τις σκέψεις μου από μακριά.+
5 Με περιβάλλεις από πίσω και από μπροστά
και βάζεις το χέρι σου πάνω μου.
6 Αυτή η γνώση είναι ασύλληπτη* για εμένα.
Είναι τόσο ψηλά ώστε δεν μπορώ να τη φτάσω.*+
7 Πού να πάω για να ξεφύγω από το πνεύμα σου;
Πού να κρυφτώ από το πρόσωπό σου;+
8 Αν ανέβαινα στον ουρανό, θα ήσουν εκεί,
και αν έστρωνα το κρεβάτι μου στον Τάφο,* θα ήσουν και πάλι εκεί.+
9 Αν πετούσα μακριά με τις φτερούγες της αυγής
για να κατοικήσω στην πιο μακρινή θάλασσα,
10 ακόμη και εκεί θα με οδηγούσε το χέρι σου
και θα με κρατούσε το δεξί σου χέρι.+
11 Αν πω: «Ασφαλώς θα με κρύψει το σκοτάδι!»
τότε η νύχτα γύρω μου θα γινόταν φως.
12 Ακόμη και το σκοτάδι δεν θα ήταν πολύ σκοτεινό για εσένα.
14 Σε εξυμνώ επειδή είμαι πλασμένος με τρόπο θαυμαστό που εμπνέει δέος.+
15 Τα κόκαλά μου δεν ήταν κρυμμένα από εσένα
όταν διαμορφωνόμουν στα κρυφά,
όταν υφαινόμουν στα έγκατα της γης.+
16 Τα μάτια σου με είδαν ακόμη και όταν ήμουν έμβρυο·
όλα τα μέρη μου ήταν γραμμένα στο βιβλίο σου
σχετικά με τις ημέρες κατά τις οποίες σχηματίζονταν,
προτού υπάρξει έστω και ένα από αυτά.
17 Πόσο πολύτιμες λοιπόν είναι για εμένα οι σκέψεις σου!+
Θεέ, είναι πραγματικά αναρίθμητες!+
18 Αν προσπαθήσω να τις μετρήσω, είναι περισσότερες από τους κόκκους της άμμου.+
Όταν ξυπνώ, είμαι ακόμη μαζί σου.*+
19 Μακάρι, Θεέ, να θανάτωνες τους πονηρούς!+
Τότε οι βίαιοι άνθρωποι* θα απομακρύνονταν από εμένα,
20 εκείνοι που μιλούν εναντίον σου κακόβουλα·*
αυτοί είναι αντίδικοί σου οι οποίοι χρησιμοποιούν το όνομά σου με μάταιο τρόπο.+
21 Μήπως δεν μισώ εκείνους που σε μισούν, Ιεχωβά,+
και δεν σιχαίνομαι εκείνους που εξεγείρονται εναντίον σου;+
23 Ερεύνησε πλήρως μέσα μου, Θεέ, και γνώρισε την καρδιά μου.+
Εξέτασέ με και γνώρισε τις σκέψεις που μου προκαλούν ανησυχία.+